Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ

Οκτ 15, 2017 Κινηματογράφος 0

BATTLE OF THE SEXES

του Γιάννη Ιωαννίδη

Στις 12/10/2017 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Μετά την ανάγνωση αυτής της κριτικής μπορείτε να διαβάσετε τις κριτικές των άλλων κριτικών κινηματογράφου που παρατίθενται μετά από αυτό το κείμενο.

ΣΥΝΟΨΗ

Μέσα από ένα αγώνα τένις επιχειρείται να δειχθεί το θέμα του φεμινισμού, το οποίο ακόμα είναι επίκαιρο. Βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, σε μία τολμηρή πράξη μιας γυναίκας, η οποία είναι μία προσωπικότητα στην ιστορία του αθλητισμού και του γυναικείου κινήματος.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Ο συγκλονιστικός αγώνας τένις το 1973 ανάμεσα στην Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Μπίλι Τζιν Κινγκ και τον πρώην Πρωταθλητή, Μπόμπι Ριγκς έμεινε στην ιστορία ως η «Μάχη των φύλων» και έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή, οπτικοποιημένα αθλητικά event όλων των εποχών. Ο αγώνας έπιασε τον παλμό της εποχής και πυροδότησε μία παγκόσμια συζήτηση πάνω στο θέμα της ισότητας των φύλων, προωθώντας έτσι το φεμινιστικό κίνημα. H Έμμα Στόουν και ο Στιβ Καρέλ σε μία μάχη αθλητικών και κοινωνικών στερεοτύπων, που όμως δε λέει τα πράγματα ξεκάθαρα.

Η ιστορία της μεγάλης τενίστριας Μπίλι Τζιν Κινγκ, που πρωταγωνίστησε στα γήπεδα, αποφάσισε να αλλάξει σεξουαλική ταυτότητα, αλλά και έδωσε μία μεγάλη μάχη εναντίον του σοβινισμού, είναι σίγουρα πιασάρικο θέμα για μία ταινία. Όμως οι σκηνοθέτες Βάλερι Φάρις και Τζόναθαν Ντέιτον δεν αποδεικνύονται ιδιαιτέρως τολμηροί ώστε να θίξουν πιο βαθιά το θέμα της ανισότητας των δυο φύλων και τη θέση των γυναικών, που ακόμα και αν τα χρόνια πέρασαν από την εποχή της Κινγκ παραμένει ζήτημα.

Αντίθετα παρουσιάζοντας τον αντίπαλό της, το Ριγκς περίπου ως κλόουν, ενώ οι πραγματικοί σοβινιστές βρίσκονται πίσω του και κινούν τα νήματα, γεγονός που αναφέρεται μόνο ακροθιγώς, εστιάζουν περισσότερο στην ερωτική περιπέτεια της μεγάλης αθλήτριας με την κομμώτριά της και με αυτό τον τρόπο αποδυναμώνουν όσα υπόσχεται ο τίτλος της ταινίας.

Ο αγώνας της Κινγκ δυστυχώς δεν έγινε μόνο επειδή τα μέσα της εποχής ήθελαν να δημιουργήσουν σκάνδαλο, αλλά επειδή πραγματικά υπήρχε σε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας η άποψη ότι οι γυναίκες ανήκουν αποκλειστικά στην κουζίνα όποτε η απόφαση της Κινγκ να πάρει μέρος στον αγώνα ήταν ένα δυνατό χτύπημα σε στερεότυπα και προκαταλήψεις, ένας θρίαμβος του φεμινιστικού κινήματος, πράγμα που η ταινία -ίσως για να μη θεωρηθεί παρωχημένη σήμερα- αρνείται να δηλώσει με σαφήνεια.

Η βραβευμένη με Όσκαρ, Έμμα Στόουν ερμηνεύει το δυναμισμό της Κινγκ, αν και δεν υιοθετεί απόλυτα το αθλητικό της στυλ, ενώ ο πολύ καλός κωμικός ηθοποιός Στιβ Καρέλ δοκιμάζεται σε ένα ρόλο που ταιριάζει στις αυτοσχεδιαστικές του ικανότητες, ενώ ταυτόχρονα πετυχαίνει να αναδείξει και τη συντριβή ενός μεσήλικα άντρα που βλέπει την καριέρα, αλλά και τη προσωπική του ζωή να παίρνει την κατιούσα.

ΑΛΛΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Κριτική Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)

Με ατού τις οσκαρικού διαμετρήματος ερμηνείες των Έμα Στόουν – Στιβ Καρέλ, χιούμορ και δράμα εναλλάσσονται με προβλέψιμη τάξη, τα μηνύματα ακούγονται ηχηρά μα ευτυχώς όχι κραυγαλέα, ενώ τα γεγονότα εξιστορούνται –διά χειρός Σάιμον Μπιούφοϊ στο σενάριο («Άντρες με τα Όλα τους», «Slumdog Millionaire», «127 Ώρες»)– «στρογγυλά» κι εύπεπτα, αποφεύγοντας οτιδήποτε μπορεί να λοξοδρομήσει το φιλμ σε βαθιά και σκοτεινά νερά… Περισσότερα

Κριτική Τάσος Μελεμενίδης (Lifo)

Το σκηνοθετικό δίδυμο που μας έδωσε πριν από χρόνια το Little Miss Sunshine πετά έξω από το γήπεδο το χιούμορ, λειτουργώντας κυρίως ακτιβιστικά και επαναλαμβάνοντας με διδακτικό τρόπο πως αν η χώρα δεν βρει τη σολομώντεια λύση στη μάχη των φύλων εντός και εκτός Χόλιγουντ, τότε στο μέλλον μπορεί να ξανασυμβούν οι ακρότητες που βλέπουμε εδώ και θα έπρεπε κανονικά να ανήκουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Έξοχοι οι Καρέλ και Στόουν, ακόμα καλύτερη η Άντρεα Ράισμποροου, πρωταγωνίστρια της πιο ενδιαφέρουσας υποϊστορίας του φιλμ, που αν ήταν γενναιότερο, θα της αφιέρωνε περισσότερο χρόνο… Περισσότερα

Κριτική Κωνσταντίνος Καϊμάκης (Athens Voice)

Η απόδοση του γεγονότος μέσω της συμβολικής διάστασής του γίνεται δυνατό αφηγηματικό όπλο στα χέρια των δύο σκηνοθετών, ακόμη κι αν η σατυρική χρήση του αποδυναμώνει αισθητά το τελικό αποτέλεσμα που φλερτάρει κάπως άστοχα με τη φαρσοκωμωδία. Δυνατή η ερμηνεία της Στόουν, ίσως συζητηθεί στα επερχόμενα όσκαρ… Περισσότερα

Κριτική Τατιάνα Καποδίστρια (tospirto.net)

Παίρνει έναν πασίγνωστο, ανοικονόμητο τζουτζέ των μίντια –γιατί τέτοιος ήταν ο Ριγκς– και πλάθει από τα πρώτα πέντε λεπτά έναν υπέροχα πολύπλοκο χαρακτήρα, έναν οριακά αντιπαθή μπουφόνο, εθισμένο στον τζόγο και την αυτοπροβολή με κάθε κόστος, που εν τούτοις ήταν και ψυχούλα. Πολύ καλή στο πλευρό του η Στόουν, σε έναν ρόλο έξω από τις ευκολίες της, με κατάμαυρο μαλλί, γυαλιά, και συν οκτώ κιλά μυώνων, ώστε να πείθει ως πρωταθλήτρια του τένις… Περισσότερα

Κριτική Δημήτρης Μπαμπούλης (filmakias.gr)

Το Battle of Sexes είναι μία ταινία που διασκεδάζει τον θεατή, δεν τον κουράζει, έχει μηνύματα και ενδιαφέρον στόρυ αλλά είναι και επίσης από τις λίγες ταινίες που το μεγαλύτερο τους μέρος είναι ίδιο με την πραγματική ιστορία. Παρ’ όλα αυτά το αρνητικό της είναι ότι δεν επιδιώκει κάτι μεγάλο, κινείται απλοϊκά και γι αυτό ικανοποιεί αλλά δεν ενθουσιάζει… Περισσότερα

Κριτική Τάσος Μελεμενίδης (cinemagazine.gr)

Οι υποπλοκές όμως παραμένουν στη δομή της ταινίας ως μικρά εργαλεία σχολιασμού και τίποτα παραπάνω, με την ταινία να ενδιαφέρεται για πιο πρακτικά πράγματα, όπως το να καταλάβει και ο τελευταίος θεατής ότι αυτή η μάχη συνεχίζεται 45 χρόνια αργότερα και ότι είναι καθήκον όλων να πάρουν θέση. Δίκαιο το αίτημα φυσικά, ξεκάθαρος ο στόχος για το ποια μάτια στο Χόλιγουντ πρέπει να το λάβουν υπόψην σοβαρότερα, αλλά τόση στρατολόγηση δεν είναι απαραίτητα και δομικό στοιχείο συναρπαστικού σινεμά, μάλλον το αντίθετο.Οι υποπλοκές όμως παραμένουν στη δομή της ταινίας ως μικρά εργαλεία σχολιασμού και τίποτα παραπάνω, με την ταινία να ενδιαφέρεται για πιο πρακτικά πράγματα, όπως το να καταλάβει και ο τελευταίος θεατής ότι αυτή η μάχη συνεχίζεται 45 χρόνια αργότερα και ότι είναι καθήκον όλων να πάρουν θέση. Δίκαιο το αίτημα φυσικά, ξεκάθαρος ο στόχος για το ποια μάτια στο Χόλιγουντ πρέπει να το λάβουν υπόψην σοβαρότερα, αλλά τόση στρατολόγηση δεν είναι απαραίτητα και δομικό στοιχείο συναρπαστικού σινεμά, μάλλον το αντίθετο… Περισσότερα

Κριτική Ρόμπυ Εκσιέλ (flix.gr)

Στην πραγματικότητα, οι πιο ενδιαφέροντες και μαζί αναξιοποίητοι χαρακτήρες αυτής της «Μάχης…» είναι οι σύζυγοι. Η ψύχραιμη και στωική κυρία Ριγκς, που κάποτε ίσως περιέφερε ως τρόπαιο τον δαφνηφόρο τενίστα στους συντηρητικούς κύκλους της, όμως τώρα αδυνατεί να σταθμίσει κατανόηση και οίκτο προς το λυσσαλέα αντιδραστικό πρόσωπό του. Και, κυρίως, ο κύριος Κινγκ. Στο απορημένο βλέμμα του, τη διακριτική αντιληπτικότητά του, τη σιωπηλή ανοχή του, την άνευ όρων στήριξή του και τελικά τον απόλυτο σεβασμό του στα ανθρώπινα ένστικτα (εμψυχωμένα όλα άκρως εκφραστικά από τον νεαρό καρατερίστα Οστιν Στόουελ) συνοψίζεται θαρρείς η γνήσια προοδευτικότητα που θέλει να εκπέμψει το φιλμ αλλά δεν μπορεί, έτσι απορροφημένο που είναι στα σχήματα και την αφηγηματική λογική της αντισφαίρισης και του match point… Περισσότερα

Κριτική Γιάννης Ζουμπουλάκης (Το Βήμα)

Από την άλλη ένα ξεπουλημένο ταλέντο, ένας πρώην πρωταθλητής που κατάντησε τσαρλατάνος, ένας κλόουν που για να κερδίσει δημοσιότητα αλλά και χρήματα δεν δίσταζε να εμφανιστεί με βατραχοπέδιλα για να παίξει τένις. Ποιος θα μπορούσε αλήθεια να νικήσει; Η ταινία υπερασπίζεται με πάθος τη γυναίκα και την ίδια ώρα ξεμπροστιάζει την ανδρική αλαζονεία που εδώ τουλάχιστον αγγίζει τα επίπεδα της αυτοκαταστροφής!.. Περισσότερα

Κριτική Γιώργος Νυκταράκης (filmboy.gr)

Όλα αυτά για τα οποία θέλει να μας μιλήσει, για την ισότητα των φύλων και την ανάγκη για ελευθερία,  μας τα λέει πολύ καλύτερα με λίγες και εύστοχες ατάκες προς το τέλος της ταινίας, μέσω της Emma Stone και του Alan Cumming (Burlesque). Και μιας και αναφερθήκαμε στην Emma Stone, η νεαρή ηθοποιός τα πάει πολύ καλά σε έναν αρκετά ασυνήθιστο για αυτή ρόλο. Το ίδιο όμως και ο Steve Carell ο οποίος φαίνεται να διασκεδάζει μέσα στα ακραία χαρακτηριστικά του ήρωα που υποδύεται. Μια ταινία που έχει να προσφέρει, αλλά τελικά δεν μας δίνει όλα όσα υπόσχεται καθώς χάνεται μέσα σε αφέλειες και υπερβολές… Περισσότερα

Κριτική Παναγιώτης Παναγόπουλος (freecinema.gr)

Ως θεατής που συγκινείται ελάχιστα με τα sports, θα σου πω ότι ο αγώνας είναι πραγματικά ωραία γυρισμένος. Από την έναρξη – show, με τον Ριγκς και την Κινγκ να κάνουν υπέρτατες kitsch εισόδους, μέχρι κάθε πόντο που κερδίζεται, η «Μάχη των Φύλων» είναι ένα συναρπαστικό θέαμα, το οποίο δικαιολογεί τη φήμη που έχει κερδίσει στην Ιστορία. Στη μυθοπλαστική του μεταφορά, χρωστά πολλά και στο ζευγάρι των πρωταγωνιστών του. Η Έμμα Στόουν που, όπως η Κινγκ για τον αθλητισμό, είναι ένα κορίτσι – πρότυπο για το θέαμα, δείχνει πόσο ωριμάζει και δύσκολα δεν θα είναι πάλι υποψήφια για Όσκαρ και το 2018. Από την άλλη πλευρά, ο Στιβ Καρέλ, που έχει πετύχει (ειδικά με το «Foxcatcher», το 2014) το πέρασμα και σε δραματικούς ρόλους, εδώ βρίσκει χώρο να συνδυάσει και κωμωδία με θαυμάσια ισορροπία… Περισσότερα

Κριτική Γιώτα Τσιορβά (cinepivates.gr)

Η Μάχη των Φύλων ικανοποιεί τις ακαδημαϊκές προδιαγραφές μιας ταινίας αλλά παραμένει άνευρη και χωρίς ιδιαίτερο χαρακτήρα. Με αγάπη στους δύο πρωταγωνιστές του προσπαθεί σκληρά να μην εκθέσει κανέναν παρά μόνο εκείνους που έπαιξαν δεύτερο ρόλο στην ιστορία, όπως η τενίστρια Μάργκαρετ Κουρτ που έπαιξε πρώτη με τον Ριγκς αλλά έχασε πανηγυρικά. Χαμένη ανάμεσα στις επιδιώξεις του φεμινιστικού κινήματος και της σεξουαλικής απελευθέρωσης, η Μάχη των Φύλων μοιάζει να αναζητά και εκείνη την ταυτότητα της όπως η πρωταγωνίστρια της… Περισσότερα

Κριτική Αντώνης Αντωνιάδης (cinefreaks.gr)

Το Battle of the Sexes αξιοποιεί τη σύγχρονη συγκυρία της ανόδου του φεμινισμού και της liberal πολιτικής ορθότητας, για να αφηγηθεί μια ιστορία που αξίζει πραγματικά να ειπωθεί, με υπερβολικά ανάλαφρο και διασκεδαστικό τρόπο όμως. Και όσο και αν αποτιμούμε ως θετικό το ότι πλέον λέγονται στη μεγάλη οθόνη όλο και περισσότερες τέτοιες ιστορίες, δεν πρέπει να λησμονούμε την πολιτική αφήγηση που τους αναλογεί και τους χρειάζεται… Περισσότερα

Κριτική moviesltd.gr

Στα end credits η επιδίωξη είναι εμφανέστατη. Η Κινγκ είναι ένα σύμβολο της γυναικείας χειραφέτησης στον αθλητισμό, μια όψιμη αγωνίστρια των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων. Τι κι αν το αναγκαστικό outing στην πραγματικότητα έγινε στα 1981, όταν η ακόμη και τότε σύντροφός της Μέριλιν Μπαρνέτ, της ζήτησε διατροφή και το σπίτι στο Μαλιμπού; Η Μάχη των Φύλων είναι η περίπτωση του biopic που αντί να καρφώσει με ντομπροσύνη (sic) προτιμά τις στρογγυλεμένες λόμπες… Περισσότερα

Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ

(BATTLE OF THE SEXES)

Σκηνοθεσία: Jonathan Dayton, Valerie Faris

Σενάριο: Simon Beaufoy

Φωτογραφία: Linus Sandgren

Μοντάζ: Pamela Martin

Μουσική: Nicholas Britell

Παραγωγοί: Danny Boyle, Christian Colson, Robert Graf

Παίζουν: Emma Stone (Μπίλι), Steve Carell (Μπόμπι), Andrea Riseborough (Μαριλίν), Natalie Morales (Ρόζι), Sarah Silverman (Γκλάντις), Bill Pullman(Τζακ), Alan Cumming (Γκάθμπερτ), Elisabeth Shue (Πρίσιλα), Eric Christian Olsen (Λόρνι)

Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ, Αγγλία

Έτος παραγωγής: 2017

Γλώσσα: αγγλικά

Διάρκεια: 121΄

Είδος: βιογραφία, κωμωδία, δράμα

Ημερομηνία εξόδου: 12/10/2017

Εταιρεία διανομής: Odeon.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.

• Κριτικές ταινιών