filmandtheater ΕΝΤΜΟΝΤ: ΕΝΑΣ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

ΕΝΤΜΟΝΤ: ΕΝΑΣ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Αυγ 15, 2019 Κινηματογράφος 0

ENDMOND

του Γιάννη Φραγκούλη

ΣΥΝΟΨΗ

Δεκέμβριος 1897, Παρίσι. Ο Έντμοντ Ροστάν δεν έχει κλείσει ακόμα τα τριάντα, έχει όμως ήδη δύο παιδιά και πολλά άγχη. Δεν έχει γράψει τίποτα εδώ και δύο χρόνια. Καθώς βρίσκεται σε απελπισία, προτείνει στο μεγάλο ηθοποιό του θεάτρου Κονστάντ Κοκλέν τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα νέο έργο και συγκεκριμένα μία ηρωική κωμωδία. Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: το έργο αυτό δεν έχει γραφτεί ακόμα. Παραβλέποντας τις ιδιοτροπίες των ηθοποιών, τις απαιτήσεις των παραγωγών, τη ζήλια της συζύγου του, τις πικάντικες ιστορίες του καλύτερού του φίλου και την έλλειψη ενθουσιασμού όλων των γύρω του, ο Έντμοντ αρχίζει να γράφει το έργο που κανείς δεν πιστεύει. Προς το παρόν, έχει μόνο τον τίτλο: Σιρανό ντε Μπερζεράκ.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Alexis Michalik έχει με όμορφο τρόπο σχεδιάσει την ταινία «Έντμοντ: ένας απρόβλεπτος συγγραφέας» («Edmond»), 2018, κάνει μία γλαφυρή αφήγηση που αφορά στο πολύ γνωστό θεατρικό έργο, το «Σιρανό ντε Μπερζεράκ». Ο Έντμοντ Ροστάν βιάζεται, παλεύει με το χρόνο και ενάντια στις αμφιβολίες των ανθρώπων που τον περιτριγυρίζουν. Ο σκηνοθέτης έχει επηρεαστεί από το «Shakespeare in love» και χρησιμοποιεί παρόμοια αφηγηματικά μοτίβα. Το κοινό γνωρίζει ήδη το έργο και είναι με αυτό εξοικειωμένο. Είναι σίγουρο ότι δεν το ενδιαφέρει να δει ή να «διαβάσει» το ίδιο κείμενο ξανά, αλλά να του προσφερθεί μία νέα εκδοχή αυτού του έργου, όπως έκανε ο Steve Martin στο «Roxanne», το 1987.

Η ταινία αυτή αναφέρεται στη νύχτα πρεμιέρας του έργου που έγινε το 1895. Ο νεαρός Ροστάν, ο Thomas Soliveres τον ενσαρκώνει, παίζει ήδη σε ένα άλλο έργο, είναι ερωτευμένος με τη ζηλιάρα σύζυγό του, τη Ροζμόντ, η Alice de Lencquesaing την υποδύεται, και έχει με αυτή κάνει τα παιδιά του. Προς το παρόν αναλώνεται σε συζητήσεις που έχουν να κάνουν με το μέλλον του θεάτρου, σε σχέση με τη φωτογραφία και τον κινηματογράφο, είμαστε στη χρονιά που αυτές οι τρεις τέχνες πρόκειται να συνυπάρξουν να ανταγωνιστούν η μία την άλλη.

Εδώ και δύο χρόνια δεν έχει γράψει τίποτε, αλλά ο Κονστάν Κοκελέν, στον οποίο αρέσουν οι στίχοι που κάποιοι άλλοι τους βρίσκουν ξεπερασμένους, τον προτρέπει να γράψει ένα επικό ποίημα και να κάνει με αυτό μία κωμωδία. Από την άλλη, αυτοί που τον υποστηρίζουν είναι ανυπόμονοι, περιμένουν να δουν κάτι δικό του. Υπάρχει το επιτελείο των ηθοποιών, οι οποίοι, μέσα από τα άγχη τους, δε βοηθούν καθόλου. Χρειάζονται ένα βοήθημα αφού έχουν διακόψει τη συνεργασία τους με την Comedie Francaise, κάτι που τους στοιχίζει τον αποκλεισμό τους από όλα τα θέατρα του Παρισιού.

Στις συζητήσεις αυτές συμμετάσχει και ο Λέο Βολνί, ο Tom Leeb σε αυτό το ρόλο, ο οποίος είναι ένα γοητευτικός νέος και ελπίζει να τραβήξει την προσοχή της Ζαν, η Lucie Boujenah την υποδύεται, η οποία είναι έξυπνη, όμορφη και ικανή σχεδιάστρια κοστουμιών που, αυτή τη στιγμή, συνεργάζεται με το Φεϊντό. Ο Έντμοντ ακούει το διάλογό τους, κρυμμένος, ντρέπεται για αυτές τις ενέργειες και εκεί του έρχεται η έμπνευση για την πρώτη σκηνή του έργου του. Ο καιρός πλησιάζει και στον Έντμοντ που είναι πλέον πιεσμένος έρχονται και άλλες εμπνεύσεις, μέσα από την επαφή άλλων διάσημων συγγραφέων.

Έχουμε να κάνουμε με μία κωμωδία, στην οποία υπάρχουν και τραγικά στοιχεία, ως αντίστιξη, η οποία, μοιραία θα συγκριθεί με άλλες όπως αυτή του Woody Allen «Midnight in Paris». Στοιχεία της Μπελ Επόκ, τα μπαλέτα, το Μουλέν Ρουζ, αλλά και γνωστές ιστορικές προσωπικότητες, ο Μπερνάρ, ο Φεϊντό, ο Μελιές, παρουσιάζονται σε αυτή την παραγωγή όπου η φάρσα κυριαρχεί. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το ψευδοερωτικό τρίγωνο, Έντμοντ-Λεό-Ζαν, η τελευταία είναι η μούσα του, σε αντιπαράθεση με τη σύζυγο του Έντμοντ. Με αυτές τις μικροπαρεξηγήσεις η κωμωδία αναπτύσσεται.

Ο σκηνοθέτης είναι γνωστός από τη θεατρική του σκηνοθεσία, αισθάνεται μάλλον αμήχανα με την κάμερα. Ο Jean-Michel Martial, ως κ. Ονορέ, δίνει μία ξεχωριστή νότα και ανεβάζει την ταινία. Αυτό το θεατρικό έργο έχει αναπαρασταθεί και άλλες φορές στον κινηματογράφο, εδώ έχουμε μία κάπως άτολμη αναπαράσταση που καταφέρνει να μας διασκεδάσει, χωρίς, πάντως να έχουμε πολλές απαιτήσεις.

[vsw id=”URyv2zbyuXQ” source=”youtube” width=”640″ height=”440″ autoplay=”no”]

ΕΝΤΜΟΝΤ: ΕΝΑΣ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

(ENDMOND)

Σκηνοθεσία: Alexis Michalik

Σενάριο: Alexis Michalik

Φωτογραφία: Giovanni Fiore Coltellacci

Μοντάζ: Anny Danché, Marie Silvi

Μουσική: Romain Trouillet

Ήχος: Tristan Loubat, Pierre Picq, Antoine Deflandre

Παραγωγοί: Benjamin Bellecour, Serge de Poucques, Vanessa Djian, Sidonie Dumas, Sylvain Goldberg, Alain Goldman, Cédric Iland, Nadia Khamlichi, Adrian Politowski, Gilles Waterkeyn

Παίζουν: Thomas Solivérès (Έντμοντ), Olivier Gourmet (Κονστάν Κοκελέν), Mathilde Seigner (Μαρία Λεγκό), Tom Leeb (Λεό Βολνί), Lucie Boujenah (Ζαν), Alice de Lencquesaing (Ροζμόντ), Clémentine Célarié (Σάρα), Igor Gotesman (Ζαν Κοκελέν), Dominique Pinon (Λισιέν), Simon Abkarian (Άνζ), Marc Andréoni (Μαρσέλ Φλουρί), Jean-Michel Martial (κ. Ονορέ)

Χώρα παραγωγής: Γαλλία, Βέλγιο

Γλώσσα: γαλλικά, ρώσικα

Είδος: κωμωδία

Έτος παραγωγής: 2018

Διάρκεια: 110΄

Ημερομηνία πρώτης προβολής: 15/8/2019

Εταιρεία διανομής: Odeon.