Σεπ 03, 2017 Κινηματογράφος 0
του Γιάννη Φραγκούλη
Στις 24/8/2017 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Μετά την ανάγνωση αυτής της κριτικής μπορείτε να διαβάσετε τις κριτικές των άλλων κριτικών κινηματογράφου που παρατίθενται μετά από αυτό το κείμενο.
Οι Λόγκανς ανήκουν στην εργατική τάξη και ζουν στην δυτική Virginia. H οικογένεια τους είναι διάσημη εδώ και περισσότερα από 90 χρόνια για την κακοτυχία της, όταν ο Τζίμι Λόγκαν (Channing Tatum) αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα η τύχη της να αλλάξει. Με λίγη βοήθεια από φίλους ληστές σχεδιάζει να κλέψει 14 εκατομμύρια δολάρια από την Πίστα Αγώνων Ταχύτητας Σάρλοτ κατά την διάρκεια του πιο δημοφιλούς αγώνα της χρονιάς.
Με 41 ταινίες στο ενεργητικό του, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι 3 που ετοιμάζει «Panama papers project», που έχει ανακοινωθεί, και οι υπό προετοιμασία «Mosaic» (2017), τηλεοπτική, και «Unsame»(2018), ο Steven Soderbergh έρχεται με μία ακόμα ταινία για ληστείες. Μετά την «Συμμορία των έντεκα» (2001) και την «Συμμορία των δώδεκα» (2004) αυτή η ταινία έρχεται να προστεθεί στις γκανγκστερικές του ταινίες, με ένα σενάριο όμως που δε μας πείθει τόσο πολύ.
Το πεδίο του είναι ο αμερικάνικος νότος, πιο συγκεκριμένα η Νότια Καρολίνα. Εκεί έχουμε τρία αδέλφια, δύο αγόρια και ένα κορίτσι, από τα οποία μόνο το ένα, το κορίτσι, δουλεύει και νοιώθει να πνίγονται τα όνειρά της στη βαρετή δουλειά του κομμωτηρίου. Τα δύο της αδέλφια έχουν πρόβλημα αναπηρίας, αφού ο ένας έχει διαλυμένο γόνατο, γι’αυτό δεν μπορεί να βρει κάποια δουλειά, ενώ ο άλλος έχει χάσει το ένα χέρι του στον πόλεμο του Ιράκ. Είναι αδύνατο να βρουν δουλειά και ζουν πολύ δύσκολα.
Το παρασκήνιο της ταινίας είναι η ανεργία και η ανέχεια της εργατικής τάξης, από τη μία μεριά, και οι παρενέργειες της επιθετικής εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, απ’την άλλη. Αυτό που φαίνεται είναι μία εικόνα διάλυσης της κοινωνίας, όπου η βία είναι ο μοναδικός τρόπος να επιβιώσει κάποιος, να αποκτήσει κάποια υπόσταση στην καταναλωτική κοινωνία των ΗΠΑ. Εδώ θα κάνουν μία ληστεία σε μία διάσημη αγωνιστική κούρσα αυτοκινήτων για να κλέψουν 14 εκατομμύρια δολάρια. Γι’αυτό το λόγο επιστρατεύουν επαγγελματίες ληστές, για να έχουν ένα θετικό αποτέλεσμα.
Ο Soderbergh κινηματογραφεί με μαεστρία το κοινωνικό περιθώριο στην αμερικάνικη κοινωνία, κάνει μία κατά βάθος πολιτική ταινία, χωρίς όμως να διεκδικεί αυτό τον τίτλο, άρα να χαρακτηρίζεται ως τέτοια και, κατά συνέπεια, να χάνει μέρος του κινηματογραφόφιλου κοινού. Η θέση του είναι σαφής αν και δεν εκφράζεται ρητά. Το πολιτικό στοιχείο υπάρχει πίσω από τη δράση και το κυνηγητό, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ακολουθεί την κινηματογραφική σχολή που θέλει να προτάσσει την αισθητική στο μήνυμα, έτσι ώστε να έχει περισσότερο κοινό που θα δει αυτό το έργο, άρα θα κοινωνήσει το μήνυμά του.
Οι ρυθμοί είναι γρήγοροι, η ένταση ανεβαίνει, το μοντάζ κρατά τον υπερτόνο έτσι όπως πρέπει για να μην χαθεί το ενδιαφέρον ούτε ένα λεπτό, ο θεατής δεν μπορεί να ξεκολλήσει τα μάτια του από την οθόνη. Το σενάριο εστιάζει στο απόλυτα συγκεκριμένο, από το οποίο υπάρχουν μόνο λίγα «παράθυρα» διαφυγής προς ένα φαντασιακό και, από εκεί, στο ασυνείδητο και στο συνειδητό, του θεατή. Αν υπήρχαν περισσότερες τέτοιες στιγμές, με άλλα λόγια περισσότερα αδιευκρίνιστα σημεία, άρα πιο πολλές επαφές με τον ψυχικό κόσμο του θεατή, κατά συνέπεια, η παραγωγή και άλλων κειμένων από τους ίδιους τους θεατές, η ταινία θα είχε απογειωθεί.
Κρατάμε την εξέλιξη των «Συμμοριών», το επίκαιρο κείμενο στην αμερικάνικη πολιτική, τον πολιτικό υπαινιγμό και, τελικά, την αισθητική που ολοκληρώνεται με τη σκηνοθεσία και το μοντάζ για να έχουμε ένα καλό θέαμα με υποσυνείδητα σαφείς προεκτάσεις.
Ο σαρκασμός του αμερικανικού υλισμού και πατριωτισμού, τα λεπτά σχόλια για την ανεργία, το ρατσισμό, το σεξισμό και την εξωτερική πολιτική δεν καταφέρνουν ποτέ να αποδοθούν με την κινηματογραφική ευφυΐα των Κοέν, κυρίως λόγω κάποιων χτυπητών ευκολιών (γραφικοί οι χαρακτήρες του Άγγλου επιχειρηματία, της πράκτορος του FBI και του διευθυντή της φυλακής ) καθώς και της έλλειψης ουσιαστικής πρωτοτυπίας… Περισσότερα
Με τη δουλειά που κάνει με τον ψευδώνυμο εαυτό του, τον Πίτερ Άντριους στη φωτογραφία, που δεν είναι άλλος από τον…ίδιο, ο Σόντερμπεργκ συνεχίζει να παίρνει μια τεχνικά υπερφροντισμένη απόσταση από τα θέματα που πραγματεύεται και δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς έχει πλέον στον νου του, ειδικά όταν δεν εξαρτάται από ένα καινούργιο, πρωτότυπο θέμα. Μου μοιάζει με τον Μάικλ Φελπς που αποφασίζει να ξαναπέσει στους αγώνες, παρά τα τόσα χρυσά μετάλλια και τις νίκες του… Περισσότερα
Αξιοποιώντας το γκροτέσκο με εγκράτεια, γεμίζοντας καλόκαρδο χιούμορ και αγάπη σε αφθονία, φροντίζοντας το στιλ του αλλά αποδεχόμενο τις ατέλειές του, αναδεικνύοντας ένα έξυπνο μυαλό κι ένα ικανό σκηνοθετικό χέρι, το «Logan Lucky» είναι μαζί απλό και πνευματώδες, είναι αυτό που θα ήθελε να γίνει το «Baby Driver» όταν μεγαλώσει, είναι ο Στίβεν Σόντερμπεργκ που βρήκε την έμπνευση και την ωριμότητά, χωρίς να χάσει το κέφι και την ελαφρότητά του… Περισσότερα
Με δεδομένη και την digger καβάτζα της μουσικής επιμελήτριας Σίζον Κεντ, που ξεθάβει διαμάντια της fuzzy funk (Groundhogs, Lord Sutch, The Monks) για το απαστράπτον διάδημα της ηχητικής μπάντας, φτιάχτηκες. Το «Nobody was robbed in the making of this movie. Except you» σημείωμα που αφήνουν γι’ αντίο στους τίτλους τέλους δεν είναι, βέβαια, ειλικρινές, αλλά ως parole officer προτίθεμαι να κάνω τα στραβά μάτια. Η Χίλαρι Σουάνκ είναι στο κατόπι τους. Αν τους κυνηγήσει σε ένα sequel, εμείς οι δυο θα τα ξαναπούμε… Περισσότερα
Το Logan Lucky ενώ δεν θα σου προκαλέσει τρελά γέλια ούτε θα σε εντυπωσιάσει με τα κόλπα του, θα καταφέρει να σε παρασύρει στον ρυθμό του. Στο τέλος θα σε πείσει ότι δεν πρόκειται για την επιτυχία μιας ληστείας, αλλά για την αλλαγή της μοίρας που θέλουμε και πρέπει να πετύχουμε… Περισσότερα
Η κυνικο-αιθέρια εθελόντρια-γιατρός της Ουότερστον σε φευγαλέο ρόλο-κλειδί, η απολαυστική υποτονική φυσικότητα με την οποία ο πάντα σούπερ, Ντράιβερ, ερμηνεύει τον ιδιόρρυθμο μπάρμαν, η αστυνομικός-σκύλα που ενσαρκώνει με υπέροχη σωματικότητα η Σουάνκ, ο αειβελτιούμενος Τέιτουμ… Αλλά, πραγματικά, αξίζει να δεις την ταινία μόνο για τον Τζον Μπανγκ (όνομα και πράμα), που πλάθει ο Κρεγκ με οξυζεναρισμένο (και περισσότερο απ’ ό,τι έχει) μαλλί, με τατού και με μια απολαυστική σχεδόν νότια προφορά. Εξαιρετικός ο Μποντ… Περισσότερα
Επειδή οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες από ένα σημείο κι έπειτα με το έτερο πολυδιαφημισμένο caper movie του καλοκαιριού που μας αφήνει, το “Baby Driver“, είναι ενδιαφέρον το συμπέρασμα ότι πρόκειται για δημιουργίες που αλληλοσυμπληρώνονται στα προτερήματα και τα μειονεκτήματά τους, με τη μεν δουλειά του Wright να κερδίζει σε καταγιστικό ρυθμό αφήγησης και δράση και το δε “Logan Lucky” να προηγείται σε ιδιαιτερότητα χαρακτήρα κι αίσθηση του χιούμορ. Όπως και να έχει, πρόκειται για μια ευπρόσδεκτη επιστροφή σε φόρμα για το δημιουργό του… Περισσότερα
H ταινία παίρνει πόντους γιατί σταματά για να ασχοληθεί με τους ήρωές της, αφήνει για λίγο στην άκρη τη δράση για το διάλογο. Το μείον είναι πως οι διάλογοι δεν είναι πάντα ευρηματικοί, το build up μαζί με το αναμενόμενο twist δεν έχουν το ανάλογο φινάλε. Και έτσι ωστόσο, γκαντέμηδες δεν τους λες τους Λόγκαν… Περισσότερα
Ο Ντάνιελ Γκρεγκ – πραγματικά αγνώριστος και γεμάτος τατουάζ- αποκαλύπτει το κωμικό του ταλέντο, ο Άνταμ Ντράιβερ μεταμορφώνεται για ακόμα μια φορά και o Τσάνινγκ Τέιτουμ ρίχνει φως στην ευάλωτη πλευρά του ήρωά του. Μαζί τους η Κέιτι Χολμς και η Χίλαρι Σουάνκ σε μικρούς χαριτωμένους ρόλους, αν και η τελευταία ίσως το παρακάνει με το σκληρό προσωπείο της πράκτορα του FBI… Περισσότερα
Όσον αφορά τους ηθοποιούς, αν και δείχνουν σωστές επιλογές, δεν καταφέρνουν να ανεβάσουν περισσότερο τον πήχη.
Channing Tatum, Adam Driver, η ανέλπιστη εμφάνιση της Hilary Swank (The Homesman), όλοι διεκπεραιώνουν το ρόλο τους χωρίς να μας δίνουν κάτι αξιομνημόνευτο. Αυτός που δείχνει να διασκεδάζει περισσότερο την όλη φάση είναι ο Daniel Craig, ο οποίος βγάζοντας το κουστούμι του James Bond τα πάει πολύ καλά. Το τελικό αποτέλεσμα είναι πολύ ευχάριστο, αλλά και εύπεπτο, χωρίς να καταφέρνει να ξεχωρίσει ή να δημιουργήσει ένα πραγματικά διασκεδαστικό αποτέλεσμα όπως ανάλογες ταινίες του είδους… Περισσότερα
Το «Logan Lucky» έχει ένα στοιχειώδες σασπένς και μια χειμαρρώδη κωμικότητα. Περισσότερο, όμως, ακόμα, έχει ένα πονηρό χαμόγελο απέναντι στην τραγικότητα του κόσμου, μια ωριμότητα στο βλέμμα, απ’ αυτήν που κατεβάζει τις εντάσεις, και μια εντυπωσιακή έλλειψη ναρκισσισμού, που αναδεικνύει την ομορφιά και το κέφι της. Είναι η νέα ταινία ενός αισθαντικού, μάστορα σκηνοθέτη, που έχει πια συνειδητοποιήσει ότι δεν χρειάζεται πολλά τερτίπια, χωρίς όμως να χάνει το κέφι του για κινηματογραφικό παιχνίδι. Και μια ταινία για έναν κόσμο που είναι «σχεδόν παράδεισος», με γνώση του ακυρωτικού συνδυασμού των δύο λέξεων… Περισσότερα
Σκηνοθεσία: Steven Soderbergh
Σενάριο: Rebecca Blunt
Φωτογραφία: Steven Soderbergh
Μοντάζ: Steven Soderbergh
Μουσική: David Holmes
Παραγωγοί: Reid Carolin, Gregory Jacobs, Mark Johnson, Ken Meyer, Matt Summers, Channing Tatum
Παίζουν: Farrah Mackenzie (Σάντι Λόγκαν), Channing Tatum (Τζίμι Λόγκαν), Jim O’Heir (Καλ), Riley Keough (Μέλι Λόγκαν), Rebecca Koon (Μωβ Κυρία), Katie Holmes (Μπόμπι Τζο Τσάπμαν), Boden Johnston (Ντίλαν Τσάπμαν), Sutton Johnston (Λέβι Τσάπμαν), David Denman (Μούντι Τσάπμαν), Charles Halford (Ιρλ)
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ
Έτος παραγωγής: 2017
Γλώσσα: αγγλικά
Διάρκεια: 108΄
Είδος: κωμωδία, έγκλημα, δράμα
Ημερομηνία εξόδου: 31/8/2017
Εταιρεία διανομής: Σπέντζος Film.
Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.
Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.
Νοέ 03, 2024 0
Νοέ 01, 2024 0
Οκτ 28, 2024 0
Οκτ 26, 2024 0
Νοέ 20, 2024 0
Νοέ 12, 2024 0
Νοέ 03, 2024 0
Ιούν 09, 2017 138
Μαρ 08, 2014 2
Μαρ 22, 2014 2
Μάι 28, 2014 2
Οκτ 12, 2014 2
Νοέ 09, 2014 2
Νοέ 20, 2024 0
Νοέ 12, 2024 0
Νοέ 03, 2024 0
Νοέ 03, 2024 0
Νοέ 01, 2024 0
4 έτη ago
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας μας, που συμμετέχει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
SOTOS, EVERLASTING PAINTER (TRAILER)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
Email: info@filmandtheater.gr
Τηλ: (+30) 6974123481
Διεύθυνση: Ιωαννίνων 2, 56430, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη