ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΤΟ ΝΕΡΟ

Δεκ 26, 2013 Κινηματογράφος 0

ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Από την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, ο Roman Polanski κάνει μια ώριμη ταινία με τρεις μόνο ηθοποιούς. Φαίνεται από το ξεκίνημά της κινηματογραφικής του καριέρας, αλλά και από τις σπουδαστικές του ταινίες, θέλει να δοκιμάσει τον τρόπο αφήγησής του. Ακολουθεί την πρόκληση να έχει λίγους χαρακτήρες και τη δυσκολία να διατηρεί συνεχώς το ενδιαφέρον του θεατή.

Η ταινία, «Μαχαίρι στο νερό», ξεκινά με ένα ζευγάρι που θέλει να πάει με το ιστιοπλοϊκό τους μια βόλτα. Στο δρόμο θα βρουν ένα νεαρό που τελικά θα τον πάρουν μαζί τους. Υπάρχει μια κόντρα ανάμεσα στον άντρα και τη γυναίκα, η οποία είναι φανερή και στο νεαρό που θα τους ακολουθήσει μέχρι το πλοιάριό τους. Οι συμπεριφορές προς το νεαρό πρόσκαιρο φίλο τους συνεχώς αλλάζουν. Μαζί με αυτές αλλάζει και το αφηγηματικό τοπίο, από εχθρικό σε φιλικό και το αντίστροφο, από τον άντρα προς το νεαρό και ακολούθως από τη γυναίκα προς το κοινό τους φίλο.

Πολύ γρήγορα αυτή η συναναστροφή θα αποκτήσει ερωτικά στοιχεία, τα οποία πολύ δύσκολα εκδηλώνονται. Ο χώρος, μέσα στο ιστιοπλοϊκό, γίνεται πολύ μικρός και οι επαφές θέλουν να δημιουργήσουν άλλες συμπεριφορές, όπου η γυναίκα είναι το κέντρο του τριγώνου. Το ερωτικό στοιχείο αρχίζει να εκδηλώνεται και συγκρούεται με το φιλικό, με τις αντιθέσεις δημιουργείται μια πανσπερμία συμπεριφορών που στο τέλος θα μας δώσουν μια εικόνα του ζευγαριού, μέσα από τις αντιφάσεις τους.

Μια μικρή ερωτική γεύση από το νεαρό Πολάνσκι.

Ο έρωτας θα εκδηλωθεί προς το τέλος, όταν ο άντρας θα επιτεθεί στο νεαρό, θα τον πετάξει στη θάλασσα, για να πάει να το βρει και να το σώσει, αλλά αυτός ο νεαρός, στη συνέχεια, θα πάει πίσω στο πλοιάριο για να φιλήσει τη γυναίκα, χωρίς όμως να προχωρήσει στην ερωτική πράξη. Μια ντροπαλή εκδήλωση της ερωτικής πράξης από το νεαρό σκηνοθέτη ή μια μικρή γεύση των συμπεριφορών της πολωνικής κοινωνίας; Θα φύγει για να αφήσει το τοπίο ελεύθερο στο αντρόγυνο να συνεχίσει τη ζωή του. Φαίνεται ότι το πέρασμά του δεν άφησε και πολλά σημάδια στο συζυγικό τοπίο, άλλωστε το όνομά του δεν αναφέρεται καθόλου. Η επιστροφή μοιάζει πολύ με τον ερχομό τους, βαριά ατμόσφαιρα, λίγα λόγια, μια ιδιότυπη σχέση φιλίας και αγάπης.

Ο Polanski σκιαγραφεί αυτό το ανθρώπινο τοπίο με διακριτικότητα και ευγένεια. Η κάμερα δείχνει αυτά που είναι απολύτως απαραίτητα, αφήνει να εννοηθούν αυτά που ο θεατής θα θέλει να επινοήσει και να δημιουργήσει, με τη φαντασία του, αυτό το τοπίο που θέλει. Ο σκηνοθέτης θα το διευκολύνει με τα στοιχεία που του δίνει και τον προκαλεί να δημιουργήσει τα υπόλοιπα. Μαζί με αυτό το τρίο θα δούμε μια πολύ μικρή γωνία της Πολωνίας, κάτι που θα είναι ένα αναφερόμενο της χώρας του. Μόνο για αυτό, αυτή η ταινία αξίζει να μείνει στην ιστορία του κινηματογράφου. Μια άσκηση ύφους και μια πετυχημένη άσκηση του νεαρού σκηνοθέτη που μόλις ανοίγει τα φτερά του.

(Ευχαριστούμε τη Seven Gallery, Αλεξάνδρου Σβώλου, στη Θεσσαλονίκη, για την παραχώρηση του dvd.)