Φεβ 01, 2015 Κινηματογράφος 0
Δίχως υπότιτλους, δίχως διαλόγους, o σκηνοθέτης μπαίνει στα άδυτα ενός σχολείου κωφών και παρακολουθεί μια κοινωνία με δικούς της κώδικες. «This film is in sign language, there are no sudtitles and no voice over». Η ταινία ξεκινά και μας ενημερώνει-προειδοποιεί.
Η «Φυλή» (που θα μπορούσε να ονομάζεται και «Η συμμορία») δεν την παρακολουθείς απλά, αλλά τη ζεις, τη νιώθεις. Βρίσκεται στα όρια μεταξύ κινηματογραφικής και ανθρώπινης εμπειρίας. Για 130΄ απουσιάζει μια αίσθηση. Αυτής της ομιλίας. Αλήθεια, μας είναι τόσο απαραίτητη όσο ίσως πιστεύουμε και στην περίπτωση της ταινίας αλλά και στη ζωή γενικότερα;
Στην περίπτωση της ταινίας, από το πρώτο κιόλας λεπτό, παύει να μας ξενίζει το γεγονός ότι δεν ακούμε διαλόγους με λόγια και λέξεις. Βυθιζόμαστε στον κόσμο της «Φυλής» που δε διαφέρει σχεδόν καθόλου από τον δικό μας. Βία εδώ, βία και εκεί. Αγάπη εδώ, αγάπη και εκεί. Πόνος εδώ, πόνος και εκεί.
Αυτό πετυχαίνει η σκηνοθετική επινόηση. H ταινία του γίνεται κατανοητή σε όλους του θεατές. Mέσα από μια δυνατή και άγρια ιστορία ενηλικίωσης και τις «ηχηρές» εικόνες της, αποδεικνύεται πως για να εκφραστούμε ανάλογα ή μάλλον καλύτερα, να νιώσουμε κάτι (πόνο, αγάπη, ηδονή) δεν είναι (καθόλου) απαραίτητα τα λόγια που προέρχονται από το στόμα. Με αυτόν τον τρόπο, η ταινία γίνεται κατανοητή σε όλους τους θεατές. Ο τρόπος και η ένταση κίνησης των χεριών μας, το φιλί μας, η αγκαλιά μας -η γλώσσα του σώματος, αρκεί.
Χαρακτηριστικά της «Φυλής» είναι ο ωμός ρεαλισμός, η τόλμη, η αμεσότητα. Στο έπακρο όλα αυτά. Σοκάρει με τον βαθύ και ωμό ρεαλισμό της (κατά τη διάρκεια της πρώτης προβολής της στο 55ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, σημειώθηκαν κάποια επεισόδια από την πλευρά σοκαρισμένων θεατών). Ωμές σκηνές βίας και πόνου. Τα τελευταία πράγματα που θέλει ο σκηνοθέτης είναι να μας καλοπιάσει και να ωραιοποιηθεί στα μάτια μας.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως τα παιδιά που πρωταγωνιστούν είναι και στην πραγματικότητα κωφά και οι ερμηνείες τους, έξοχες! Παράλληλα η μουντή φωτογραφία κάνει ακόμη πιο θορυβώδη και βίαιη την ταινία. Η εκκωφαντική σιγή, μας κάνει να θέλουμε να κλείσουμε τα μάτια μας και τα αυτιά μας. Μην χάσετε την ευκαιρία να την παρακολουθήσετε.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Που τη βλέπω; στις κιν/κες αίθουσες
(Για περισσότερες κριτικές της Παρασκευής Γιουβανάκη διαβάστε στο: http://film-c.blogspot.gr/)
email: ofellia91@gmail.com
Σκηνοθεσία: Miroslav Slaboshpitsky
Σενάριο: Miroslav Slaboshpitsky
Φωτογραφία: Valentyn Vasyanovych
Μοντάζ: Valentyn Vasyanovych
Ήχος: Sergey Stepanskiy
Παίζουν: Grigoriy Fesenko, Yana Novikova, Rosa Babiy, Alexander Dsiadevich, Yaroslav Biletskiy, Ivan Tishko, Alexander Osadchiy, Alexander Sidelnikov, Alexander Panivan
Σχεδιασμός παραγωγής: Vlad Odudenko
Διεύθυνση παραγωγής: Miroslav Slaboshpitsky
Εταιρείες παραγωγής: Ukranian State Film Agency, Rinat Akhmetov’s Foundation “Development of Ukraine”, Garmata Film Production, The Hubert Bals Fund of the Rotterdam Festival
Χώρες παραγωγής: Ουκρανία, Ολλανδία
Γλώσσα: βωβή
Τόποι κινηματογράφησης: Σχολείο 186, Κίεβο (Ουκρανία)
Χρώμα: έγχρωμη
Ήχος: DTS
Aspest ratio: 2.35:1
Κάμερα: Arri Alexa
Αρνητικό φορμά: Digital
Τυπωμένο φορμά: DCP
Είδος: τραγωδία, αστυνομική
Έτος παραγωγής: 2014
Διάρκεια: 130΄
Εταιρεία διανομής: Danaos Films
Έξοδος στις αίθουσες: 29/1/2015.
Νοέ 03, 2024 0
Νοέ 01, 2024 0
Οκτ 28, 2024 0
Οκτ 26, 2024 0
Νοέ 20, 2024 0
Νοέ 12, 2024 0
Νοέ 03, 2024 0
Ιούν 09, 2017 138
Μαρ 08, 2014 2
Μαρ 22, 2014 2
Μάι 28, 2014 2
Οκτ 12, 2014 2
Νοέ 09, 2014 2
Νοέ 20, 2024 0
Νοέ 12, 2024 0
Νοέ 03, 2024 0
Νοέ 03, 2024 0
Νοέ 01, 2024 0
4 έτη ago
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας μας, που συμμετέχει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
SOTOS, EVERLASTING PAINTER (TRAILER)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
Email: info@filmandtheater.gr
Τηλ: (+30) 6974123481
Διεύθυνση: Ιωαννίνων 2, 56430, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη