Ο ΚΥΚΛΟΣ

Μάι 31, 2017 Θέατρο 0

ΑΠΟ ΤΟ ΚΩΜΙΚΟ ΣΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ

Ένας μικροαστός έχει χάσει τη δουλειά του, με πεσμένο πλέον ηθικό, η ζωή τον έχει πάρει από κάτω. Έχει χωρίσει με τη γυναίκα του, ψάχνει για δουλειά και δε βρίσκει, τα έχει φτιάξει με μία κοπέλα, παντρεμένη, την οποία δεν αγαπά. Όλα θα αλλάξουν στη ζωή του όταν η κόρη του θα έρθει από τη Τουρκία με τον φίλο της, θα αποκαλυφθεί η αλήθεια για την πλεκτάνη που έχει στήσει ο δικηγόρος της γυναίκας του, τελικά θα λάμψει η αλήθεια ότι αυτός είναι υπεύθυνος για την αυτοκτονία του γιου του μεσήλικα πατέρα.

Το θεατρικό έργο του Δημήτρη Μητρόπουλου, σε διασκευή του Γιάννη Αϊβαζή, παρουσιάστηκε στη Αθήνα και για λίγες παραστάσεις ήρθε στη Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Αριστοτέλειον. Ο Γιάννης Αϊβαζής υπογράφει και τη σκηνοθεσία που ξεφεύγει από τα στερεότυπα των θεατρικών παραστάσεων που έχουμε δει μέχρι σήμερα. Το θέμα τίθεται στο τέλος της παράστασης, όταν, σε μία μαύρη ατμόσφαιρα αποδίδεται δικαιοσύνη. Ο θεατής τότε θα πρέπει να ανασυντάξει όλα τα στοιχεία, να κάνει μία νέα διανομή και να αποδώσει στους χαρακτήρες το ψυχολογικό τους φορτίο, άρα να αναδομήσει την αφήγηση έτσι ώστε να νοηματοδοτήσει.

Έτσι ξεκινά ως κωμωδία και, σιγά-σιγά αρχίζει να χάνει κάποια κωμικά στοιχεία, όταν το άγχος του πρωταγωνιστή (Γιώργος Κοψιδάς) δεν μπορεί να του δώσει την ευχαρίστηση για τη δουλειά που βρήκε, κυρίως επειδή αυτή είναι παράξενη και σχετικά ύποπτη. Ο δικηγόρος (Λευτέρης Δημηρόπουλος) παίζει το ρόλο του μεσολαβητή, στην αρχή, και του σωσία, στη συνέχεια. Γίνεται αρεστός και μας δίνει μία ευχαρίστηση για το ότι έχει βρεθεί λύση για τη ζωή του πρωταγωνιστή και αυτός θα αποφύγει την αυτοκτονία.

Τα πράγματα αρχίζουν να περιπλέκονται όταν έρθει η κόρη του από την Τουρκία, όπου σπουδάζει, με το φίλο της. Μία σειρά από κωμικές καταστάσεις, σαν φάρσες, θα αρχίσουν να αποδομούν την κωμωδία και να αφήνουν κάποια στοιχεία στον αέρα. Το ενδιαφέρον του θεατή διατηρείται ζωντανό για να δει ποια θα είναι η λύση, ως κάθαρση. Αυτή η λύση υπονοείται αλλά δε δίνονται στοιχεία σαφή για να μπορεί κάποιος να τη προβλέψει.

Σε αυτό το έργο δεν έχουμε τον από μηχανής θεό. Δεν έρχεται, με άλλα λόγια η λύση «ουρανοκατέβατη», αλλά οι ίδιες οι καταστάσεις την προσδιορίζουν. Ακριβώς στο τέλος η κωμωδία διαλύεται και, μέσα σε μία στιγμή, γίνεται τραγωδία. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ψυχολογικό πεδίο θα πρέπει να προσδιορισθεί σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, άρα δεν έχει την πολυτέλεια ο σκηνοθέτης να δημιουργήσει μία βιωματική διαδικασία. Θα έπρεπε να δώσει ακόμα λίγο χρόνο, να το γεμίσει με σιωπές και με κινήσεις που να δείχνουν τη ψυχολογική μετάπτωση των δύο βασικών χαρακτήρων, του πρωταγωνιστή και του δικηγόρου. Καταφεύγει λοιπόν στην εύκολη λύση των σύντομων περιγραφών και της γρήγορα αυξανομένης έντασης.

Η ευχάριστη έκπληξη της παράστασης είναι ο Τούρκος προγραμματιστής (Burak Hakki) που αποκαλύπτει την αλήθεια. Ο ρόλος του είναι καθοριστικός, αλλάζει τους άλλους χαρακτήρες και δίνει άλλη πλοκή στο έργο. Το παίξιμό του είναι πολύ καλό, χωρίς υπερβολές, απόλυτα μετρημένο, στοχευόμενο έτσι που να αποδίδει ακριβώς τις μεταπτώσεις των χαρακτήρων. Πολύ αδύναμος ήταν ο χαρακτήρας του υδραυλικού (Κώστας Φραγκολιάς), που είναι ομοφυλόφιλος, και της κόρης του πρωταγωνιστή (Ευγενία Παναγοπούλου), ενώ τόνο έδιναν η ερωμένη του πρωταγωνιστή (Κατερίνα Τσάβαλου) και ο ομοφυλόφιλος (Νίκος Κερασιώτης), εραστής του υδραυλικού, για να δημιουργηθεί το κλίμα της φάρσας. Τα σκηνικά ήταν υπολογισμένα με ακρίβεια για να μη δίνουν υπερβολικό τόνο.

Ο ΚΥΚΛΟΣ

Συγγραφέας: Δημήτρης Μητρόπουλος

Προσαρμογή-διασκευή κειμένου: Γιάννης Αϊβαζής

Σκηνοθεσία: Γιάννης Αϊβαζής

Παίζουν: Burak Hakki, Γιώργος Κοψιδάς, Κατερίνα Τσάβαλου, Λευτέρης Δημηρόπουλος, Κώστας Φραγκολιάς, Ευγενία Παναγοπούλου, Νίκος Κερασιώτης,

Φωτισμοί: Νίκος Βούλγαρης

Σκηνικά: Κική Μηλιού

Βίντεο: Νικόλας Μακρής

Κοστούμια: Κλέων Φυσέκης

Μουσική: Δημήτρης Ίσαρης

Βοηθός σκηνοθέτης: Ηλίας Μιχαήλ

Φωτογραφίες: Ρούλα Μονιάκι

Θέατρο: Αριστοτέλειον

ΑΛΛΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Κριτική checkinart.gr

Ο Burak Hakki καταπληκτικός, εντθυπωσιακός, άνετος με πολλές χιουμοριστικές στιγμές και πολύ καλά ελληνικά στο μεγαλύτερο διάστημα του έργου, αφού απ’ότι έμαθα κάνει εντατικά μαθήματα ελληνικών, απο τη λαχτάρα του να αποδώσει όσο το δυνατόν καλύτερα τορόλο του. Στα τουρκικά δε θα δυσκολευτείτε γιατί υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση στις οθόνες. Έκπληξη η νεαρή Ευγενία Παναγοπούλου, δροσερή, φρέσκια και με άνετους διαλόγους στα τουρκικά με το Burak. O Γιώργος Κοψιδάς,εκφραστικός στο ρόλο του άνεργου χωρισμένου – απελπισμένου μεσήλικα που ψάχνει απεγνωσμένα διέξοδο στα οικονομικά του ενώ είναι ένα βήμα πρίν την αυτοκτονία, κρατάει όλη την παράσταση ζωντανή με το ιδιαίτερο στύλ του… Περισσότερα

Κριτική Βασίλης Νάτσιος (cosmopoliti.com)

Η κριτική εδώ

Κριτική Μαριάνθη Πράπου (ttheatromania.gr)

Ο μοναδικός Burak Hakki σε έναν χιουμοριστικό κατά βάση ρόλο εμφανίζεται πολύ άνετος, τόσο με το ρόλο του, όσο και με το χειρισμό της ελληνικής γλώσσας, στην οποία φαίνεται να τα καταφέρνει και να του αρέσει. Η Ευγενία Παναγοπούλου, σε έναν πολύ ζωντανό και παιχνιδιάρικο ρόλο εμφανίζεται άνετη και δροσερή, καταφέρνοντας τέλεια τους διαλόγους στα τουρκικά με τον Burak… Περισσότερα

Γιάννης Φραγκούλης

• Θεατρικές παραστάσεις