ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΕΔΩ

Μαρ 22, 2018 Κινηματογράφος 0

YOU WERE NEVER REALLY HERE

του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 14/3/2018 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Αξιολόγηση 7,5 στο imdb.com από 5.264 χρήστες.

ΣΥΝΟΨΗ

Ένας βετεράνος του πολέμου στον Κόλπο και πρώην πράκτορας του  FBI, o Tzo, ειδικεύεται σε πράξεις που έχουν να κάνουν με τη ερωτική βία σε παιδιά. Προσλαμβάνεται από το γερουσιαστή Βότο για να εντοπίσει την κόρη του, Νίνα, που έχει εξαφανισθεί από ένα πορνείο, αλλά αυτή η διαδικασία πηγαίνει προς λάθος κατεύθυνση, εμπλέκοντας το Τζο σε μία συνωμοτική πράξη.

Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Κάνοντας μία υπόθεση εργασίας, μπορούμε να πούμε ότι η Lynne Ramsay (γεν. το 1969 στη Γλασκώβη), σε αυτή την ταινία, «Δεν ήσουν ποτέ εδώ» («You were never really here»), προσεγγίζει το στιλ του Terrence Malick. Δεκαπέντε χρόνια από την πέμπτη της ταινία και τη δεύτερη μεγάλου μήκους της, αλλά και έξι χρόνια από την τρίτη της ταινία μεγάλου μήκους, «Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν», που βρήκε το 2011 διανομή στην Ελλάδα, με μία ακόμη μικρού μήκους ταινία στο ενδιάμεσο, με πολύ καλές δουλειές σε όλη της την καριέρα, θα μας φέρει ένα ακόμη έργο που θα μας θυμίσει τις παλιές αμερικάνικες ταινίες δρόμου και τρόμου. Είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα του Jonathan Ame και μας ανταμείβει με το παραπάνω για την αναμονή για αυτή την πρόσφατη δουλειά της.

Ο Τζο έχει ένα σφυρί, με αυτή τη φράση θα μπορούσαμε να δώσουμε την ένταση  που επικρατεί σε αυτή την αφήγηση με πρωταγωνιστή ένα βετεράνο του πολέμου. Αυτή η βία βγαίνει από τα βαθιά πεδία του ψυχικού του κόσμου και έρχεται από τις εξωγενείς παράγοντες που αυτός έχει ζήσει. Ο πόλεμος μεταφέρεται στο αμερικάνικο πεδίο, μέσα στις ΗΠΑ, όπου θύματα πλέον είναι οι νέοι άνθρωποι, σε έναν ακήρυχτο πόλεμο που είναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις. Ένα κορίτσι έχει μπλεχτεί σε ένα κύκλωμα σεξουαλικής κακοποίησης. Η αφήγηση της ταινίας δεν επικεντρώνει στα δεινά της αμερικάνικης κοινωνίας, αλλά στο κακό στην αντρική ψυχή. Η φωνή αυτής της ψυχής είναι μοναδική στην έντασή και στη χροιά της, η αφήγηση ελέγχει τη φόρμα της και φτιάχνει τους χαρακτήρες της έτσι ώστε να βρεθούν μέσα στο βαθύ άγχος και την ένταση. Το 90 λεπτά, που διαρκεί η ταινία, είναι υπεραρκετά για να καταλάβουμε ότι ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αντέξει αυτή την πίεση, έτσι όπως αναπαρίσταται.

Ο Joaquin Phoenix είναι το κεντρικό πρόσωπο, ο Τζο. Είναι ικανός να δράσει άμεσα και βίαια, αλλά και είναι πολύ ευγενικός με την ευαίσθητη μητέρα του, η οποία είναι άρρωστη και χρίζει βοήθειας. Η Ramsay αναφέρει μέρη της ιστορίας αυτού του ανθρώπου, την παιδική κακοποίησή του, τη βία που βίωσε στον πόλεμο και στην υπηρεσία του στο FBI. Όμως καμία από αυτές τις πληροφορίες δε μας έρχεται με εύκολο τρόπο. Η σκηνοθέτης μας προτρέπει να δουλέψουμε μαζί της για να πετύχουμε αυτή τη συλλογή των πληροφοριών. Ακόμα και όταν αυτό δεν είναι επιθυμητό.

Ο Τζο προσλαμβάνεται από έναν γερουσιαστή για να βρει την κόρη του, τη Νίνα, δίνοντάς του το ελεύθερο να σκοτώσει όποιον θέλει σε αυτή τη πλευρά του δράματος. Το αυτοκίνητο, στο οποίο καταφεύγει αυτός ο παράξενος ερευνητής και η αναζήτηση στους αμερικάνικους δρόμους, στις πόλεις, μας φέρνει την εικόνα του «Ταξιζτή», όπου υπάρχουν κοινά στοιχεία στην πλοκή. Όμως σε αυτή την ταινία η βία είναι λιγότερο προφανής, συχνά η δράση αρχίζει αφού έχει λάβει χώρα η αιματοχυσία, κάτι που αποσυμφορεί την ένταση του τρόμου. Η φωνή του αόρατου αφηγητή μας βάζει μέσα στην πραγματική ζωή, αλλά και σε μία παλιά μορφή κινηματογράφησης. Η ταινία, κατά συνέπεια, είναι ανάμεσα στην αμερικάνικη και τη γαλλική νοοτροπία.

Η κινηματογράφηση της Ramsay είναι άψογη και διαφοροποιημένη από άλλες τους είδους αυτού, κινείται ανάμεσα στο προφανές -την εμπλοκή και τη δράση του Τζο και την παρακολούθησή του από κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης- και το ποιητικό -υποβρύχιες σκηνές, τα παιχνίδια με το φως- κάτι που δίνει ομορφιά στην ταινία. Οι βίαιες σκηνές ακολουθούνται από μουσικά κομμάτια που υπονοούν, I’ve never been to me, για παράδειγμα. Όλα αυτά λειτουργούν πολύ καλά, ενώνουν την αφήγηση με άλλες, από άλλες ταινίες.

Ο Phoenix σηκώνει στους ώμους του ένα μεγάλο φορτίο, ιδίως τη συναισθηματική πολυπλοκότητα, με τον πιο όμορφο τρόπο, όπου η γλώσσα του σώματος έχει το πρώτο λόγο. Το ψυχολογικό υπόβαθρο του κεντρικού χαρακτήρα έχει να κάνει με την ψυχολογική παθογένεια της αμερικάνικης κοινωνίας, με αυτό που φαίνεται εκ πρώτης όψεως, οι ψυχολογικές επιπτώσεις των πολέμων, κάτι που, ουσιαστικά, έχει να κάνει με τις πολιτικές αποφάσεις που δρομολογούν τέτοιες δράσεις. Πολύ περισσότερο, όμως, μας μιλά για το ψυχολογικό υπόβαθρο του Αμερικάνου πολίτη, τις αντικρουόμενες τάσεις ανάμεσα στην πατρική και τη μητρική πλευρά, κατά συνέπεια στο ψυχολογικό χάσμα που εγγράφεται στον αμερικάνο πολίτη και τις επιπτώσεις αυτού στις αποφάσεις και τις δράσεις του.

ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΕΔΩ

(YOU WERE NEVER REALLY HERE)

Σκηνοθεσία: Lynne Ramsay

Σενάριο: Lynne Ramsay,  Jonathan Ames (μυθιστόρημα)

Φωτογραφία:  Thomas Townend

Μοντάζ: Joe Bini

Μουσική: Jonny Greenwood

Παραγωγοί: Rosa Attab, Pascal Caucheteux, Carrie Fix, Rebecca O’Brien, Lynne Ramsay, James Wilson

Παίζουν: Joaquin Phoenix (Τζο), Dante Pereira-Olson (νεαρός Τζο), Larry Canady (ταξιτζής), Vinicius Damasceno (Μωυσής), Neo Randall (φίλος του Μωυσή), Judith Roberts (μητέρα του Τζο), Frank Pando (Άντζελ), John Doman (Τζον), Edward Latham (πωλητής ναρκωτικών), Alex Manette (Βότο), Ekaterina Samsonov (Νίνα)

Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία

Έτος παραγωγής: 2017

Γλώσσα: αγγλικά

Διάρκεια: 90΄

Είδος: δράμα, μυστήριο, θρίλερ

Ημερομηνία εξόδου: 22/3/2018

Εταιρεία διανομής: Seven Films.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

• Κριτικές ταινιών