filmandtheater Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΣΤΗ ΓΗ

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΣΤΗ ΓΗ

Σεπ 21, 2017 Κινηματογράφος 0

THE MAN WHO FELL TO EARTH

του Γιάννη Φραγκούλη

ΣΥΝΟΨΗ

Ένας εξωγήινος πέφτει στη γη με σκοπό να επιστρέψει στον πλανήτη του με νερό. Έρχεται σε επαφή με ένα δικηγόρο, για να πουλήσει επιχειρησιακά σχέδια και να βρει λεφτά, και μία χαρούμενη, νεαρή κοπέλα, με την οποία διασκεδάζει, έτσι όμως τα σχέδιά του πάνε πίσω.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Η πέμπτη ταινία του Nicolas Roeg, ακριβώς η επόμενη μετά από τη «Μετά τα μεσάνυχτα» (1973), είναι ο «Άνθρωπος που έπεσε στη γη» (1976), η οποία έγινε αμέσως cult, τόσο που το 1987 έγινε ένα remade για την τηλεόραση. Στο επίκεντρο βρίσκεται η μυστηριώδης υποκριτική του David Bowie, ήδη ροκ σταρ, ως ένας εξωγήινος, από ένα μακρινό πλανήτη που έπεσε στη γη, ψάχνοντας νερό. Ο Bowie, λεπτός, κομψός, απόμακρος, ενσαρκώνει τον εξωγήινο με τέτοια επιτυχία που θα μπορούσαμε να πούμε, χωρίς ειρωνεία, ότι ήταν ένας ρόλος για τον οποίο είχε γεννηθεί για να τον παίξει.

Ονομάζεται Τόμας Τζέρομ Νιούτον, φτάνει στη γη και βρίσκεται σε μία μακρινή λίμνη, περπατά σε μία πόλη, πουλά κάποια χρυσά δαχτυλίδια για να έχει μετρητά και ψάχνει έναν πληρεξούσιο δικηγόρο, το Φαρνσγουόρθ. Προσφέρει σχέδια για να γίνει μία βιομηχανία προηγμένων ηλεκτρονικών προϊόντων, ένα από αυτά είναι μία κάμερα που επεξεργάζεται την ταινία που θα κάνεις. Ο Φαρνσγουόρθ ιδρύει την World Enterprises Corp για να εμπορευτεί αυτά τα προϊόντα και ο Νιούτον μεγαλώνει με υγεία. Το σχέδιο του, μαθαίνουμε, είναι να φτιάξει ένα διαστημόπλοιο και να μεταφέρει νερό στον πλανήτη του.

Αυτός ο πλανήτης φαίνεται ότι είναι μία έρημος όπου κατοικεί μόνο η οικογένειά του. Φορούν πλαστικά για να διατηρούν σε ικανοποιητικό βαθμό τα υγρά του σώματός τους. Φαίνεται ότι ζουν ή ταξιδεύουν με κάτι που μοιάζει με κυνηγετικό καταφύγιο με φτερά και σα να τρέχουν σε μία μονή ράγα. Σε αυτό τον πλανήτη δε μιλούν, βλέπουμε μόνο θλιμμένες και φασματικές χειρονομίες που κάνουν για να επικοινωνήσουν.

Στη γη, ο Νιούτον είναι απομονωμένος και μιλά με το Φανσγουόρθ μόνο τηλεφωνικά. Σε ένα μοτέλ συναντά μία εύθυμη, νεαρή γυναίκα, τη Μαίρη Λου. Ξεκινά ένα ειδύλλιο, του προτείνει το τζιν τόνικ και να δει τηλεόραση. Εθίζεται στο να βλέπει πολλά κανάλια συγχρόνως.

Το σχέδιο παίρνει διαστάσεις. Η CIA εμπλέκεται. Αιφνιδιάζεται με σκοπό να συλληφθεί και πάει λέγοντας. Η ταινία μας εισάγει σε πρωτόγονες συμπεριφορές, τόσο για το Νιούτον όσο και για την Κλαρκ, την κοπέλα. Ο Buck Henry και ο Rip Torn, ως επιστήμονες, θα μπορούσαν να παίξουν σε οποιαδήποτε ταινία αυτούς τους χαρακτήρες, είναι τόσο φυσικοί.

Ο Bowie έχει αξιοζήλευτη αστική γοητεία. Σπάνια εμφανίζεται με τόση ισορροπία. Αν δεν ήταν ένας διάσημος ροκ τραγουδιστής, θα μπορούσε να είχε κάνει μία καλή καριέρα ως ηθοποιός, παίζοντας ρόλους που έχουν δοθεί στον James Fox και στο William Hurt. Αυτό το αποδεικνύει και σε άλλες ταινίες όπως οι «Merry Christmas, Mr. Lawrence», «Absolute beginners», «The hunger» και «Labyrinth». Εκτός από κάποιες στιγμές που απαιτούνται ειδικά εφέ, αυτός και ο Roeg δεν έχουν στο μυαλό τους να δείξουν το Νιούτον ως ένα ιδιαίτερο εξωγήινο. Απλά εκμεταλλεύονται την παρουσία του. Αυτός είναι ένας Άλλος, απόμακρος, προσδιορισμένος μέσα από τον εαυτό του.

Είναι και μοναχικός. Με τη γλώσσα του σώματός του, στον πλανήτη του, όταν φεύγει και αποχαιρετά την οικογένειά του, καταλαβαίνουμε ότι τους λείπει. Το σχέδιό του να επιστρέψει με νερό έχουν αποτύχει, αφού δεν μπορεί να συγκεντρωθεί με τόσα τζιν τόνικ που πίνει και μετά από τόσες ώρες που βλέπει τηλεόραση, όπως συμβαίνει και σε πολλούς γήινους. Προς το παρόν επικοινωνεί με τη Μαίρη Λου, υπάρχει μία έλξη. Το προσωπικό του στιλ μπορούμε να το δούμε στην ντουλάπα του, όπου υπάρχουν φανταστικά σχέδια. Είναι παθητικός, όχι όπως κάποιοι εξωγήινοι που είναι σε αποστολή, αυτός είναι ένας ονειρεμένος άντρας.

Όσο αναπτύσσεται η επιστημονική φαντασία, έχει ένα μοναδικό στιλ. Εστιάζει στο χαρακτήρα και βάζει ιδέες, δεν έχει πολλά ειδικά εφέ στο σενάριό της. Είναι ένα προϊόν της δεκαετίας του 1970, όταν οι ιδιοσυγκρασιακοί σκηνοθέτες εκτονώνονταν με το να κάνουν μεγάλες ταινίες. Μία τέτοια παραγωγή θα ήταν ίσως αδιανόητη σήμερα, είναι πολύ εκλεκτική και απαιτεί να προβληματιστείς. Είναι μία σπουδαία ταινία, αριστουργηματική επιστημονική φαντασία.

Ο Nicolas Roeg ήταν ήδη σε μία τροχιά, όταν έκανε αυτή την ταινία το 1976. Το 1970, η πρώτη του ταινία, «Performance» είχε εστιάσει σε ένα μη συνηθισμένο ρόλο ενός ροκ σταρ, με το Mick Jagger. To 1971, o Roeg κάνει το φανταστικό «Walkabout». Το 1973 έκανε τη «Don’t look now», η οποία ψηφίστηκε ως η καλύτερη βρετανική ταινία όλων των εποχών. Βαδίζει αργά και σταθερά μέσα στο χρόνο και το σενάριο είναι αντάξιο της υποκριτικής. Είναι ένα αριστούργημα που με ευχαρίστηση θα το δούμε ξανά στη μεγάλη οθόνη.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΣΤΗ ΓΗ

(THE MAN WHO FELL TO EARTH)

Σκηνοθεσία: Nicolas Roeg

Σενάριο: Paul Mayersberg, Walter Tevis (μυθιστόρημα)

Φωτογραφία: Anthony B. Richmond

Μοντάζ: Graeme Clifford

Οπτικά εφέ: Graeme Clifford

Μουσική: John Phillips, Stomu Yamashta

Παραγωγοί: Michael Deeley, Barry Spikings

Παίζουν: David Bowie (Τόμας Τζέρομ Νιουτον), Rip Torn (Νάθαν Μπρις), Candy Clark (Μαίρη Λου), Buck Henry (Όλιβερ Φαρνσγουόρθ), Bernie Casey (Πήτερς), Jackson D. Kane (καθηγητής Κανούτι), Rick Riccardo (Τρέβορ), Tony Mascia (Άρθουρ)

Χώρα παραγωγής: Αγγλία

Έτος παραγωγής: 1976

Γλώσσα: αγγλικά

Διάρκεια: 139΄

Είδος: επιστημονική φαντασία, δράμα

Ημερομηνία εξόδου: 21/9/2017

Εταιρεία διανομής: .

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.