OVERDRIVE

Ιούλ 23, 2017 Κινηματογράφος 0

του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 20/7/2017 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Στο τέλος αυτού του κειμένου μπορείτε να διαβάσετε και άλλες κριτικές άλλων συναδέλφων κριτικών κινηματογράφου.

Δύο πετυχημένοι κλέφτες πολυτελών αυτοκινήτων κάνουν το λάθος και κλέβουν την Bugatti ενός μαφιόζου. Αυτός και το κύκλωμά του καταφέρνουν και τους συλλαμβάνουν. Εκείνοι, για να εξαγοράσουν τη ζωή τους, του προτείνουν να του δώσουν την ακριβή Ferrari του ανταγωνιστή του.

Δεν μπορείς να πεις πολλά για αυτή την ταινία. Περιπέτεια, σέξι πρωταγωνιστές και γρήγοροι ρυθμοί. Ότι μπορείς να βρεις σε μία κακή ταινία στην τηλεόραση. Η φανταχτερή ζωή που για κάποιους είναι θέλγητρο, αλλά για κάποιους άλλους δεν είναι, εδώ είναι το δόλωμα για να ψαρέψει ο παραγωγός της ταινίας θεατές. Πέρα από το γρήγορο ρυθμό, το θέαμα με τα ειδικά εφέ, η ταινία δεν έχει κάτι άλλο να δείξει. Μας θυμίζει παλιότερες ταινίες ή παλιότερες τηλεταινίες και αυτό είναι όλο.

Είναι όμως άξιο περιέργειας. Γιατί να γυρίζονται τέτοιες ταινίες ή, για να είμαστε ειλικρινείς, γιατί να προβάλλονται στους κινηματογράφους. Δεν μπορούμε να κάνουμε την ερώτηση: τι πρότυπο θα δείξουν στα παιδιά μας, γιατί δε θα είχε κάποιο νόημα. Αν πάει κάποιος να τη δει, θα πάει μόνο για το χαβαλέ της παρέας και για να κάνει πλάκα με το φίλο του. Στην εποχή μας αυτά τα κακόγουστα αστεία είναι πλέον ξεπερασμένα, τόσο που δεν αξίζει να γράψει κάποιος κριτική για να ένα τέτοιο κινηματογραφικό σκουπίδι.

Μένει όμως το ερώτημα: Ποιο είναι το πραγματικό κοινό αυτής της «ταινίας»; Ποιο ήταν το κίνητρο του παραγωγού; Γιατί ο γαλλικός κινηματογράφος να έχει ξεπέσει τόσο πολύ; Ειδικά στην τελευταία ερώτηση θα μπορούσαμε να δώσουμε μία απάντηση. Η εμπορική απάντηση των Γάλλων στους Αμερικάνους ανταγωνιστές τους, τους έχει οδηγήσει σε ένα αδιέξοδο. Στο τέλος της αισθητικής, στην προσφορά του θεάματος, στο φτηνό «άρτο και θεάματα», στο σύνθημα: «θέλουμε εισιτήρια για τις ταινίες μας και μόνο αυτό».

Αυτό όμως ξεπερνά την ιστορία του γαλλικού κινηματογράφου που δίδαξε την κινηματογραφική τέχνη στους Αμερικάνους, τώρα γίνεται το αντίθετο, αυτοί διδάσκουν την κινηματογραφική κακογουστιά στους Γάλλους συναδέλφους τους και τους οδηγούν σε ένα τέλμα. Ευτυχώς, ακόμα, αυτός δεν είναι ο κανόνας.

ΑΛΛΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Κριτική Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)

Το «Overdrive» είναι μια απόπειρα ξεκάθαρης αντιγραφής της καγκουρο-φόρμουλας του «Fast & Furious», με τους σέξι πρωταγωνιστές της, το κοσμοπολίτικο ντεκόρ της (η καλοκαιρινή νότια Γαλλία ), το χαβαλετζίδικο χιούμορ της και τα καλογυαλισμένα, ταχύτατα τετράτροχά της σε ασταμάτητες καταδιώξεις. Όλα τους πακεταρισμένα σε ένα περιπετειώδες σενάριο με ελάχιστη αληθοφάνεια και μεταμοντέρνο αυτοσαρκασμό και όλα τους δυο κλικ πιο κάτω (σε επίπεδο παραγωγής και μόνο ) από το «χρυσοφόρο» πρωτότυπό τους… Περισσότερα

Κριτική Χρήστος Μπακατσέλος (flix.gr)

Το «Overdrive» είχε όλα τα συστατικά για να γίνει μια αξιοπρεπής τουλάχιστον περιπέτεια. Αλλά με τον Νεγκρέ να πατάει φρένο αντί για γκάζι ακόμα και στις πιο απαιτητικές σκηνές της, η ταινία μάλλον θα έχει μεγαλύτερη επιτυχία αν παιχτεί στις τηλεοράσεις εκθέσεων χλιδάτων αυτοκινήτων παρά στις κινηματογραφικές αίθουσες… Περισσότερα

Κριτική Νίκος Παλάτος (freecinema.gr)

Όπως γίνεται αντιληπτό από τα προαναφερθέντα, οι ευκολίες του σεναρίου είναι κάτι παραπάνω από αρκετές. Αυτό δεν θα αποτελούσε και σημαντικό λόγο προβληματισμού, εάν το φιλμ κατάφερνε να μείνει προσηλωμένο στο μπιμουβάδικο ύφος το οποίο αρχικά μοιάζει να πρεσβεύει. Αντ’ αυτού, ο σκηνοθέτης Αντόνιο Νεγκρέτ γεμίζει το στόρι του με αχρείαστα ρομάντζα, άφθονες καρτ-ποσταλικές εικόνες της (πανέμορφης, φυσικά) Νότιας Γαλλίας, αποφεύγοντας να πατήσει τέρμα το γκάζι της δράσης. Κρατάει ένα-δυο twists που μπορεί και να εντυπωσιάσουν τους μη έχοντες γράψει ακόμα αρκετά χιλιόμετρα οδήγησης στο είδος πιτσιρικάδες, ενώ τα καταφέρνει κάπως καλά με τους κακούς της υπόθεσης, οι οποίοι είναι όσο γραφικοί (και ενίοτε υπερβολικοί) χρειάζεται… Περισσότερα

Κριτική Τατιάνα Καποδίστρια (tospirto.net)

Εντάξει, πολλές-πολλές απαιτήσεις μην έχετε∙ αφορμές για ιλιγγιώδη αυτοκινητοκυνηγητά και γκροπλάν των ωραίων πρωταγωνιστών διαμορφώνουν το σενάριο… Αλλά δυο πράγματα αξίζουν: α) το μαστόρικο μοντάζ των Σαμιέλ Ντανεζί και Σοφί Φουρντρινουά που απογειώνει τις σκηνές δράσης, και β) το τρομερό location, με το κέντρο, τα περίχωρα, το λιμάνι, και τα παράλια της Μασσαλίας να γεμίζουν την οθόνη… Περισσότερα

Κριτική Γιώτα Τσιόρβα (cinepivates.gr)

Παρ’ όλα αυτά η οδήγηση υπάρχει, αμάξια να χαζέψουμε έχει (μια Bugatti του 1937 και μια Ferrari του 1962 κυριαρχούν πρωταγωνιστικά μεταξύ των τετράτροχων που «συμμετέχουν») και έχει και ένα σενάριο που προσπαθεί. Μην περιμένεις κάποια πρωτότυπη ιστορία, αλλά και μόνο που υπακούει στα κλασικά κλισέ περί ανατροπών καταφέρνει να κρατήσει το τυπικό ενδιαφέρον του θεατή στην οθόνη. Ας μην έχουμε μεγάλες απαιτήσεις… Περισσότερα

Κριτική filmboy.gr

Σε αντάλλαγμα της ζωής τους, τα δυο αδέρφια θα πρέπει να κλέψουν ένα αυτοκίνητο από την συλλογή του Max Klemp (Clemens Schick, Point Break), μεγάλου αντίπαλου του Morier. Το αυτοκίνητο δε, αποτελεί το σημαντικότερο κομμάτι της συλλογής του Morier, μια Ferrari του 1962… Περισσότερα

Κριτική Έλενα Χριστοπούλου (Πρώτο Θέμα)

Οταν απλώς αναφέρεις με θαυμασμό μια λίστα από αμάξια αυτό δεν κάνει αυτομάτως την υπόθεση κινηματογραφική, όπως και όταν περιγράφεις τον Ιστγουντ ως «ψηλό τύπο» δεν τον ανεβάζει πόντους σε κανενός την αντίληψη… Περισσότερα

Κριτική moveitmag.gr

Τα πάντα προδιαγεγραμμένα, προβλεπόμενα, τελικά αφόρητα βαρετά. Και δυστυχώς για το βλαστάρι του Κλιντ Ίστγουντ, μπορεί να αποτελεί έναν φωτογενή όμορφο άνδρα, είναι ωστόσο ξεκάθαρα ένας ηθοποιός με χαμηλό ταβάνι ερμηνευτικής ικανότητας και η συμμετοχή του σε ανάλογα φιλμ βλάπτουν σχεδόν ανεπανόρθωτα την “κληρονομιά”… Περισσότερα

Κριτική bovary.gr

Μαφιόζοι εναντίον μαφιόζων, μοιραίες γυναίκες και πανέμορφοι ληστές οδηγούν δαιμονισμένα και ζουν στο έπακρο, ερωτεύονται και ρισκάρουν και σίγουρα αποτελούν συστατικά μιας πετυχημένης συνταγής, που ο Νεγκρέ αξιοποιεί στο έπακρο, με σπιντάτους ρυθμούς, εντυπωσιακές σκηνές δράσης και καταδίωξης, χωρίς όμως να εμβαθύνει σε χαρακτήρες και σχέσεις. Πάντως το σενάριο διαθέτει στο φινάλε τη μεταστροφή του, που προσδίδει το απαραίτητο αλατοπίπερο, χωρίς όμως να διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας… Περισσότερα

OVERDRIVE

Σκηνοθεσία: Antonio Negret

Σενάριο: Michael Brandt, Derek Haas

Φωτογραφία: Laurent Barès

Μοντάζ: Sophie Fourdrinoy, Samuel Danési

Παραγωγοί: Serge de Poucques, Sylvain Goldberg, Grégoire Melin, Pierre Morel, Adrian Politowski, Christopher Tuffin

Παίζουν: Ana de Armas (Στεφανί), Scott Eastwood (Άντριου), Gaia Weiss (Ντεβέν), Clemens Schick (Μάξ), Freddie Thorp (Γκάρετ), Simon Abkarian (Τζάκομο), Moussa Maaskri (Παναχί), Kaaris (Φρανκ), Frédéric Anscombre (Ντεπόλ), Magne-Håvard Brekke (Κουν)

Χώρα παραγωγής: Γαλλία, ΗΠΑ

Έτος παραγωγής: 2017

Γλώσσα: αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά

Διάρκεια: 96΄

Είδος: περιπέτεια, θρίλερ

Ημερομηνία εξόδου: 20/7/2017

Εταιρεία διανομής: Tanweer.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.

• Κριτικές ταινιών