filmandtheater NORM OF THE NORTH

NORM OF THE NORTH

Μάι 11, 2017 Κινηματογράφος 0

Ο Νορμ είναι μια πολική αρκούδα με το χάρισμα να μιλάει τη γλώσσα των ανθρώπων. Όταν ο Βόρειος Πόλος κινδυνεύει από τα εποικιστικά σχέδια ενός δισεκατομμυριούχου, θα κάνει τα πάντα για να το σώσει, ταξιδεύοντας μέχρι τη Νέα Υόρκη. Περιπέτεια οικολογικών μηνυμάτων.

Κριτική Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)

Τρεις λεμούριοι θα είναι τα κωμικά sidekicks του και μια καριερίστρια μα κατά βάθος ευαίσθητη business woman η απρόσμενη βοήθειά του, σε μια περιπέτεια οικολογικών μηνυμάτων με συγκρατημένο χιούμορ και περιορισμένες σεναριακές εμπνεύσεις, τις οποίες θα εκτιμήσουν περισσότερο όσοι δεν έχουν πάρει ακόμη απολυτήριο δημοτικού. Λογικό, λοιπόν, που η ταινία προβάλλεται μόνο μεταγλωττισμένη στα ελληνικά… Περισσότερα

Κριτική Μανώλης Κρανάκης (flix.gr)

Μιλώντας για νόημα, ο «Πολικός Αρκούδος» δεν διακινδυνεύει το ελάχιστο, δεν επενδύει στην αισθητική, δεν ενδιαφέρεται σχεδόν να κάνει τον Νορμ συμπαθή με τον τρόπο που ένας αντι-ήρωας αξίζει ειδικά στο σύγχρονο σύμπαν του animation και πατώντας πάνω σε κλισέ κάνει γλίστρες που σε μια άλλη εποχή θα τον οδηγούσαν straight to DVD…. Περισσότερα

Κριτική Τάσος Μελεμενίδης (Lifo)

Φτιαγμένη από δημιουργούς με καριέρα κυρίως στην τηλεόραση και σε μικρότερης διάρκειας θεάματα, αδυνατεί να λειτουργήσει ως μεγάλου μήκους ταινία και επιπροσθέτως δεν μπορεί να συγκριθεί ως εικόνα με τις δημιουργίες των κυρίαρχων του είδους, όπως είναι η Pixar ή η Dreamworks, μια που η καλλιτεχνική επιμέλεια στο σύνολο των σκηνών της, είτε αυτές είναι στον Αρκτικό Κύκλο είτε στη Νέα Υόρκη, είναι κάτι περισσότερο από ελλιπής και συνήθως κουράζει το μάτι… Περισσότερα

Κριτική Αντώνης Γκούμας (cinepivates.gr)

Πέραν αυτού, έχει τόσο κακοσχηματισμένα και με μη φυσική κίνηση γραφικά που υπάρχουν επεισόδια σειρών με τηλεοπτικά κινούμενα σχέδια που το ξεπερνάνε. Είναι σαφής η πρόθεση των δημιουργών να κάνουν κάτι που να αρέσει στα παιδιά, μπλέκοντας τα Ice Age (Εποχή Παγετώνων) με κλασικούς τίτλους της Pixar, όμως στην προσπάθεια τους να τα χορέσουν όλα χάνουν και σε εμπνεύσεις και σε ομοιογένεια, αφήνοντας ένα μετέωρο μίγμα που θέτει κανόνες και δε τους ακολουθεί… Περισσότερα

Κριτική Βικτώρια Μιχαήλ (freecinema.gr)

Tα περιβάλλοντα κι ο εν πολλοίς κομπαρσαρία πληθυσμός ελευθέρας βοσκής (τάρανδοι, φώκιες, θαλάσσιοι ελέφαντες κ.ά.) στα… κομμάτια της υπόθεσης στο μπούζι habitat θυμίζουν συνδυασμό των «Η Εποχή των Παγετώνων» και «Ο Αυτοκράτορας». Η ανορθόδοξη ορχηστική κλίση του ενηλικιωνόμενου ενόσω εκπληρώνει κρίσιμη αποστολή ήρωα, που συχνά παρασέρνει και τους παρισταμένους σε shake, το «Happy Feet». Το σχέδιο αποσόβησης του εξ ανθρώπων κινδύνου για το σπίτι τού (ασκλάβωτου, πλήρως ανοιχτού, υποθερμικού και ντυμένου στα λευκά εδώ) ζωολογικού κήπου το «Μαδαγασκάρη». Και τα γουνοφόρα λέμινγκ ως σκανδαλιάρικοι ακόλουθοι τα «Minions». Δεν είναι, ωστόσο, εξαιτίας του déjà vu των εκθεμάτων που τρώει το κεφάλι του το, εν αντιθέσει προς όλα τα παραπάνω κυρίαρχα δείγματα κινούμενου, διαφαινόμενα αδύναμο να εξασφαλίσει τη franchise διαιώνιση του είδους του.. . Περισσότερα