ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΑΤΡΑ

Δεκ 12, 2013 Νέα 0

ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ

 ΧΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΘΕΑΤΡΩΝ

Η αλλαγή του αναχρονιστικού θεσμικού πλαίσιο, οι αυθαιρεσίες εκ μέρους των ελεγκτικών οργάνων της Πολιτείας και, τελικά, η πανθομολογούμενη ανάγκη να σωθεί ο πολιτισμός μέσα σε ένα περιβάλλον οικονομικής κατάρρευσης και ψυχικής κόπωσης, οδήγησαν όλα τα κόμματα της Βουλής να υπερψηφίσουν επί της αρχής το νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού για τις άδειες λειτουργίας των χώρων που φιλοξενούν θεατρικές και μουσικοθεατρικές παραστάσεις.

Η νομοθεσία που ανάγεται στην περίοδο Μεταξά και σε ένα βασιλικό διάταγμα του ’56, σε συνδυασμό με ένα κύμα εξαντλητικών ελέγχων στις θεατρικές σκηνές και πολυχώρους της Αθήνας, που έκλεισε τους 36 από τους 83 τον περασμένο Μάρτιο, έθεσε μετ’επιτάσεως το ζήτημα του εκσυγχρονισμού της νομοθεσίας που διέπει τη λειτουργία των χώρων παραστάσεων, επιταχύνοντας και τις σχετικές διεργασίες του υπουργείου Πολιτισμού.

Το αποτέλεσμα, παρά τις επιμέρους παρατηρήσεις, ήταν μια σπάνια για τη Βουλή ομοφωνία επί του σχετικού νομοσχεδίου.

Αρκετοί ομιλητές διεκτραγώδησαν το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο και την ερμηνεία του από όργανα της Πολιτείας: «Στο Θέατρο Τέχνης, ο δήμος Αθηναίων έστειλε χαρτί σφράγισης επειδή η άδεια εξακολουθεί να είναι στο όνομα του Καρόλου Κουν» κατήγγειλε ο Γιώργος Πάντζας (ΣΥΡΙΖΑ), σημειώνοντας όμως πως «το νομοσχέδιο αυτό δεν καταρτίστηκε σύμφωνα με τις μνημονιακές επιταγές κατά εντολή του κ. Τόμσεν και της παρέας του και γι’ αυτό και θα προχωρήσει με επιτυχία».

ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΘΕΣΜΟ

«Οι αυστηρές διατάξεις στις χρήσεις γης απαγόρευαν στο Μεταξουργείο χρήσεις που σχετίζονται με τη συνάθροιση κοινού, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι το Μεταξουργείο συγκαταλέγεται μεταξύ των περιοχών εκείνων, με έντονη παρουσία θεατρικών χώρων και χώρων τέχνης που δεν προκαλεί όχληση, δεν αλλοιώνει τον αρχιτεκτονικό και αισθητικό χαρακτήρα της, αλλά αντιθέτως δίνει μια ζωντάνια άκρως απαραίτητη και ευπρόσδεκτη, ειδικά αυτή την οικονομικά δύσκολη εποχή», σημείωσε η εισηγήτρια της ΝΔ, Ασημίνα Σκόνδρα.

Ο Γιώργος Κυρίτσης, της ΔΗΜΑΡ, ο οποίος άσκησε κριτική στο υπουργείο για καθυστέρηση στην κατάρτιση του νομοσχεδίου, παρατήρησε: «Για να αυξηθεί ο φωτισμός σε ένα προβολέα ή να χαμηλώσει, χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν κιούπια με νερό με άλατα όπου βυθίζονταν το μέταλλο. Αυξάνονταν ο φωτισμός, το μέταλλο χαμήλωνε. Πήγαμε στις κονσόλες, φτάσαμε στα κομπιούτερ. Ερχόμαστε στην εποχή των κομπιούτερ να αλλάξουμε και εμείς τους νόμους αυτούς του 1936 – 1937…».

«Εκεί που βλέπουμε ότι τα πράγματα είναι σωστά, νόμιμα και προς τη λογική του κοινωνικού καλού δεν διστάζουμε να συναινέσουμε» είπε η Έλενα Κουντουρά, των ΑΝ.ΕΛ., ενώ ο Σπύρος Χαλβατζής, του ΚΚΕ, παρότι έσπευσε να σημειώσει πως «αυτό το νομοσχέδιο σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να ανακόψει την πορεία μονοπώλησης του πολιτισμού και των τεχνών που είναι εγγενής στον καπιταλισμό», δήλωσε πως το ΚΚΕ το βλέπει «κατ’ αρχήν θετικά». «Βλέπουμε πάρα πολύ θετικά το νομοσχέδιο και επιφυλασσόμαστε για κάποιες τροποποιήσεις» ανέφερε και ο Δ. Κουκούτσης, της Χρυσής Αυγής.

Πλέον παράδοξη, ωστόσο, ακούστηκε η παραδοχή του ίδιου του υπουργού Πολιτισμού, Πάνου Παναγιωτόπουλου: «Αν τηρηθεί η κείμενη νομοθεσία, όλα τα θέατρα σήμερα είναι παράνομα και υπάρχει άμεσος κίνδυνος να κλείσουν».

«Μια πόλη η οποία έχει πολλά θέατρα διάσπαρτα, είναι μια πόλη στην οποία κανείς πιστεύει ότι η βαρβαρότητα είναι σε στασιμότητα ή σε υποχώρηση, τουλάχιστον δεν επελαύνει» σημείωσε ο υπουργός Πολιτισμού, συμπληρώνοντας: «Αυτό αποτελεί μια έμμεση απάντηση σε κάποιους που λένε, «τι τα θέλουμε 40-47 θέατρα», λες και θα φτιάξουμε μια πολιτιστική αγορανομία και να ορίζει με Διάταγμα πόσα θέατρα και πόσα σινεμά θα κάνουμε».

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ

Πλέον, πέραν των μεγάλων χώρων που αξίωνε η παλαιά νομοθεσία, το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα παραστάσεων και σε μικρές αίθουσες, χωρητικότητας μέχρι 50 ατόμων, με μια απλή δήλωση για άδεια στον οικείο δήμο, διαφοροποιείται η άδεια λειτουργίας παραστάσεων από την άδεια εγκατάστασης θεάτρου -και στη δεύτερη περίπτωση «μπορούν νομίμως να δίνονται παραστάσεις από διαφορετικούς θιάσους, χωρίς να απαιτείται υποχρεωτικά η αντικατάσταση της άδειας για κάθε νέα παράσταση».

Επίσης, θέατρα που λειτουργούν σε χώρους που είχαν λάβει οικοδομική άδεια πριν το ’89, μπορούν να ζητήσουν ορισμένες ελαφρύνσεις σε ζητήματα πυροπροστασίας, υπό την προϋπόθεση της αύξησης των προληπτικών και κατασταλτικών μέτρων και μέσων πυροπροστασίας: αυστηρή απαγόρευση καπνίσματος, καλύτερα συστήματα πυρανίχνευσης, περισσότερα sprinklers και πυροσβεστήρες.

ΟΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ

Ο κ. Παναγιωτόπουλος τόνισε ότι το σχέδιο νόμου, που κατατέθηκε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, καταργεί τον μεταξικό νόμο του 1937 και το βασιλικό διάταγμα του 1956 που ταλαιπωρούσαν τον καλλιτεχνικό κόσμο αλλά και τις αρμόδιες αρχές, δίχως, μάλιστα, να προφυλάσσουν τους εργαζομένους και τους θεατές από τους κινδύνους της συνάθροισης σε επισφαλείς χώρους. Αντιθέτως, ο νέος νόμος αποκαθιστά με όρους σύγχρονης ασφάλειας ένα πλήθος παλαιών θεατρικών χώρων, μεταξύ των οποίων και ιστορικές καλλιτεχνικές εστίες της Αθήνας. Επιπλέον ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των νέων μορφών της καλλιτεχνικής έκφρασης, κατοχυρώνοντας ασφαλείς τρόπους ώστε να δίνονται παραστάσεις σε χώρους που δε διαθέτουν σχετική άδεια.

«Ο νομοθέτης αντιλαμβάνεται ότι το θέατρο δεν ταυτίζεται πλέον με τις αστικές συνήθειες όπως τις γνωρίζαμε», επισήμανε ο Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού. «Είναι και μια υπόθεση νιάτων και πειραματισμού σε απρόσμενους χώρους. Εμείς δίνουμε μια διέξοδο στους νέους δημιουργούς και επιπλέον τους στηρίζουμε για να διεκδικήσουν και να συναντήσουν ανεμπόδιστοι το κοινό τους».

Ο κ. Παναγιωτόπουλος ευχαρίστησε για τη συνεργασία τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Γιάννη Μιχελάκη, τον Υπουργό Αναπληρωτή Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Σταύρο Καλαφάτη, τον Δήμαρχο Αθηναίων κ. Γιώργο Καμίνη, τον Αρχηγό της Πυροσβεστικής και τους συνεργάτες τους, αλλά και τους εκπροσώπους της Πανελλήνιας Ένωσης Ελευθέρου Θεάτρου, της Ένωσης Μη Κερδοσκοπικών Θιάσων και της Ένωσης Χώρων Πολιτισμού Αθήνας, που συμμετείχαν στις συσκέψεις για το νομοσχέδιο, και κατέκτησαν, όπως είπε, «με πνεύμα συνεργασίας τη χρυσή τομή».

ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Ευχαρίστησε επίσης τους εκπροσώπους της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος για τη συμβολή τους στο νομοθέτημα και για τις πολύ χρήσιμες παρατηρήσεις που έκαναν στη συνάντηση που είχαν χθες μαζί στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Εξέφρασε ακόμη την ικανοποίησή του για τη σύγκλιση που παρατηρήθηκε στις εκφρασθείσες απόψεις από τις διάφορες πτέρυγες της Βουλής, προσθέτοντας ότι είναι διατεθειμένος να ενσωματώσει στο νομοσχέδιο αρκετές από τις προτάσεις που διατυπώθηκαν.

«Το θέατρο δεν είναι μόνο δημιουργία, είναι και ένα ισχυρό κύτταρο κοινωνικότητας», είπε ο κ. Παναγιωτόπουλος στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. «Πόσο ποιοτική διαφορά έχει ο βαθμός συμμετοχής του θεατή απ’ ό,τι μπροστά στην τηλεόραση… Και πόσο θετικός έχει αποβεί ο πολλαπλασιασμός των μικρών θεάτρων για περιοχές όπως το Μεταξουργείο και ο Βοτανικός». Και συνέχισε: «Το θέατρο είναι μια κυψέλη που αναπαράγει το καλό. Μια πόλη με πολλά θέατρα είναι μια πόλη με πολλά αναχώματα στη βαρβαρότητα. Θέλουμε, λοιπόν, πολλά θέατρα και θα τα βοηθήσουμε να επιβιώσουν».

Ο κ. Παναγιωτόπουλος παρομοίασε το νομοσχέδιο με «ένα θεσμικό στέγαστρο κάτω από την καταιγίδα η οποία πλήττει το θέατρο, πλήττει τη χώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά μετά το τέλος τού Β΄ Παγκοσμίου και του Εμφυλίου Πολέμου».

Και κατέληξε: «Χαίρομαι γι’ αυτό το κλίμα που διαμορφώνεται σήμερα εδώ. Είναι πρόκριμα για το κλίμα που προσδοκάμε εν όψει και της σύστασης της επιτροπής διαλόγου για τον πολιτισμό, όπου θα συζητήσουμε και για τη στήριξη του ελληνικού έργου εδώ και στο εξωτερικό και πολλά άλλα. Όλα αυτά που θα συμβάλουν σε έναν ιστό εθνικής ενότητας, που θα μας βοηθήσει να πάμε μπροστά».

Η δεύτερη ανάγνωση του ως άνω νομοσχεδίου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων θα γίνει την προσεχή Δευτέρα, ενώ πρόθεση τού Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού είναι, μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα, να διεξαχθεί η συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής.

Γιάννης Ιωαννίδης

• Επικαιρότητα