Οκτ 26, 2017 Κινηματογράφος 0
του Γιάννη Φραγκούλη
Ένας αξιοπρεπής Αμερικάνος αναγκάζεται να μπει στο παράνομο κύκλωμα για να μπορέσει να ζήσει αυτός και η οικογένειά του. Η γυναίκα του περιμένει παιδί, αναγκάζεται να κάνει ακραία πράγματα για να την προστατεύσει, μπαίνει φυλακή, αλλά ποτέ δεν το βάζει κάτω ούτε δέχεται μύγα στο σπαθί του. Εξαιρετική υποκριτική από το Vince Vaughn, τέλειο σενάριο, με όλα τα στοιχεία που δε σε αφήνουν να εφησυχάσεις ούτε στιγμή.
Σου παίρνει μία στιγμή ή δύο για να συνειδητοποιήσεις ότι το θλιβερό, ξυρισμένο κεφάλι, ο εργαζόμενος που βλέπουμε να είναι ψύχραιμος, στις αρχές της ταινίας «Καυγάς στο μπλοκ 99» («Brawl in cell block 99») είναι ο ηθοποιός Vince Vaughn, ο οποίος εμφανίστηκε στην αρχή της καριέρας του στις κωμωδίες «Swingers» και «Wedding crashers».
Ο Μπράντλεϊ Τόμας είναι ένας επιβλητικός χαρακτήρας που έχει ένα τατουάζ με ένα μεγάλο σταυρό στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, εδώ ο Vince Vaughn είναι όντως αγνώριστος. Φαίνεται ότι έχει επιβλητικό βλέμμα και είναι ικανός να φτάσει σε ακραία επιθετικότητα σε ένα λεπτό. Το παράδοξο με τον Μπράντλεϊ είναι μία από τις αιτίες που αυτή η ταινία σε κρατάει, αυτός είναι ένα τέλειος Αμερικάνος -ηθικός, θρήσκος, φανατικά πιστός στο χριστιανισμό, εξ’ου και το τατουάζ- και συγχρόνως ακόλουθος του Tom Joad.
Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος S. Craig Zahler, γνωστός από την ταινία «Τσεκούρι από κόκκαλο» (2015), η οποία είχε στοιχεία κωμωδίας, τρόμου και θρίλερ, αλλά και από την «The incident» (2011), ένα ακόμα θρίλερ με στοιχεία τρόμου, έχοντας γράψει το σενάριο και στις δύο ταινίες και σκηνοθετήσει την πρώτη, έρχεται με τη δεύτερή του ταινία, ως σκηνοθέτης, να βάλει τέτοια αφηγηματικά στοιχεία που θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάνει ένα μετα-ουέστερν, σαν το «Bone Tomahawk», αλλά πιο ξεχωριστό. Σε αυτή την ταινία θα αισθανθεί ο θεατής να σφίγγεται το στομάχι του και να γεύεται την ακραία βία. Να σημειώσουμε ότι ο Zahler ήδη ετοιμάζει την επόμενη ταινία, «Dragged across concrete», η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2018.
Οι εχθροί του Μπράντλεϊ είναι σα να έχουν δεμένα τα χέρια τους ή τα κεφάλια τους χτυπημένα και βουτηγμένα στο αίμα. Αυτό μας θυμίζει τις σκηνές μιας ταινίας που θα την ονομάζαμε b-movie. Από τον τίτλο μέχρι το πολύ στιλιζαρισμένο τίτλο αυτής της ταινίας προετοιμαζόμαστε να δούμε ένα αντίστοιχο έργο, αλλά σύγχρονο, του Don Siegel ή του Edward Bunker. Όμως αυτή η ταινία έχει επίσης τα στοιχεία της ιδιοσυγκρασίας και της ανάλυσης σε βάθος των χαρακτήρων.
Ο Vaughn πολύ πιθανόν να μην κερδίσει κάποιο βραβείο με αυτή την ταινία -αν και ποτέ δεν ξέρεις-, έχει κάνει όμως τον πιο όμορφο και γοητευτικό ρόλο στην καριέρα του, έχοντας στο ενεργητικό του 67 ταινίες, ενώ έχει ήδη παίξει σε μία ακόμη ταινία, «The forgiven», και συμμετέχει στην επόμενη ταινία του ίδιου σκηνοθέτη, «Dragged across concrete». Εδώ θα ενσαρκώσει έναν τύπο που είναι μοιρολατρικός, συγχρόνως όμως είναι ευπρεπής, που δε διστάζει να φτάσει στα άκρα για να προστατεύσει τη γυναίκα του, τη Λόρεν. Βρίσκεται ανάμεσα στο συμπαγές και στο υγρό στοιχείο, μπορεί να μεταλλάσσεται για να πετύχει αυτό που πρέπει να έχει για το καλό της οικογένειάς του.
Είναι μποξέρ και βαποράκι, θέλει να κάνει αυτό που είναι το σωστό. Όμως αυτό δεν είναι εύκολο αφού έχει χάσει τη δουλειά του και η γυναίκα του είναι έγκυος. Είναι εκπληκτική η σκηνή που ξεσπάει το θυμό του στο αυτοκίνητο της γυναίκας του, τζάμια, λαμαρίνες έχουν σπάσει με μόνο εργαλείο τα χέρια του. Στο τέλος το αυτοκίνητο έχει σπάσει όπως κάποιοι συγκρατούμενοί του, οι οποίοι ήθελαν να τα βάλουν μαζί του. Ο θυμός του βρίσκει διέξοδο στη βία και στην καταστροφή, ξεκινά από την αγάπη που έχει για τη γυναίκα του και την αδυναμία του να την προστατεύσει. Η βία που εξασκεί είναι κλιμακούμενη, γίνεται πιο έντονη όσο η νεύρωσή του πλησιάζει την ψύχωση. Ποτέ δε χάνει το ρυθμό του, ποτέ δεν υψώνει τη φωνή του. Μπαίνει στη φυλακή, για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Όταν χάνει τη δουλειά του, θα το συζητήσει με τη γυναίκα του, πως θα τα βγάλουν πέρα και πως θα σώσουν τη σχέση τους. Έχουμε μία άμεση μεταφορά σε ένα μωρό που έχασαν στην αρχή του γάμου τους.
Ο Μπράντλεϊ πιάνει δουλειά ως οδηγός και πρωτοπαλίκαρο σε ένα μαφιόζο, στο Γκιλ. Για ένα διάστημα περνάει καλά, ζει πιο άνετα και η Λόρεν είναι έγκυος ξανά. Υπολογίζει τις μέρες μέχρι τη γέννηση του παιδιού του. Σε αυτό το σημείο έρχονται τα πάνω κάτω ξανά. Το σενάριο είναι πολύ στιλιζαρισμένο και γρήγορα παρασύρεται αρκετά. Δεν έχουμε να κάνουμε με μία ταινία που ανήκει στο χώρο του κοινωνικού ρεαλισμού. Αντίθετα, όταν εμφανίζεται ο Udo Kier, ο Γερμανός ηθοποιός, ως επισκέπτης στη φυλακή, και βλέπουμε τον Don Johnson, γνωστό από το «Miami Vice», ο οποίος εδώ είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια της φυλακής, η ταινία φεύγει από το ρεαλιστικό και οδεύει προς το φαντασιακό.
Στη φυλακή είναι αναγκασμένος να δώσει ότι έχει, το βάζουν σε ένα κελί και ζει υπό άθλιες συνθήκες. Φοράει μία ειδική ζώνη που θα ενεργοποιηθεί όταν ο Μπράντλεϊ θα αποκτήσει παραβατικές συμπεριφορές και θα του δημιουργήσει μικρά ηλεκτροσόκ. Δέχεται όλα τα δεινά του με το γνωστό στωικό του ύφος. Προκαλεί τον πόνο. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του διατηρεί τον ίδιο υπολογιστικό χαρακτήρα του, έχει το ίδιο ταπεραμέντο, αξιολογεί όλες τις πιθανότητες, εμπλέκεται σε καυγάδες και με φύλακες ή με κάποιον που έχει μπει στο μάτι του.
Η ταινία ξεπερνά τα όρια ενός τυπικού δράματος, με θέμα τη φυλακή, γιατί μπαίνει βαθιά μέσα στους χαρακτήρες, αναλύει τις συμπεριφορές τους, οι διάλογοι τους είναι κοφτοί και ουσιαστικοί, ανταποκρίνονται με την ψυχολογική καταστάσεων των προσώπων, στα οποία αναφέρονται. Η δυναμική της είναι στιγμιαία και εκτοξεύει την αδρεναλίνη των θεατών. Η δράση είναι στιγμιαία, η πλοκή δε βασίζεται στις στιγμές δράσης, αλλά σε αυτό το ψυχογράφημα, του οποίου αποτέλεσμα είναι η βία που εγγράφεται στην ταινία. Ο Vince Vaughn είναι το πλέον κεντρικό πρόσωπο, έχει μπει βαθιά μέσα στο ρόλο του, όλη η ταινία είναι δομημένη γύρω απ’αυτόν, η υποκριτική του είναι έξοχη, μας συναρπάζει.
Σκηνοθεσία: S. Craig Zahler
Σενάριο: S. Craig Zahler
Φωτογραφία: Benji Bakshi
Μοντάζ: Greg D’Auria
Μουσική: Jeff Herriott, S. Craig Zahler
Παραγωγοί: Jack Heller, Dallas Sonnier, Gregory Zuk
Παίζουν: Dan Amboyer (Λόνγκμαν), Jennifer Carpenter (Λόρεν), Vince Vaughn (Μπράντλεϊ), Tom Guiry (Ουίλσον), Don Johnson (Ουάρντεν Ταγκς), Udo Kier (επισκέπτης φυλακής), Marc Blucas (Γκιλ), Mustafa Shakir (Αντρέ), Geno Segers (Ρόμαν)
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ
Έτος παραγωγής: 2017
Γλώσσα: αγγλικά
Διάρκεια: 132΄
Είδος: έγκλημα, δράμα
Ημερομηνία εξόδου: 26/10/2017
Εταιρεία διανομής: Weird Wave.
Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.
Οκτ 28, 2024 0
Οκτ 26, 2024 0
Οκτ 24, 2024 0
Οκτ 24, 2024 0
Σεπ 14, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
Σεπ 07, 2024 0
Ιούν 09, 2017 138
Μαρ 08, 2014 2
Μαρ 22, 2014 2
Μάι 28, 2014 2
Οκτ 12, 2014 2
Νοέ 09, 2014 2
Οκτ 28, 2024 0
Οκτ 26, 2024 0
Οκτ 24, 2024 0
Οκτ 24, 2024 0
Οκτ 22, 2024 0
Οκτ 20, 2024 0
4 έτη ago
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας μας, που συμμετέχει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
SOTOS, EVERLASTING PAINTER (TRAILER)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
Email: info@filmandtheater.gr
Τηλ: (+30) 6974123481
Διεύθυνση: Ιωαννίνων 2, 56430, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη