DOGMAN

Νοέ 22, 2018 Κινηματογράφος 0

του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 22/11/2018 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Αξιολόγηση 7,5/10 στο imdb.com από 5.167 χρήστες.

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Μαρτσέλο είναι ένας πληγωμένος άντρας που ζει με την κόρη του, διατηρεί μία επιχείρηση περιποίησης σκύλων και μία άλλη κρυφή και παράνομη. Έχει ανάγκη κάποιον να το βοηθά με βίαιο τρόπο. Αυτός είναι ο Σιμόνε, ένας άνθρωπος που δένεται μαζί του, αλλά είναι αμφιλεγόμενος. Μέσα από όλο αυτό βγαίνει η τρυφερότητα και η βία, συμπεριφορές που βρίσκονται κάτω από το έκδηλο και το προφανές που είναι αυτό που βλέπουμε στην οθόνη.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Η ταινία του Matteo Garrone, η «Dogman», είναι ένα συναρπαστικό έργο για ένα δολοφόνο, για τη βασανιστική κατάσταση που ζει, βασισμένη σε αληθινά γεγονότα. Με αυτή την ταινία ο πενηντάρης σκηνοθέτης των δεκαπέντε ταινιών, από το 1996 μέχρι σήμερα, με ταινίες μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ, επιστρέφει μετά από δύο ταινίες μικρού μήκους, το 2016 και το 2017, στη ρεαλιστική αφήγηση, ξαναβρίσκοντας παρόμοια θεματική με την ταινία του «Gomorra»(2008), η οποία είχε προταθεί για Χρυσή Σφαίρα και ήταν βραβευμένη με 34 βραβεία. Αυτή τη φορά πηγαίνει πιο βαθιά, στην εξήγηση των τοξικών συναισθημάτων του γκαγκστερισμού, της ωμότητας, της ψευδοκολακείας, της μικροψυχίας, όπως τα βρίσκουμε σε σοβαρές ψυχικές περιπτώσεις.

Η ταινία κινείται γύρω από ένα χώρο ληστειών και καταστροφών του περιβάλλοντος χώρου, σε εγκαταλελειμμένους χώρους εκτός πόλης. Κατ’ευθείαν μπαίνουμε σε μία διπλή δράση βίας, με συσχετιζόμενα αφηγηματικά στοιχεία. Ο Μαρτσέλο είναι ένας αηδιασμένος νεαρός άντρας που έχει χωρίσει με τη γυναίκα του και φροντίζει τη μικρή κόρη του, τη Σοφία, η οποία το θαυμάζει. Ιδρύει μία επιχείρηση περιποίησης σκύλων, ομορφαίνει τα άγρια σκυλιά που φέρνουν οι πελάτες του που φαίνονται σκληροί άντρες, πλένει και περιποιείται αυτά τα ζώα που, μερικές φορές, είναι πιο σωματώδη από αυτόν. Στον ελεύθερο χρόνο του παίζει ποδόσφαιρο με τους φίλους του και βγαίνει έξω με αυτούς. Είναι δημοφιλής. Υπάρχει όμως κάποιος ειδικός λόγος που ο Μαρτσέλο δεν είναι άγγελος: διακινεί κόκα και με αυτά τα λεφτά μπορεί να πληρώσει τις διακοπές του με τη Σοφία, αφού η επιχείρησή του δεν του δίνει αυτή τη δυνατότητα.

Δημιουργεί, με έμμεσο τρόπο, ένα τέρας, έναν σκληρό άντρα, το μεγαλόσωμο Σιμόνε, ο οποίος θα συνεργαστεί στην παράνομη επιχείρηση του Μαρτσέλο. Ο Σιμόνε μοιάζει με το Jake LaMotta, από το «Raging Bull», και με τον τρομερό τύπο της ταινίας «Ο Ρόκο και τα αδέλφια του» («Rocco and his brothers»). Είναι ο κολλητός του Μαρτσέλο, δεν ξοδεύει λεφτά, βυθίζεται όλο και πιο πολύ στον κόσμο της βίας. Ο επιθετικός και ασταθής Σιμόνε δείχνεται στους άντρες της πόλης, προσκαλεί το Μαρτσέλο να έρθει μαζί του όταν κάνει φασαρίες. Εκείνος δε θέλει να ακολουθήσει τον επιθετικό φίλο του, μεταφέρει με το αυτοκίνητό του τα σκυλιά, θέλει ο Σιμόνε να είναι μόνο το στήριγμά του στην παράνομη δουλειά του, τον έχει «δέσει» πάνω του από τότε που του έσωσε τη ζωή. Συνειδητοποιεί όμως ότι ο φίλος του θέλει να εκτίσει ο Μαρτσέλο την ποινή φυλάκισης αντί για αυτόν.

Ποια είναι η μεταφορά, όσον αφορά στα σκυλιά; Ο Σιμόνε είναι το επιθετικό ζώο που κάποια στιγμή θέλει να πέσει κάτω και να ηρεμήσει. Ο Μαρτσέλο είναι το σκυλί που γαυγίζει και γρήγορα επιστρέφει στο αφεντικό του. Τα σκυλιά, στην ταινία, είναι λαμπερά και γοητευτικά, συσχετίζονται έτσι με τους ανθρώπους, είναι, έτσι, το όχημα της μεταφοράς. Ο Μαρτσέλο είναι ένας γλυκός αθώος άνθρωπος ή ένας που δεν έχει θέληση και είναι ανίκανος να δει την ενοχή του;

Σα να έχει βγει από το ασυνείδητό του, η σκηνή που ο Μαρτσέλο μεταφέρει με το αυτοκίνητό του το Σιμόνε και ένα φίλο του, ακούει πως κακοποίησαν ένα ζώο, επιστρέφει και τελειώνει την εγκληματική πράξη. Μία αισθησιακή σκηνή που μας οδηγεί στο σκοτεινό μέρος της ψυχής του. Ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που δε φοβάται το Σιμόνε είναι η μητέρα του, η οποία όμως έχει κουραστεί. Υπάρχουν κάποιες τραγικές και κωμικές σκηνές όπου ο Μαρτσέλο πηγαίνει το Σιμόνε στο σπίτι του και γίνεται μάρτυρας της στοργικής επίθεσης της μάνας του.

Η εικόνα και η αίσθηση που αφήνει η ταινία «Dogman» είναι τρομακτικά όμορφες. Ο Garrone έχει μπρίο και μας δείχνει την ευτυχισμένη πλευρά του Μαρτσέλο, τη συναισθηματική αυτοεκτίμησή του, τον κατήφορο που έχει πάρει η ζωή του, την αντοχή του στον πόνο και τη φυσική τιμωρία. Φτάνουμε στο σημείο σύνδεσης του ανθρώπου με το σκύλο, την ένταση και την επίθεση που, στην ταινία, υπονοούνται και βρίσκονται στο ασυνείδητο. Αυτό μπορούμε εμμέσως να το βιώσουμε μέσα από τη φροντίδα του ανθρώπου που προσφέρει στο ζώο, κάτι που θα βιώσουμε στην επαφή του Μαρτσέλο με το Σιμόνε. Η ταινία έρχεται με βραβεία ενδυματολογίας και μέικαπ από τα Ευρωπαϊκά Βραβεία 2018, με οκτώ βραβεία της Ένωσης Δημοσιογράφων της Ιταλίας, καλύτερης ταινίας, καλύτερης παραγωγής και καλύτερου σκηνοθέτης ανάμεσα τους, και της καλύτερης ξένης ταινίας από το Φεστιβάλ της Ιερουσαλήμ.

DOGMAN

Σκηνοθεσία: Matteo Garrone

Σενάριο: Matteo Garrone,  Ugo Chiti,  Massimo Gaudioso, Marco Perfetti, Damiano D’Innocenzo, Fabio D’Innocenzo,  Giulio Troli

Φωτογραφία: Nicolai Brüel

Μοντάζ: Marco Spoletini

Μουσική: Michele Braga

Παραγωγοί: Paolo Del Brocco, Matteo Garrone,  Jean Labadie,  Jeremy Thomas

Παίζουν: Marcello Fonte (Μαρτσέλο), Edoardo Pesce (Σιμόνε), Nunzia Schiano (μητέρα του Σιμόνε), Adamo Dionisi (Φράνκο), Francesco Acquaroli (ιδιοκτήτης βιντεολοταρίας), Gianluca Gobbi (ιδιοκτήτης εστιατορίου), Alida Baldari Calabria (Αλίντα), Laura Pizzirani (μητέρα της Αλίντα), Giancarlo Porcacchia (Γκασπαρόνε), Aniello Arena (επιθεωρητής αστυνομίας)

Χώρα παραγωγής: Ιταλία, Γαλλία

Έτος παραγωγής: 2018

Γλώσσα: ιταλικά

Διάρκεια: 103΄

Είδος: έγκλημα, δράμα, θρίλερ

Ημερομηνία εξόδου: 22/11/2018

Εταιρεία διανομής: Feelgood.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

• Κριτικές ταινιών