Ο ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΣΠΙΒΕΤ

Ιούλ 12, 2014 Κινηματογράφος 0

ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ

Ο Jean-Pierre Jeunet βάζει τη σφραγίδα του σε μια ρομαντική περιπέτεια, κρατώντας στοιχεία απ’τις προηγούμενες κομεντί του, αυτή τη φορά επισκεπτόμενος την αμερικάνικη ήπειρο, κυριαρχώντας όμως στις ανθρώπινες αξίες, όπως ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος ξέρει καλά να κάνει.

Οι ειδήμονες της στρατηγικής ενός επιχειρηματικού σχεδίου θα χρειαστούν για να δουν αν τελικά ένα παιδί πρωταγωνιστής και οι οραματισμοί του θα μπορέσουν να λειτουργήσουν σ’ένα κοινό ενηλίκων, με το κείμενο απ’το μυθιστόρημα του Reif Larsen να είναι σαν μπακράουντ. Βλέποντας τα διαφημιστικά πιστεύουμε ότι οι παραγωγοί προσβλέπουν σ’ένα κοινό ανάμεσα στην προχωρημένη εφηβεία και στη νεότητα. Μια ταινία για ένα χαρισματικό δεκάχρονο παιδί που είναι εφευρέτης και πρόκειται να βραβευτεί για τις εφευρέσεις του, είναι, εκ των πραγμάτων, μια γοητευτική πρώτη ύλη για την αφήγησή μας. Οπότε η απάντηση είναι ότι είναι πολύ πιθανό να λειτουργήσει και στον ενήλικο κοινό.

Ο πρωταγωνιστής στην ταινία είναι δύο χρόνια νεώτερος απ’ότι στο βιβλίο, έγιναν επίσης κάποιες άλλες μικρές αλλαγές έτσι ώστε το ευρύ κοινό του μυθιστορήματος του Larsen, η ελευθερία του πνεύματος να εναρμονιστεί στην ευρεία κατανάλωση της αφήγησης στην ταινία. Ο Τοπ Ραντς πηγαίνει να βρει το Σπίβετ στο σπίτι του, ένας εκκεντρικός και μεγαλωμένος άνθρωπος, ο Τεκούμσεχ Ελιάχ, ένας τύπος κάτι σαν το Marlboro Man, ο πατέρας, και η Δρ. Κλερ, μια απομακρυσμένη εντομολόγος, η μητέρα, τα τρία παιδιά, τα οποία είναι έφηβοι, εκ των οποίων οι δύο είναι δίδυμα αγόρια, με αυτό τον τρόπο συμπληρώνεται το παζλ του έργου.

Με αυτό τον ορίζοντα, με τους παλιούς τρόπους εκπαίδευσης, τα παλαιομοδίτικα αξεσουάρ, νομίζουμε ότι επιστρέφουμε στη μυθική δεκαετία του 1950 στη Δύση, αλλά, όπως πάντα, είναι μια κατασκευή ενός παρελθόντος που ήρθε εμβόλιμα στο παρόν. Αυτός είναι ο τρόπος που οι Σπίβετ θέλουν να ζουν, εκτός από την Γκράσι. Μια μέρα ο Λέιτον σκοτώνεται από ατύχημα και η οικογένεια αρχίζει να διαλύεται. Ο Τ. Σ. Σπίβετ πιστεύει ότι έχει ευθύνη για αυτό και πείθει τον πατέρα του να το μισήσει. Ακόμη η μητέρα είναι κλεισμένη στον εαυτό της και έτσι όταν δέχεται ένα τηλεφώνημα σχετικά με την αναγνώριση της μηχανής του, ο Σπίβετ παίρνει τη βαλίτσα του και φεύγει για την Ουάσινγκτον. Το τρένο διασχίζει την Αμερική και επιτρέπει στο Jeunet να δείξει τη λαμπερή εικόνα της Αμερικής, αν και τα γυρίσματα έχουν γίνει στον Καναδά. Κάποια στιγμή στο Σικάγο θα τρέξει να προλάβει όλα και κυρίως να εκμεταλλευτεί την εφηβεία του για να κερδίσει τη δημοσιότητα.

Η ένταση έρχεται απ’την κακώς οδηγούμενη έννοιά του για την ενοχή και τον αγώνα να διαχειριστεί αυτά τα αισθήματα, αλλά ο Jeunet καταφέρνει να φτιάξει το αναγκαίο αδιέξοδο για να δώσει τον αφηγηματικό ρυθμό. Ο πατέρας απομακρύνεται και κερδίζει έδαφος μια αγαπησιάρικη ατμόσφαιρα που μας οδηγεί σε μια καρτουνίστικη δομή, η οποία θα μας θυμίσει την «Αμελί», κάτι που θα αναπτύξει την συναισθηματική ένταση.

Πάντως, ο Jeunet κάνει μια πολύ λεπτή εργασία. Έχει τόσα πολλά στοιχεία μαζεμένα, αφήνει κάποια στιγμή εκτόνωσης, όπως οι στιγμές της φαντασίας του μικρού εφευρέτη, ο οποίος φαντασιώνεται τον εαυτό του σε στιγμές μεγαλείου. Παραμένοντας πιστός στο πνεύμα του βιβλίου, ο Jeunet διακοσμεί την οθόνη με διαγράμματα, εικόνες και κείμενα, όπως ο Peter Greenaway στο «Tulse luper», στην ταινία αυτή όμως έχουμε και 3D ανιμέισιον. Καταπληκτικά πλάνα τοπίων, χαμόγελα και εκπλήξεις συμπληρώνουν το αφηγηματικό τοπίο.

Μια ταινία του Jeunet, μια τυπική ταινία δική του, με πολύ αίσθημα και ατμόσφαιρα που βρίσκεται ανάμεσα στο μυστήριο και το ρομαντισμό. Μια καλοφτιαγμένη ταινία που βλέπεται ευχάριστα, από μικρούς και μεγάλους.

Ο ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΣΠΙΒΕΤ

(THE YOUNG AND PRODIGIOUS T. S. SPIVET)

Σκηνοθεσία: Jean-Pierre Jeunet

Σενάριο: Jean-Pierre Jeunet, Guillaume Laurant, Reif Larsen (μυθιστόρημα)

Φωτογραφία: Thomas Hardmeier

Μοντάζ: Herve Schneid

Μουσική: Denis Sanacore

Παίζουν: Kyle Catlett (Τ. Σ. Σπίβετ), Helena Bonham Carter (Δρ. Κλαιρ), Judy Davis (Γίμπσεν), Callum Keith Rennie (Πατέρας), Niamh Wilson (Γκράσι), Jakob Davies (Λέιτον), Rick Mercer (Ρόι), Julian Richings (Ρίκι), Richard Jutras (Κος Στένποκ), Dawn Ford (Μάρτζι), James Bradford (Πρόεδρος του Σμιθσόνιαν)

Ήχος: Sophie Chiabaut, Jean Umansky, Josselin Panchout

Σχεδιασμός ήχου: Selim Azzazi

Μοντάζ ήχου: Gerard Hardy

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Jean-Andre Carriere, Paul Healy

Κοστούμια: Madeline Fontaine

Makeup:Camiel McLean, Nathalie Tissier

Κομμώσεις: Chantal Bergeron, Ghislaine Sant, Jean Scarabin

Κάστινγκ: Lucie Robitaille

Ειδικά εφέ: Guillaume Murray

Οπτικά εφέ: Emilien Breuillier, Alain Carsoux, Pacini Kevin, Jeremie Leroux, Aurore Rousset

Παραγωγοί: Frederic Brillion, Suzanne Girard, Gilles Legrand

Χώρα: Γαλλία, Καναδάς