BEAUTIFUL BOY

Φεβ 28, 2019 Κινηματογράφος 0

του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 28/2/2019 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Αξιολόγηση 7,3/10 από 23.091 χρήστες στο imdb.com.

ΣΥΝΟΨΗ

Ένας νεαρός βουλιάζει όλο και περισσότερο στα προβλήματα που η νιότη και η όρεξη για την απόλαυση του δημιουργεί. Ο πατέρας του προσπαθεί να το βοηθήσει, βοηθούμενος από τη νυν και την πρώην σύζυγό του, αλλά ματαίως.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Ο εθισμός είναι ένα πονηρό φαινόμενο, στη μεγάλη οθόνη συχνά αποτυπώνεται και έχει τις διαστάσεις ενός ιού, στον κινηματογράφο. Το αποτέλεσμα είναι να προκαλούνται πάντα τα ίδια έντονα συναισθήματα που έχουν να κάνουν με τη λύπη που σχετίζεται με το χαρακτήρα, με τον οποίο ταυτίζονται. Είναι πλέον, αυτή η αφήγηση, ένα κινηματογραφικό κλισέ.

Ο σκηνοθέτης και συνσεναριογράφος της ταινίας, ο Felix Van Groeningen επιδιώκει τον εξοικειωμένο τρόμο, σε αυτή την ταινία. Ακολουθεί τον αγώνα ενός νέου ανθρώπου ενάντια στην έντονη φαρμακοληψία. Ο πατέρας του προσπαθεί να τον προστατέψει, με άκαρπα αποτελέσματα, όσον αφορά το στόχο που θα μπορούσε να προσεγγίσει μαζί του. Πρόκειται για μία πραγματική ιστορία που σου σπάει την καρδιά, κάτι που θα προσβάλει το συναισθηματισμό πολλών ανθρώπων που έχουν σχέση με αυτό το θέμα. Ο σκηνοθέτης κρατά τις αποστάσεις του, με ευέλικτο τρόπο, έτσι ώστε να μην εκβιάσει τη συναισθηματική φόρτιση του θεατή.

Ο Steve Carell και ο Timothee Chalamet έχουν δουλέψει σκληρά για να αποδώσουν την ιστορία του πατέρα και του γιού. Βασίζονται σε δύο μυθιστορήματα, βιογραφικά. Ο ένας από τους δύο συγγραφείς, ο Ντέιβιντ, είναι δημοσιογράφος και η αφήγησή του έχει στοιχεία από την απόδοση της πραγματικότητας, έχει, λοιπόν, αναφορές σε εξειδικευμένες λεπτομέρειες. Ο σκηνοθέτης, ο οποίος είχε κερδίσει το 2014 Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, με την «The broken circle breakdown», δημιουργεί ένα ζωτικό χώρο όπου εγγράφονται οι συμπεριφορές.

Όμως η μη γραμμική αφήγησή που έχει δημιουργήσει ο ίδιος και ο συνσεναριογράφος του, ο Luke Davies, δίνει δύναμη στον αφηγηματικό κορμό της ταινίας. Η ταινία «Beautiful boy» πηδά τους αφηγηματικούς χώρους και χρόνους, πηγαίνει από το παρελθόν στο μέλλον, μπερδεύει το θεατή, δημιουργεί σύγχυση. Με αυτό τον τρόπο έχουμε τα κρεσέντο στη συναισθηματική γραμμή που προσπαθεί να δημιουργήσει η ταινία. Έτσι αποδίδεται το χάος που επικρατεί στον ψυχικό κόσμο των χαρακτήρων. Η μελαγχολία και η προσδοκία μιας ξεκάθαρης κατάστασης είναι ο στόχος της ταινίας. Οι πολύ καλές ηθοποιίες κάνουν δυνατό το σεναριακό εύρημα.

Στον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο, μετά από την ταινία «Call me by your name», ο Chalamet ενσαρκώνει το Νικ Σεφ, ένα κολεγιόπαιδο 18 ετών που έχει μπροστά του το πολλά υποσχόμενο μέλλον του. Είναι νέος, γοητευτικός και σκληραγωγημένος, είναι χαρισματικός και έχει αναπτύξει το χαρακτήρα του προς αυτή την κατεύθυνση, όλα αυτά τα χρόνια, ένας λαμπερός νέος που έχει την αίσθηση της ποίησης, το απελπισμένο ύφος του Σαρλ Μπουκόφσκι και του Κουρτ Κομπέιν. Κινείται ανάμεσα με υψηλά και χαμηλά στάνταρ, όπως ο James Dean, μπαίνει στην κόλαση.

Όσο ο πατέρας του προσπαθεί σταθερά να το σώσει, αυτός μπαίνει όλο και περισσότερο σε αυτό το δρόμο. Όσο στην ταινία αναπτύσσεται αυτός ο χαρακτήρας, ο Νικ γίνεται όλο και πιο αινιγματικός. Υπάρχει ελπίδα, ακολούθως αυτή χάνεται και μετά επανεμφανίζεται. Βουλιάζει όλο και περισσότερο. Στο τέλος τραβάει τη συμπάθεια πάνω του: μπορεί να τον αγαπήσεις, αλλά δεν μπορείς να το διορθώσεις.

Ο Ντέιβιντ δίνει τον αγώνα του, το βοηθά η καλλιτέχνης σύζυγός του, με την οποία έχει αποκτήσει δύο μικρά παιδιά, και η πρώην σύζυγός του, η οποία προσπαθεί να βοηθήσει τηλεφωνώντας από το Λος Άντζελες. Αν εξαιρέσουμε μία σκηνή, αυτή η ταινία περιθωριοποιεί τις δυνατές γυναίκες. Όταν ο Ντέιβιντ αποφασίζει να ενεργήσει, χρησιμοποιώντας τη δημοσιογραφική εμπειρία του, δίνει δυνατές σκηνές στην αφήγηση της ταινίας. Το γεγονός ότι λειτουργεί μεθοδικά και υπολογισμένα, δυναμώνει το αφηγηματικό φορτίο αυτού του χαρακτήρα.

Η ταινία όμως πολύ συχνά δείχνει σκληρές στιγμές, σχεδόν αφόρητες για το θεατή, φορτώνει υπερβολικά τους χαρακτήρες. Η μουσική υπογραμμίζει τη δράση, κρατώντας αποστάσεις από αυτή, Ίσως αν η μουσική έδινε τόνο θα μπορούσε να κάνει πιο εύκολα αντιληπτή την αφηγηματική δράση.

BEAUTIFUL BOY

Σκηνοθεσία: Felix van Groeningen

Σενάριο: Luke Davies,  Felix van Groeningen, David Sheff (μυθιστόρημα), Nic Sheff (μυθιστόρημα)

Φωτογραφία: Ruben Impens

Μοντάζ: Nico Leunen

Παραγωγοί: Dede Gardner,  Jeremy Kleiner, Brad Pitt,  Marsha L. Swinton

Παίζουν: Steve Carell (Ντέιβιντ Σεφ), Maura Tierney (Κάρεν), Jack Dylan Grazer (Νικ Σεφ 12 χρονών), Oakley Bull (Ντέιζι), Christian Convery (Τζάσπερ), Timothée Chalamet (Νικ Σεφ), Amy Aquino (Άνι), Carlton Wilborn (Βίνς), Stefanie Scott (Τζούλια), Marypat Farrell (μητέρα της Τζούλια)

Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ

Έτος παραγωγής: 2018

Γλώσσα: αγγλικά

Διάρκεια: 120΄

Είδος: βιογραφία, δράμα

Ημερομηνία εξόδου: 28/2/2019

Εταιρεία διανομής: Seven Films

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

• Κριτικές ταινιών