ΜΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΒΑΡΙΑ

Σεπ 01, 2023 Θέατρο 0

ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΘΕΑΤΡΟΥ

ΤΑ ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

Μαλλιά και κουβάρια: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Τι συμβαίνει όταν ένας ευυπόληπτος παντρεμένος θα πρέπει να φύγει για μυστική επιχείρηση; Η ζηλόφθονη σύζυγός του νομίζει ότι τα βλέπει όλα. Της ρίχνει στάχτη στα μάτια και ξεφουρνίζει ένα παραμύθι. Μία μάγισσα που διαβάζει τρίχες, μια πόλη που, τελικά, όλοι θα πάνε εκεί. Ένα μπλέξιμο που είναι δύσκολο να ξεμπλέξεις. Όμως όλα θα λυθούν δια μαγείας και τέλος καλό, όλα καλά. Το έργο «Μαλλιά και κουβάρια» παρουσιάστηκε στα 30^α Μερκούρεια.

ΜΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΒΑΡΙΑ: ΤΟ ΕΡΓΟ

Ο Νικόλαος Ι. Λάσκαρης (1868–1945) υπήρξε θεατρικός συγγραφέας, μεταφραστής γαλλικών θεατρικών έργων, αρθρογράφος σε εφημερίδες και περιοδικά. Θεατρικός κριτικός και επιμελητής θεατρικών εκδόσεων, και κυρίως ιστορικός του νεοελληνικού θεάτρου.

Ο Νικόλαος Λάσκαρης ανέπτυξε πλούσια δραστηριότητα σε όλους τους τομείς που αφορούν το θέατρο. Υπήρξε επιπλέον καθηγητής της Ιστορίας του Θεάτρου, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του προδρόμου του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και της Ένωσης Θεατρικών Συγγραφέων. Υπήρξε μέλος του Βασιλικού Θεάτρου, μέλος του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου και, λίγο πριν από το τέλος του, διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου.

Ο συγγραφέας του έργου «Μαλλιά και κουβάρια» ήξερε καλά αυτό που λέμε «μπελ επόκ» της αθηναϊκής κοινωνίας. Το έργο χρονολογείται περίπου το 1912, πριν την κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τον ελληνικό στρατό. Οι χαρακτήρες είναι αριστοκράτες που ξέρουν να ζουν άνετα και, φυσικά, να μηχανορραφούν. Αυτή την κοινωνία μας αφηγείται ο Λάσκαρης στο «Μαλλιά και κουβάρια». Μπορούμε να πούμε ότι βλέπει μόνο την ελίτ της κοινωνίας. Τα πάθη και τα παθήματά της μας αφηγείται.

ΜΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΒΑΡΙΑ: Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Δεν μπορούμε να μη δούμε μία σάτιρα των ηθών των Ελλήνων της εποχής των αρχών του 20^ου αιώνα. Το κεντρικό πρόσωπο, ο Κώστα Κουντουπής έχει το πάνω χέρι. Όταν αποκαλύπτεται ότι κάτι ύποπτο υπάρχει πίσω από αυτά που κάνει, τότε θα χάσει τη δύναμή του. Έχει όμως την εξυπνάδα να αποκαλύψει την παρεξήγηση. Ακόμη, να πει την αλήθεια όταν ο εθνικός στόχος θα έχει επιτευχθεί.

Υπονοούνται οι μηχανορραφίες των Ελλήνων διπλωματών, κατά τη διάρκεια του πολέμου Ελλάδας και Τουρκίας. Φυσικά, είναι αυτονόητο, για το συγγραφέα, ότι ό,τι έγινε επετεύχθη χάρη στην υψηλή διπλωματία της ελληνικής αστικής τάξης. Η ιστορία, φυσικά, το διαψεύδει. Το έργο αναλώνεται σε απλά αναφορικά στοιχεία. Αυτά δυναμιτίζονται από παρεξηγήσεις και ζήλιες, αλλά ο άντρας, ως πάτερ φαμίλιας, δεν μπορεί να πέσει. Η γυναίκα, ό,τι και να γίνει, είναι λίγα σκαλιά κάτω από τον άντρα.

Η δραματουργία είναι ενταγμένη στο λόγο της αστικής τάξης. Δεν θέλει να βγει από εκεί και να δει την κοινωνία σαν ένα σύνολο και όχι σαν ένα μέρος του πραγματικού κοινωνικού συνόλου που ο συγγραφέας δε θέλει να εξετάσει. Αυτό που δεν έχει το έργο είναι ο ρυθμός. Ακολουθεί την παλιά συνταγή που θέλει να μιλά ο ηθοποιός, να βγαίνει και αμέσως να μπαίνει ο άλλος που και αυτός μιλά στους θεατές. Ο θεατής δεν πρέπει να αφεθεί ούτε στιγμή.

ΜΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΒΑΡΙΑ: ΟΙ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ

Αυτό που στερείται είναι η καταγραφή των συναισθημάτων σε βάθος. Αυτό συμβαίνει επειδή οι εκφράσεις του προσώπου δεν υπάρχουν σε τέτοιο βαθμό που θα δημιουργούσαν μια πιο έντονη ή παράλληλη αφήγηση, από αυτή του προφορικού λόγου. Η κριτική στην άρχουσα τάξη είναι επιδερμική. Γίνεται για να ειπωθούν τα κακώς κείμενα και όχι για να διερευνηθούν οι αιτίες. Μια κακή πράξη έχει τις ρίζες της σε ένα πρόσωπο και όχι σε μια ιδεολογική σχέση, θέλει να μας πει ο συγγραφέας.

Οι ηθοποιοί έκαναν μέγιστες προσπάθειες για να διεκπεραιώσουν μια ρηχή αφήγηση και να μας τη σερβίρουν όμορφα. Το σκηνικό ήταν ρεαλιστικό, όπως μας έχει μεταφερθεί ένα αρχοντικό σπίτι εκείνης της εποχής, από έργα ζωγραφικής και από τη λογοτεχνία. Το ίδιο ισχύει και για τα κοστούμια. Άψογα σχεδιασμένα. Όμως αυτά τα καλά στοιχεία δεν μπορούν να σώσουν την κατάσταση.

ΜΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΒΑΡΙΑ

Συγγραφέας: Νικόλαος Λάσκαρης

Σκηνοθεσία: Τάσος Πυργιέρης

Βοηθός σκηνοθέτης: Σοφία Καστρησίου

Δραματουργική επεξεργασία: Νίκος Ορφανός

Σκηνικά: Ελίνα Δράκου

Βοηθός σκηνογράφου: Στέφανος Σιμιτσής

Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη

Σχεδιασμός φωτισμών: Στέβη Κουτσοθανάση

Make-up: Σοφία Καραθανάση

Περούκες: Ξένια Μουτέν

Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Λέπουρης

Ερμηνεύουν: Νίκος Ορφανός (Κώστας Κουντουπής), Χρήστος Σταθούσης (Γιακουμής, υπηρέτης του), Φοίβος Μαρκιανός (Αγησίλαος Τρακαράς, συνεργάτης του Κουντουπή), Σοφία Μανωλάκου (Ευφροσύνη Κουντουπή, σύζυγός του), Τζίνα Παπαδοπούλου (Ευγενία Χαρλούπη, πεθερά του), Γιάννης Δενδρινός (Κώστας Φουρούσης, φίλος του), Δημήτρης Καλαντζής (Μενέλαος Λουλάς, φίλος του), Λήδα Καπνά (Μάσιγκα Λουλά, σύζυγος Μενελάου)

Παραγωγή: ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης

Θέατρο: Θέατρο Μάνος Κατράκης, Συκιές, Θεσσαλονίκη

Ημερομηνία παράστασης: 30/8/2023.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΑΡΘΡΩΝ

Διαβάστε τις κριτικές θεάτρου που έχουμε δημοσιεύσει

Δείτε τα βίντεο που έχουμε δημιουργήσει