ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ!

Ιούλ 16, 2017 Κινηματογράφος 0

A BRAS OUVERTS

ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ! | του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 13/7/2017 στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Στη γαλλική αυτή κωμωδία θίγεται ένα θέμα πολύ επίκαιρο: το βόλεμα των εχόντων -μεσοαστών και άνω- και η δύσκολη θέση όσων δεν έχουν τα απαραίτητα για να ζήσουν -των περιθωριακών στοιχείων της κοινωνίας μας. Εδώ έχουμε έναν αριστερό διανοούμενο που αναγκάζεται να φιλοξενήσει μία οικογένεια ρομά στο σπίτι του. Εκεί θα δοκιμάσει τις απόψεις και τις αντοχές του.

Μετά από το «Θεέ μου τι σου κάναμε;» έχουμε αυτή την κωμωδία με τον ίδιο σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή. Αυτό που κυριαρχεί εδώ είναι η φάρσα και οι γκροτέσκο καταστάσεις. Το γέλιο δεν είναι το ίδιο με την πρώτη ταινία γιατί οι λύσεις των καταστάσεων είναι έτοιμες και γνωστές σε όλους μας. Βλέπουμε να αντιπαρατίθενται δύο διαφορετικοί κόσμοι που υπάρχουν στην ίδια κοινωνία, χωρίς να έχει επικοινωνία ο ένας με τον άλλον.

ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ

Υπάρχει όμως η δυνατότητα αυτή η συνύπαρξη να γίνει και να πετύχει; Και πως θα γίνει αυτό; Λογικές που θέλουν να επικρατήσει μία τέτοια συνύπαρξη, σε ουσιαστικό βαθμό, έχουν ξεκινήσει από την αριστερά, σε παγκόσμιο επίπεδο. Θεωρητικά γίνεται, στην πράξη όμως τι μπορεί να γίνει και πως; Σε αυτά τα ερωτήματα θα απαντήσει η ταινία αυτή με έναν χιουμοριστικό τρόπο. Θα βάλει τον αριστερό διανοούμενο και πλούσιο άντρα να δοκιμάσει πραχτικά τις απόψεις του.

Θα λέγαμε ότι αυτό το θέμα είναι ένα από αυτά που βασανίζουν τους υποστηριχτές και τους μη θιασώτες της αριστεράς: Τι γίνεται στην πράξη; Εδώ γίνεται το πρώτο βήμα και οι δύο κόσμοι, οι δύο διαφορετικές αντιλήψεις δοκιμάζονται μέσα ακριβώς στη συνύπαρξη. Θα μπορέσει ο ένας να ανεχτεί τον άλλον; Ο σκηνοθέτης κάνει μία εύστοχη κριτική, αλλά δεν μπαίνει βαθιά στο θέμα. Δεν ακουμπάει τον πυρήνα του θέματος για να μπορέσει να δώσει καίριες απαντήσεις στα ερωτήματα που έχουν δημιουργηθεί.

Θα μιλήσουμε πρώτα-πρώτα για το σεβασμό του ενός προς τον άλλον και θα δούμε ότι αυτός είναι δεδομένος. Θα πάμε μετά στην ανοχή, οπότε εδώ θα έχουμε τις πρώτες αμφιβολίες, τα πρώτα σύννεφα σε αυτή τη σχέση. Η ανοχή είναι αμφίδρομη, από τον πλούσιο στο φτωχό και το αντίστροφο. Θα έπρεπε, λογικά, να αφήσει ο πλούσιος περισσότερα στοιχεία για να τα ταυτίσει ο φτωχός με τα δικά του και να μπορέσει να ζήσει αρμονικά στο νέο περιβάλλον που είναι εντελώς διαφορετικό από το δικό του, χωρίς να αισθάνεται έχθρα ή ζήλια. Από την άλλη, θα έπρεπε ο φτωχός να δέχεται κάποιους κανόνες συγκατοίκησης που θα ταράξουν την κοσμοθεωρία του.

ΤΟ ΘΕΜΑ

Αυτή η διαδικασία στην ταινία δε φαίνεται ξεκάθαρα. Δεν μπαίνει σε αυτό το θέμα που θα μας οδηγούσε στο πεδίο της ισότητας, στην αξιολόγηση των ανθρώπων με όσο το δυνατών πιο αντικειμενικά κριτήρια. Μιλάμε για αξιολόγηση γιατί κανένας δεν μπορεί να δεχτεί στο σπίτι του κάποιον χωρίς κάποια προαπαιτούμενα. Αν κάποιος ισχυριστεί το αντίθετο, απλά θα υπεραπλουστεύσει τις καταστάσεις και θα είναι λαϊκιστής. Αυτή η διερεύνηση δεν υπάρχει στο σενάριο της ταινίας.

Το θέμα είναι επίκαιρο και θα είναι για πολλά χρόνια ακόμα. Αφορά πολύ περισσότερο τις πλούσιες χώρες παρά τις πιο φτωχές. Αν, από την άλλη, ξεχάσουμε τη θεώρηση που λέει ότι πρόκειται για μία συνύπαρξη μίας οικογένειας με ένα πλούσιο άντρα και το τοποθετήσουμε μέσα στην κοινωνία σα σύνολο ή, ακόμη καλύτερα, σε παγκόσμιο πεδίο, τότε θα βρούμε ότι αυτή η ταινία αναφέρεται στη συνύπαρξη φτωχών και πλούσιων κρατών, μέσα στην παγκοσμιοποίηση που πλέον κανονίζει τη ζωή μας σαν ανθρώπινο είδος. Τότε αυτή η ταινία αποκτά πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον που το χάνει από τη σεναριακή της αστοχία.

ΑΛΛΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Κριτική Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)

Μια ερωτική ιστορία θα περιπλέξει ακόμα περισσότερο τη βασισμένη σε κονσερβοποιημένες κωμικές ιδέες και γραφικές παρεξηγήσεις κατάσταση, η οποία θίγει (κατά στιγμές εύστοχα ) ένα βαθύ κοινωνικό πρόβλημα, το «ξεπετά» όμως για χάρη του εύκολου, τυποποιημένου χαβαλέ. Ο συγκρατημένος Κλαβιέ προσπαθεί να τον χειριστεί με μέτρο, αλλά είναι ο Αρί Αμπιτάν («Άμεση Αποβίβαση!» ) που κλέβει την παράσταση με το ασυγκράτητο αλά Κουστουρίτσα ταμπεραμέντο του… Περισσότερα

Κριτική Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (Lifo)

Από τη στιγμή που καταλαβαίνουμε την υποκρισία του γενναιόδωρου, με το παρατσούκλι «αγκαλίτσας» Ζαν Ετιέν Φουζερόλ, που φρίττει με την ακαταστασία που προκύπτει από τους τσιγγάνους εκμεταλλευτές αλλά και από την απερίσκεπτη και πονηρή προώθηση του βιβλίου του, δεν υπάρχει πολύ ζουμί στις κοινοβιακές περιπέτειες της οικογένειάς του, παρά μόνο επαναλαμβανόμενη βαβούρα με χτυπήματα κάτω από τη μέση σε μια ταινία που βγήκε στη Γαλλία λίγο πριν από τις κρίσιμες προεδρικές εκλογές και δεν κατάφερε να σαγηνεύσει τους αναποφάσιστους… Περισσότερα

Κριτική Λήδα Γαλανού (flix.gr)

Απλώς, οι Γάλλοι μεγαλοαστοί που σατιρίζονται στην ταινία δεν είχαν ποτέ κοινωνικά προβλήματα, τουλάχιστον μετά τη γαλλική επανάσταση, ενώ οι Ρομά έχουν κι ίσως είναι μια καλή ιδέα, αντί να γελάμε με την εικόνα που έχει πλαστεί εδώ και δεκαετίες, να σκεφτούμε την ανατροπή της… Περισσότερα

Κριτική Τατιάνα Καποδίστρια (tospirto.net)

Στη Γαλλία σηκώθηκε κουρνιαχτός για την σκιαγράφηση που επιφυλάσσει η ταινία στους Ρομά –κλέφτες, ουτιδανοί, βρωμιάρηδες, και οπορτουνιστές του κερατά, αφού ο Μπαμπίκ (Αμπιτάν), ο πάτερ φαμίλιας των φιλοξενούμενων φέρεται με τη σειρά του… ρατσιστικά σε άλλη οικογένεια τσιγγάνων, που επίσης προσέρχεται στην σπιταρώνα του κουλτουριάρη. Αλλά μακάρι η πολιτική μη ορθότητα να ήταν το μόνο πρόβλημα αυτής της τρομερά κακόγουστης κωμωδίας… Εδώ, μέχρι κι ο αγγλόφωνος Ινδός μπάτλερ (Αρμέν Γκεοργκιάν) του σπιτιού στάζει στερεοτυπίλα –και μαϊμουδίζει στεγνά τον Πίτερ Σέλερς στο άφθαστο «Πάρτυ»… Περισσότερα

Κριτική Αντώνης Γκούμας (cinepivates.gr)

Η συνολική εικόνα για τους Ρωμά είναι ότι είναι απροσάρμοστοι και από επιλογή τεμπέληδες και ανένταχτοι στην κοινωνία. Βλέπουμε ότι ακόμα και την απλή σκέψη του να εκμεταλλευτούν την δήλωση του πολιτικού και να κουβαληθούν στο σπίτι του δεν την κάνουν μόνοι τους οι Ρωμά, αλλά ο Γάλλος συνεργός τους! Το υπερβολικό παίξιμο όμως κουράζει, ιδίως του πατέρα των Ρωμά, υπερκινητικός και με συνεχείς γκριμάτσες, μια μίξη χαρακτήρα Κουστουρίτσα και του Μπόρατ. Ευχάριστη πινελιά μόνο ο Ινδός υπηρέτης. Καλύτερανα την αποφύγετε  ή να επιλέξετε να δείτε κάποια άλλη πρόταση… Περισσότερα

Κριτική Νίκος Παλάτος (freecinema.gr)

Ο έχων (ηθελημένα, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη) look α λα Μπερνάρ-Ανρί Λεβί εκπρόσωπος της γαλλικής gauche caviar ανακαλύπτει με τρόμο πως πρέπει να κάνει πράξη όλα αυτά που τόσα χρόνια διαλαλούσε, η σύγκρουσή του όμως με τον πάτερ φαμίλια Ρομά (ο Αρί Αμπιτάν, έστω με τις μούτες του, την ακατάσχετη πολυλογία του και την υπερκινητικότητα του, είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει εδώ πέρα), περισσότερο επικροτεί τα ρατσιστικά κλισέ, που υπάρχουν παντού στην υπόθεση, παρά τα σατιρίζει, αφήνοντας την ευκαιρία για μια υποτυπώδη πολιτική σάτιρα να πηγαίνει στράφι, περιοριζόμενη σε ένα-δυο σχόλια μόνον, με αυτό που αφορά την κάποτε εκλογική νίκη του Προέδρου Μιτεράν να είναι μάλλον το πιο πετυχημένο. Η δε ύπαρξη… Ινδού butler στην υπερπολυτελή έπαυλη των φιλεύσπλαχνων Γάλλων, το παρουσιαστικό αλλά και ο τρόπος ομιλίας τού οποίου θυμίζουν τον Πίτερ Σέλερς του «Πάρτυ», σηκώνει μέχρι και μήνυση, με την κατηγορία της εξύβρισης της Τέχνης της κωμωδίας στον κινηματογράφο… Περισσότερα

Κριτική Γιώργος Νυκταράκης (filmboy.gr)

Αυτό που μας δίνει με μεγαλύτερη επιτυχία είναι η υποκρισία που κρύβουν συχνά διανοούμενοι και πολιτικοί,  των οποίων οι αληθινές απόψεις  και ο τρόπος ζωής απέχουν κατά πολύ από αυτά που θεωρητικά πρεσβεύουν.
Στην περίπτωσή μας, ο «αριστερός» διανοούμενος ζει σε μια βίλα με πισίνα, ακριβά αυτοκίνητα, ανάλογο ντύσιμο και τον απαραίτητο «βοηθό» για τις δουλειές του σπιτιού. Αυτή η κριτική βγαίνει σε ορισμένα σημεία με επιτυχία, κυρίως χάρη στο κινηματογραφικό ζεύγοςChristian Clavier (Ο Δρόμος της Διαφυγής) και Elsa Zylberstein (Μια Αγκαλιά στην Άκρη του Κόσμου), που είναι αρκετά ταιριαστοί στο ρόλο τους.
Από κει και πέρα η γραφικότητα στους περισσότερους άλλους χαρακτήρες και το άστοχο χιούμορ κάνουν αυτή την ταινία κουραστική, ακόμα και για τη μικρή της διάρκεια… Περισσότερα

ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ!

(A BRAS OUVERTS)

Σκηνοθεσία: Philippe de Chauveron

Σενάριο: Guy Laurent, Marc de Chauveron, Philippe de Chauveron, Guy Laurent

Φωτογραφία: Philippe Guilbert

Μοντάζ: Philippe Bourgueil

Μουσική: Hervé Rakotofiringa

Παραγωγοί: Christian Clavier, Serge de Poucques, Thierry Desmichelle, Sylvain Goldberg, Rémi Jimenez, Nadia Khamlichi, Patrice Ledoux, Adrian Politowski, Gilles Waterkeyn

Παίζουν: Christian Clavier (Ζαν-Ετιέν), Ary Abittan (Μπαμπίκ), Elsa Zylberstein (Δάφνη), Cyril Lecomte (Ερβάν), Nanou Garcia (Ισαμπέλ), Oscar Berthe (Λιονέλ), Mirela Nicolau (Σίμζα), Ioana Visalon (Σομερτά), Nikita Dragomir (Λουλουγκία), Marian Samu (Πίτι)

Χώρα παραγωγής: Γαλλία, Βέλγιο

Έτος παραγωγής: 2017

Γλώσσα: γαλλικά, αγγλικά

Διάρκεια: 92΄

Είδος: κωμωδία

Ημερομηνία εξόδου: 13/7/2017

Εταιρεία διανομής: Seven Films.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.

• Κριτικές ταινιών