ΤΟ ΜΟΝΟ ΑΓΟΡΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

Ιούλ 29, 2017 Κινηματογράφος 0

THE ONLY LIVING BOY IN NEW YORK

του Γιάννη Φραγκούλη

Από τις 27/7/2017 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Μετά την ανάγνωση αυτής της κριτικής μπορείτε να διαβάσετε τις κριτικές άλλων κριτικών κινηματογράφου. 

Ένα νεαρό αγόρι, μόλις ενηλικιώνεται αποφασίζει να φύγει από το πατρικό του σπίτι και να ανακαλύψει τον εαυτό του, θα μείνει στη Νέα Υόρκη. Ο Allan Loeb είναι ένας από τους πιο άξιους σεναριογράφους στην εποχή μας. Μπήκε στον κόσμο του κινηματογράφου με το «Things we lost in the fire», το σενάριο της ταινίας ήταν καλύτερο απ’ότι η ολοκληρωμένη εργασία, έκανε την έκπληξη με το «21» και ακολούθησαν άλλες έξι δουλειές του. Η ταινία «The only living boy in New York» είναι κάτι το ξεχωριστό από αυτά που έχει κάνει τα τελευταία πέντε χρόνια.

Λέμε ότι αν είναι να κλέψεις, κλέψε με στιλ. Αυτή η ταινία είναι κάτι σαν το «The graduate» να έχει συναντήσει το «Great expectations», με κάτι από «The great Gatsby», με τις σωστές αναλογίες. Ο ερχομός σε αυτή την ηλικία, περίπου στα 20, είναι σαν ένα παλιό παραμύθι όπου ένα αγόρι αναζητεί, ψάχνει να βρει αδιάφορα προβλήματα για εμάς, τα οποία, όμως τον ενδιαφέρουν αρκετά. Αυτή η αντίληψη είναι επαρκής για όλες τις εποχές, άρα αυτή η ταινία θα πρέπει να συγκριθεί με ανάλογες εργασίες, μέσα σε όλη την ιστορία του κινηματογράφου. Οι χαρακτήρες του αναδύονται, συγκρίνονται με αυτούς από άλλα έργα, αποκτούν σημασία, σάρκα και οστά. Σε αυτό το επίπεδο μπορούμε να αναγνωρίσουμε την εξαιρετική δουλειά του Loeb.

Ο Τόμας είναι λίγο παραπάνω από 20 ετών, ζει στη Νέα Υόρκη. Η καλύτερή του φίλη στο πανεπιστήμιο λέγεται Μίμη. Σε μία νύχτα, γεμάτη έκσταση, έμπνευση, χαζομάρα και βλακεία, η Μίμη κάνει το λάθος να κάνει έρωτα με τον Τόμας, για μία μόνο νύχτα, έτσι όπως η ίδια το είχε σκεφτεί. Το αποτέλεσμα είναι αυτός να την ερωτευτεί. Βεβαίως, η Μίμη θεωρεί ότι αυτό ήταν ένα μεγάλο λάθος της και δεν μπορεί να καταλάβει γιατί ο Τόμας δεν μπορεί να βγει από αυτή την περιπέτεια. Αυτός θα σπαταλήσει πολύ χρόνο για να καταλάβει γιατί ένα συμπαθητικό και γλυκό αγόρι, όπως αυτός, δεν μπορεί να κατακτήσει ένα «καυτό» κορίτσι, όπως η Μίμη.

Και ενώ αναρωτιέται για αυτό το θέμα, πέφτει σε άλλα που έχουν να κάνουν με τη ζωή του στη Νέα Υόρκη, στην ερωμένη του πατέρα του. Η περίπου τριαντάρα, η Γιοχάνα, η ψυχρή αλλά και ωραία επιχειρηματίας, είναι ότι πιο όμορφο είχε δει μέχρι τώρα. Ο Τόμας είναι έξαλλος, η μητέρα του είναι στο χείλος της διανοητικής κατάρρευσης και, βρίσκοντας ότι ο άντρας της την εξαπατά, αυτό την ωθεί στο άκρο. Στους χαρακτήρες της ταινίας θα βρούμε ένα μυστηριώδη τύπο που ακούει στο όνομα Β. Φ. Τζέραλντ, μας θυμίζει κάποιον από το «The great Gatsby», πενηντάρης περίπου, ένας τύπος που μας προκαλεί να τον εξερευνήσουμε, όπως ο Loeb αναφέρει. Αυτός προσφέρει τη σοφία του που χρειάζεται ο Τόμας, την έχει ανάγκη όσο πιο κοφτερή γίνεται.

Ξεκινά με το να παρακολουθεί την ερωμένη του πατέρα του και όταν βρίσκει το κουράγιο να την αντιμετωπίσει, τότε της ζητά να σταματήσει να το βλέπει. Η γυναίκα που δείχνει να μην ξέρει αυτά που ονομάζονται αισθήματα, κάνει εντελώς ξεκάθαρο ότι και οι δύο, αυτή και ο πατέρας του, θα πάρουν τις αποφάσεις τους και ο Τόμας δε θα πρέπει να αναφερθεί σε αυτό το θέμα. Συνεχίζει με το να κατηγορεί τον Τόμας ότι ήταν λάθος που την πλησίασε, επιμένοντας ότι ο μοναδικός λόγος που την ακολούθησε ήταν επειδή ήθελε αυτή την ίδια. Αυτός τρόμαξε με τα λόγια της και εξαφανίστηκε.

Αργότερα, σε ένα κοσμικό και επικοινωνιακό πάρτι, ο Τόμας βρίσκεται ξανά με τη Γιοχάνα, ενώ ο πατέρας του δεν είναι παρών, και αυτή προσπαθεί να το γοητεύσει, κάτι που το ξέρει καλά, οδηγώντας τον στο σπίτι της και κάνοντάς μαζί του άγριο σεξ. Βρίσκεται λοιπόν σε μία υπόθεση, της οποίας είναι πλέον μέρος της, μοιράζεται τη γυναίκα που συνδέεται με τον πατέρα του. Αυτό ίσως το βολεύει. Παράλληλα η Μιμή αλλάζει άποψη και βλέπει πλέον τον Τόμας ερωτικά, αυτή τη στιγμή που αυτός είναι ερωτευμένος με τη Γιοχάνα και τον ενδιαφέρει μόνο αυτή να μην ασχολείται με τον πατέρα του και να είναι πλέον οι δύο τους μαζί. Ένα νέο και ισχυρό πλέον δίλλημα του νεαρού που αρχίζει να μπαίνει για τα καλά μέσα στη ζωή.

Η Νέα Υόρκη χαρτογραφείται μέσα από τους έρωτες και τις απιστίες, τα συναισθήματα και την αδιαφορία, τις σχέσεις των ανθρώπων, τη συνοχή της κοινωνίας που αυτά τα συναισθήματα δομούν και την αποδόμησή της από την απιστία και την αδιαφορία. Το πήγαινε-έλα στις ανθρώπινες σχέσεις, δημιουργεί μία πολυπλοκότητα, ένα χάος που ο θεατής θα πρέπει να βάλει σε μία τάξη και να δημιουργήσει μία συνοχή στην αφήγηση της ταινίας, να βρει τελικά τη δικιά του Νέα Υόρκη.

ΑΛΛΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Κριτική Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)

Καθώς στην ιστορία του Τόμας εισβάλλουν όλο και περισσότεροι χαρακτήρες, με πλέον καταλυτικό την κρυφή ερωμένη του πατέρα του Τζοάνα, η ταινία του παντός καιρού –από το «(500 ) Μέρες με τη Σάμερ» μέχρι το «The Amazing Spider-man»– Μαρκ Γουέμπ διασταυρώνει τις πορείες τους δεξιοτεχνικά, δημιουργεί απολαυστικές εκκρεμότητες και αποκαλύπτει ότι όλο το ανθρώπινο δράμα βρίσκεται στην αδυναμία, αλλά και την άρνηση του καθενός να δει την κοινή ιστορία με τα μάτια του άλλου. Κι όλα αυτά με φόντο μια γουντιαλενική Νέα Υόρκη, που αντανακλά τα συναισθήματα του νεαρού ήρωα, παλεύοντας κι αυτή με το παρελθόν και το μέλλον της, την τάξη και την αταξία, τη γλυκιά νοσταλγία και τη σκληρή πραγματικότητα… Περισσότερα

Κριτική Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (Lifo)

Ο Κάλουμ Τέρνερ, μοντέλο από την Αγγλία που εδώ βαφτίζεται στη φωτιά, δεν έτυχε στο πιο εντυπωσιακό κινηματογραφικό όχημα, αλλά δείχνει potential και πολλά παραπάνω από φωτογένεια – άσε που δεν χρειάζεται καν να παίξει τον ωραίο… Περισσότερα

Κριτική Κωνσταντίος Καϊμάκης (Athens Voice)

Το ψαχνό της ταινίας εντοπίζεται κυρίως στους μεσήλικες πρωταγωνιστές (οι γονείς αλλά και ο μυστηριώδης συγγραφέας που γίνεται ένα είδος μέντορα του ήρωα) και το καλά κρυμμένο μυστικό της ιστορίας τους, όμως δεν δικαιολογούνται κάποιες σεναριακές υπερβολές ή η στημένη μελαγχολία του ήρωα… Περισσότερα

Κριτική Λήδα Γαλανού (flix.gr)

Το «Αγόρι», πέρα από ύφος και αισθητική, είναι μια ιστορία ενηλικίωσης και γι’ αυτό, παρά την επιτήδευσή της, γίνεται γρήγορα αγαπητή. Μια ταινία χαριτωμένη, τρυφερή και ρομαντική, για το καταστροφικό βάρος τής οικογένειας και την αδιάκοπη προσπάθεια να πάρει κανείς τον έλεγχο τής ζωής του. Και, μαζί, ένα μικρό φιλμ που παγιδεύει τη μεγάλη έκπληξη όποιου ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι δεν είναι πια «αγόρι», ότι μεγάλωσε, άθελά του, με την παιχνιδιάρικη ειρωνεία του «Πρωτάρη». Του οποίου, τι αστείο, το εμβληματικό τραγούδι δεν έγραψαν άλλοι, από τους Σάιμον και Γκαρφάνκελ… Περισσότερα

Κριτική Τατιάνα Καποδίστρια (tospirto.net)

Η πάσα αλήθεια είναι ότι το καλογραμμένο σενάριο του Λουμπ μαξιμαλίζει ελαφρώς στο φινάλε, αλλά η πορεία μέχρις εκεί είναι απολαυστική. Και η σκηνοθεσία του Ουέμπ –που εναλλάσσει πολύ κοντινά πλάνα στο πρόσωπο του Τέρνερ ή του Μπρίτζες με σκηνές πλήθους στο Μεγάλο Μήλο και υπόκρουση κλασικές αμερικανικές μπαλάντες, σαν εκείνη του Πολ Σάιμον που δάνεισε τον τίτλο της στην ταινία– αναδεικνύεται σε κορυφαίο ατού του φιλμ∙ μαζί με τις ερμηνείες, βέβαια… Περισσότερα

Κριτική Γιάννης Ζουμπουλάκης (Το Βήμα)

Σε κάθε περίπτωση η ζωή του Τομ δεν είναι καθόλου απλή και φαίνεται να κρύβει κάποιο μυστικό με το οποίο ο νεαρός θα αναγκαστεί κάποια στιγμή να έρθει αντιμέτωπος. Μπαλαντέρ της ιστορίας ένας απομονωμένος, αλκοολικός συγγραφέας (Τζεφ Μπρίτζες), ένας άνθρωπος-φάντασμα που λειτουργεί ως μέντορας του Τομ και όπως ακριβώς το περιμένουμε, λόγω του ηθοποιού που τον υποδύεται, είναι ο πιο γοητευτικός χαρακτήρας της ταινίας… Περισσότερα

Κριτική Γιώργος Νυκταράκης (filmboy.gr)

Ο Jeff Bridges (Hell & High Water) είναι ιδανικός στο ρόλο του μυστηριώδη γείτονα, αλλά και στην αφήγηση με τη μοναδική φωνή του, η Kate Beckinsale με την αναλλοίωτη γοητεία της πείθει εύκολα στο ρόλο της μοιραίας γυναίκας, ο Pierce Brosnan και η Cynthia Nixon (A Quiet Passion) με την εμπειρία τους δίνουν εύστοχες ερμηνείες, και ο νεαρός Callum Turner, ο οποίος με μπόλικη φρεσκάδα και αθωότητα φέρνει εις πέρας τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Όλοι αυτοί υπό τους ήχους του Bob Dylan, του Lou Reed, αλλά και του ομώνυμου με τον τίτλο της ταινίας τραγούδι των Simon and Garfunkel, μεταξύ άλλων. Μια όμορφη, καλοκαιρινή ταινία με ρομαντική διάθεση, που χάρη στους ηθοποιούς και το καλογραμμένο σενάριο καταφέρνει να διαφοροποιηθεί από άλλες του είδους… Περισσότερα

Κριτική Βικτώρια Μιχαήλ (freecinema.gr)

Αν ευθύνεται ο κινηματογραφικός βραχίονας (η χερούκλα, μάλλον) του Τζεφ Μπέζος που αυτός ο Θωμάς εξόν σοφότερος βγαίνει και πιο άπιστος απ’ ό,τι έδειχνε ότι θα είναι, ελπίζουμε να πήρε το μάθημά του. I know you’ve been eager to fly now / Hey, let your honesty shine, shine now / Do-n-do-d-do-n-do / Like it shines on me / The only living boy in New York. Το λέει το ίδιο το τραγούδι… Περισσότερα

Κριτική Γιώργος Ζερβόπουλος (moviesltd.gr)

Ενθαρρυντική η γνωριμία του κοινού με τον συμπαθέστατο διοπτροφόρο Callum Turner, που για πρώτη φορά στο στάρινγκ, μια χαρά ντύνεται την καπαρντίνα του μοντέρνου (τάχαμου) μπιτνίκ, που από κόπια υφάκι μπόλικο κι από ταλέντο άλλο τόσο, μα ποιος να το αναγνωρίσει? Επιβεβαίωση – επιβράβευση – μετάλλιο που ζητούν τα νεούδια ανά πάσα στιγμή, γι αυτό και συμπαθούν υπέρμετρα όποιον τους το παρέχει, ακόμη και τον ξένο, τον άγνωστο, τον μέθυσο του διπλανού απάρτμεντ, που με τόση σοφία, παίζει στα δάκτυλα ο Jeff Bridges. Λογικό κι επόμενο με τέτοιο τοτέμ στο καστ, άπαντες οι ρόλοι να ανεβάζουν λέβελ αποδόσεως, όχι απρόσμενα πάντως μιας και όλων η πάστα είναι επιβεβαιωμένη. Και του πατέρα Brosnan, που εντέλει φαντάζει ως ο ριγμένος της υπόθεσης, κυρίως στην έως τώρα λογική του νεαρού και της μητέρας Nixon, που έχασε κάποτε την ευκαιρία, τσακίζοντας ψυχή και νου και της επίσης φερέλπιδος, μελαψής κουκλίνας Kiersey Clemons, ως δυσκοίλιας φιλενάδας, που κρατάμε το ονοματάκι της στο καρνέ, ως ερμηνευτική επένδυση για το μέλλον… Περισσότερα

Κριτική Τάσος Ντερτιλής (cinepivates.gr)

Ένα σενάριο που σερνόταν χρόνια στα συρτάρια ως ένα από «τα καλύτερα σενάρια που δεν έχουν γυριστεί ποτέ» βρήκε στέγη στα στούντιο της Amazon και μετατράπηκε σε μια αξιόλογη ανεξάρτητη παραγωγή που περιέργως κάνει εδώ την παγκόσμια πρεμιέρα της, δύο ολόκληρες εβδομάδες πριν τις ΗΠΑ. Ας την τιμήσουμε και δεν θα χάσουμε, αφού το Oscar Buzz γύρω της είναι ήδη έντονο… Περισσότερα

Κριτική Στράτος Κερσανίδης (left.gr)

Πολύ καλή δραματική ταινία με εξίσου καλές ερμηνείες. Ο σκηνοθέτης πετυχαίνει να κρατήσει το δραματικό στοιχείο χωρίς να παρασυρθεί σε υπερβολές αλλά κρατάει την ισορροπία σχέσεων και χαρακτήρων. Το συνολικά αποτέλεσμα είναι μάλλον ικανοποιητικό… Περισσότερα

ΤΟ ΜΟΝΟ ΑΓΟΡΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

(THE ONLY LIVING BOY IN NEW YORK)

Σκηνοθεσία: Marc Webb

Σενάριο: Allan Loeb

Μοντάζ: Tim Streeto

Μουσική: Rob Simonsen

Παραγωγοί: Albert Berger, John Fogel, Ron Yerxa

Παίζουν: Kate Beckinsale (Γιοχάνα), Jeff Bridges (Β. Φ. Τζέραλντ), Pierce Brosnan (Ήθαν), Debi Mazar (Άννα), Kiersey Clemons (Μίμη), Callum Turner (Τόμας), James Saito (Τζέιμς), Doris McCarthy (καλεσμένος στο πάρτι), Alexander Sokovikov (οδηγός ταξί)

Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ

Έτος παραγωγής: 2017

Γλώσσα: αγγλικά

Διάρκεια: 88΄

Είδος: δράμα

Ημερομηνία εξόδου: 27/7/2017

Εταιρεία διανομής: Seven Films.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.

• Κριτικές ταινιών