TRALALA

Ιούν 21, 2022 Κινηματογράφος 0

ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ

Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΕΝΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ

Tralala: γράφει ο Νίκος Θωμόπουλος

Η ταινία των Arnaud και Jean Mari Larrieu προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, στην Αθήνα. Η κριτική της δημοσιεύεται ως ένας προβληματισμός για ένα άλλο τοπίο στο σύγχρονο γαλλικό κινηματογράφο.

TRALALA: ΥΠΟΘΕΣΗ

Ο Τραλαλά είναι ένας περιπλανώμενος τραγουδιστής του δρόμου. Χάνει την κιθάρα του από έναν κακόβουλο περιθωριακό νεαρό. Έψαχνε απεγνωσμένα να φορτίσει το κινητό του και να προλάβει ένα κρίσιμο ραντεβού, για να βρει μια σταθερή δουλειά. Χωρίς αποτέλεσμα. Συναντάει μια μυστηριώδη κοπέλα που του δίνει το μήνυμα: «Προπάντων, μην είσαι ο εαυτός σου» και μετά εξαφανίζεται.

Ο Τραλαλά δείχνει ερωτοχτυπημένος μαζί της. Ακολουθεί τα ίχνη της μέχρι την Λούρδη. Εκεί ζει μια εξηντάχρονη που φαίνεται να αναγνωρίζει στο πρόσωπό του τον γιο της. Αυτός είχε εξαφανιστεί 20 χρόνια πριν. Έτσι ο Τραλαλά παίρνει τη θέση του γιου της σε μια οικογένεια. Βρίσκει την έμπνευση που δεν είχε ποτέ παίζοντας τέλεια τον νέο του ρόλο

Όμως, σταδιακά αποκαλύπτεται η αλήθεια μέχρι τη συγκινητική κορύφωση της αποκάλυψης της απάτης αυτής από τον ίδιο τον Τραλαλά. Στο τέλος μιας οικογενειακής συναυλίας προς τιμή του.

TRALALA: Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Η δομή και ο ρυθμός της ταινίας ακολουθούν πιστά θα λέγαμε την απρόβλεπτη περιπλάνηση του βασικού ήρωα. Το κίνητρό του είναι ένα μήνυμα μιας κοπέλας που του προκαλεί τον έρωτα με την πρώτη ματιά. Ο Τραλαλά είναι ένας καλοκάγαθος φτωχός μουσικός του δρόμου. Βρίσκει ένα ξαφνικό ενδιαφέρον στη μίζερη ρουτίνα που βιώνει και απομυθοποιεί την όμορφη κοπέλα που πάσχει από κατάθλιψη.

Βρίσκει παράλληλα μια στοργική μάνα που τον ευεργετεί. Τον αναγκάζει τον με τη συναισθηματική της φόρτιση να παίξει τον ρόλο του παιδιού της. Αυτό εξαφανίστηκε φεύγοντας απ’ το σπίτι του ως επαναστατημένος νέος. Χωρίς να δώσει σημεία ζωής.

Βασικός πόλος είναι αυτοί οι δύο χαρακτήρες. Ενδόμυχα έχουν ανάγκη από ένα ισχυρό ψυχολογικό στήριγμα. Η σκηνοθεσία πλάθει με ένα ανθρωποκεντρικό σενάριο και χαλαρούς ρυθμούς μια ταινία βαθιά κοινωνική. Σε ένα ειδυλλιακό φυσικό περιβάλλον ενός σπιτιού. Αυτό απαντά στις έντονες ανάγκες του αποξενωμένου σχεδόν μοναχικού καλλιτέχνη του δρόμου για αποδοχή και ουσιαστική επικοινωνία με αγάπη και τρυφερότητα.

Έτσι ο Τραλαλά αφυπνίζει, έπειτα από μια φάση αρνητικής αμηχανίας, τον υποτιθέμενο αδερφό του. Επίσης μουσικό, κιθαρίστα, ο οποίος έχει παραιτηθεί από τη ζωή και την οικογένειά του, βρίσκοντας διέξοδο σε καταχρήσεις. Με πρωταγωνιστή την έμπνευση και των δύο μουσικών. Όλα σε ένα μουσικό χάπενινγκ που αποθεώνεται από την τοπική κοινότητα. Τότε έρχεται η αλήθεια να ματαιώσει την ευχάριστη οικογενειακή ατμόσφαιρα.

TRALALA: Η ΚΑΘΑΡΣΗ

Ο Τραλαλά φεύγει μόνος με μια βάρκα με γλυκόπικρη διάθεση. Επιβεβαιώνοντας έτσι τη ρεαλιστική διάσταση της σκληρής πραγματικότητας που υιοθετείται καθοριστικά στον σύγχρονο Γαλλικό κινηματογράφο γενικότερα. Σε αυτό το κινηματογραφικό τοπίο η κάθαρση δεν ευνοείται από τη περιρρέουσα ατμόσφαιρα οικονομικής και ηθικής κρίσης. Ιδίως στην περίοδο της πανδημίας που ζει καθημερινά η Ευρώπη αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος.

TRALALA

Σκηνοθεσία: Arnaud Larrieu, Jean-Marie Larrieu

Σενάριο: Arnaud Larrieu, Jean-Marie Larrieu

Μουσική: Dominique A., Bertrand Belin, Joseph Brisset, Jeanne Cherhal, Étienne Daho, Balthazar Gibert, Philippe Katerine, Renaud Letang

Ήχος: Jules Bertier, Samuel Billot

Κοστούμια: Judith de Luze

Παραγωγή: Saïd Ben Saïd, Kevin Chneiweiss, Michel Merkt, Olivier Père

Παίζουν: Mathieu Amalric (Τραλαλά/Πατ Ριβιέρ), Josiane Balasko (Λιλί Ριβιέρ), Mélanie Thierry (Ζανί), Maïwenn (Μπάρμπαρα), Bertrand Belin (Σεμπ Ριβιέρ), Denis Lavant (Κλίμπι), Galatéa Bellugi (Βιρζινί), Joseph Brisset (Ρομπίν)

Χώρα παραγωγής: Γαλλία

Γλώσσα: γαλλικά

Έτος παραγωγής: 2021

Είδος: μουσική κομεντί

Διάρκεια: 120΄.

Για περισσότερες πληροφορίες τεχνικές και για τους συντελεστές δείτε εδώ.

Διαβάστε τις κριτικές που έχουμε δημοσιεύσει

Δείτε τα βίντεο που έχουμε ετοιμάσει