ΑΟΡΑΤΗ ΚΛΩΣΤΗ

Ιαν 30, 2018 Κινηματογράφος 0

PHANTOM THREAD

του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 8/2/2018 στις κινηματογραφικές αίθουσες (Αξιολόγηση 8,4/10 στους 8.118 στο imdb.com).

ΣΥΝΟΨΗ

Ένας ράπτης της υψηλής κοινωνίας στην Αγγλία έχει αφιερώσει τη ζωή του στη δουλειά του. Σε ένα ταξίδι του θα γνωρίσει μία κοπέλα που θα του αλλάξει όλη τη ζωή ριζικά. Τίποτε πλέον δε θα είναι το ίδιο όπως στο παρελθόν. Μία ταινία του Paul Tomas Anderson με τον Daniel Day-Lewis στην τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση, όπως ο ίδιος δήλωσε.

Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Οι απολαυστικές ιδιαιτερότητες της «Αόρατης κλωστής» («Phantom thread») έχουν τη ρίζα τους σε αναρίθμητες επιρροές. Κάποιες από αυτές είναι κινηματογραφικές: η ταινία του Alfred Hitchock, «Rebeca» (1940), με γοτθικά στοιχεία, η λίγο γνωστή ταινία του David Lean, «The passionate friends» (1949), που αφορά σε ένα ρομαντικό τρίγωνο.

Οι άλλες επιρροές του είναι προσωπικές, πιθανώς, επειδή σε μία ταινία αναφέρεσαι με λεπτό και μοναδικό τρόπο σε ένα θέμα, βλέπουμε τις φιλοδοξίες και τις ανησυχίες των δημιουργών της, εδώ του Paul Tomas Anderson και του ηθοποιού του, του Daniel Day-Lewis. Ο ηθοποιός στον οποίο ο Anderson εμπιστεύθηκε το υλικό του, ξεκαθαρίζει ότι αυτή θα είναι η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση. Δήλωσε επίσης ότι αυτός και ο σκηνοθέτης πέρασαν καλά προετοιμάζοντας αυτή την ταινία. Τα γυρίσματα σε «στριμωγμένες» συνοικίες, στο Λονδίνο και αλλού, ήταν ένας εφιάλτης που τον έκαναν να αισθάνεται κάπως συνθλιμμένος και λίγο μελαγχολικός. Αυτή η ταινία είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους του σκηνοθέτη της, μετά από πολλές ταινίες μικρού μήκους, σε βίντεο, που γύρισε και μοντάρισε ο ίδιος, και αρκετά ντοκιμαντέρ.

Βλέποντας την ταινία αισθάνεσαι ότι το συναίσθημα είναι ζωντανό. Ο Anderson και η εξαίσια και διακριτική του κάμερα παρακολουθεί ένα γάμο σε σταθερή και δυναμική βάση με κοινωνικοπαθητικές προεκτάσεις. Πιο συγκεκριμένα, η ταινία είναι το πορτρέτο ενός αντρικού ταπεραμέντου που αναζητεί την τύχη που του αξίζει. Με αυτή τη έννοια, αυτή η ταινία αναφέρεται σε οποιονδήποτε άντρα ζει στο σύγχρονό μας κόσμο. Ακόμη προσδιορίζει τόσο πολύ το αντικείμενό της: σε ένα νησιωτικό, μαγευτικό και γοητευτικό περιβάλλον εργασίας όπου δημιουργικοί καλλιτέχνες ζουν στο δικό τους χώρο.

Τα σκηνικά της ανταποκρίνονται με αυτά της υψηλής ραπτικής της δεκαετίας του 1950 στο Λονδίνο. Ο Anderson τοποθετεί το θέμα του σε μία καλοδουλεμένη ιστορία, όπου κυριαρχεί η πολυτέλεια και η αριστοκρατική ατμόσφαιρα. Ο κεντρικός χαρακτήρας, ο Ρέινολντς Ιερεμίας Γούντκοκ, είναι αυτός που δημιουργεί μία τάση μόδας, η πελατεία του είναι αυτή της υψηλής κοινωνικής τάξης. Οι δουλειές του πάνε καλά, έχει πολύ λίγους ανταγωνιστές, από τους οποίους είναι ανώτερος.

Όμως ο Ρέινολντς, του οποίου η μητέρα βρίσκεται πάντα στη σκιά του, συνεχίζει να ταυτίζει τη ζωή του με την εργασία του, αφιερώνοντας χρόνο μόνο για τη Σιρίλ, τη συνεργάτιδά του, που η Lesley Manville την ενσαρκώνει με τίμιο και ντροπαλό τρόπο. Πιο νωρίς, στην ταινία έχουμε δει το Ρέινολντς με τη Σιρίλ να τρώνε πρωινό με την τελευταία ευκαιριακή μούσα του, μοντέλο και ερωμένη του. Αυτό όμως έχει τη σημασία του επειδή η Σιρίλ για αυτόν σημαίνει πολλά για αυτόν και σημασιοδοτεί μία αλλαγή στο σενάριο.

Ταξιδεύοντας μόνος του σε αυτή τη χώρα, ο Ρέινολντς θα συναντήσει μία σερβιτόρα σε ένα παραθαλάσσιο εστιατόριο. Είναι η Άλμα, μία αβέβαιη συνέχεια. Η Vicky Krieps, που ενσαρκώνει την Άλμα, είναι από το Λουξεμβούργο και είναι εξαιρετική σε αυτή τη συναισθηματική επαφή και σε μία σχέση που θα είναι η κομβική επαφή χαρακτήρων στην ταινία.

Η ταινία σπρώχνει τον έναν να έρθει σε επαφή με τον άλλο, αυτό, βέβαια, δεν είναι ένα ρομάντζο γοτθικού τύπου, αλλά υπάρχει για να μας βάλει στο δρόμο της κατανόησης του τι πρόκειται να συμβεί. Πολλά άλλα πράγματα θα έρθουν για να συμπληρώσουν αυτή την επαφή που γίνεται στο περιθώριο των επαγγελματικών υποχρεώσεων. Στα όνειρα του Ρέινολντς θα έρθει το φάντασμα της μητέρας του, αυτή είναι μία μεταφυσική θεώρηση του Anderson που θα μείνει θολή, ως αφήγηση. Όσο η Άλμα και ο Ρέινολντς θα γνωρίσει ο ένας τον άλλον καλύτερα, τόσο θα έρθει η αγάπη, μέσα από τα αφηγηματικά μέρη της ζωής τους. Η Άλμα εκτιμά ότι είναι ένα μέρος της ζωής του και ο Ρέινολντς τη βλέπει ως κάτι περισσότερο από ένα σαρκίο που φορά ρούχα; Ο θρίαμβος της ταινίας είναι ότι ο Day-Lewis με αισθητικό τρόπο αποδίδει οτι δεν μπορεί να συνηθίσει τη συνύπαρξη με μία γυναίκα, στην καθημερινή του ζωή. Ο σκηνοθέτης δείχνει τις μιμήσεις του που κοροϊδεύουν τη συμβιωτική ζωή που δοκιμάζει ο Ρέινολντς.

Όσο ολοκληρώνεται αυτή η σχέση και όσο η Άλμα διορθώνει τον τρόπο συμπεριφοράς της, η ταινία οδηγείται σε απρόσμενα πεδία. Το ρομάντζο μεταλλάσσεται σε μυστήριο και, κάποια στιγμή, σε μαύρη κωμωδία, όπως το «There will be blood» (2007), μία ακόμη ταινία που αυτός συνεργάστηκε με τον Day-Lewis. Ο λόγος της ταινίας είναι επεκτατικός και εμπιστευτικός, σε συνάρτηση με τα διάφορα μέρη της. Ο σκηνοθέτης μπορεί να είναι πιο ενστικτώδης, πιο γλαφυρός και αποτελεσματικά σωστός, χρησιμοποιώντας έναν εύκολο οπτικό τρόπο, με τις κινήσεις της κάμερας, μέσα από τα σώματα και μέσα στο χώρο.

Από την ταινία «Passionate friends», του Lean, θα πάρει μία σεκάνς όπου το ζευγάρι θα κάνει τις διακοπές του και θα επιστρέψει στο Λονδίνο, την Πρωτοχρονιά. Σαφέστατα βλέπουμε παραπομπές σε γνωστά ονόματα της μόδας, στοιχεία που αφηγηματικά μας παραπέμπουν σε μία όμορφη ζωή, αυτό που θα μας δείξει η παραγωγή και η πολύ καλή κινηματογράφηση, που είναι όμορφη, άγρια και περίπλοκη.

Αυτό που βγάζει είναι ένα μεγάλο φορτίο νοσταλγίας, σε όλη την ταινία, σε πολλές σεκάνς. Όταν η Άλμα αισθάνεται ότι η ευτυχία της έχει απομακρυνθεί, ο τρόπος αντιμετώπισης είναι άμεσος και αποτελεσματικός. Ο Anderson κάνει μία ρομαντική κωμωδία όπου υπάρχει ένα χάπι εντ, περίπλοκο και βαθιά αποσταθεροποιημένο. Αποδομεί το μήνυμά του και μας αφήνει να χτίσουμε το δικό μας, με τον τρόπο μας, δίνοντας μία προέκταση στην ταινία, κρατώντας την ζωντανή και παρομοιάζοντάς την με την πραγματική ζωή. Έτσι παίρνει μεγαλύτερη δύναμη για να επικοινωνήσει με το θεατή.

ΑΟΡΑΤΗ ΚΛΩΣΤΗ

(PHANTOM THREAD)

Σκηνοθεσία:  Paul Thomas Anderson

Σενάριο: Paul Thomas Anderson

Φωτογραφία:  Paul Thomas Anderson

Μοντάζ: Dylan Tichenor

Μουσική: Jonny Greenwood

Παραγωγοί: Paul Thomas Anderson, Megan Ellison, Daniel Lupi, JoAnne Sellar

Παίζουν: Vicky Krieps (Άλμα), Daniel Day-Lewis (Ρέινολντς), Lesley Manville (Σιρίλ), Sue Clark (Μπίντι), Joan Brown (Νάνα), Harriet Leitch (Πίπα), Dinah Nicholson (Έλσα), Julie Duck (Ίρμα), Maryanne Frost (Βιν), Elli Banks (Έλι), Amy Cunningham (Μάμπελ), Amber Brabant (Άμπερ)

Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ

Έτος παραγωγής: 2017

Γλώσσα: αγγλικά

Διάρκεια: 130΄

Είδος: δράμα, ρομάντζο

Ημερομηνία εξόδου: 1/2/2018

Εταιρεία διανομής: UIP.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

• Κριτικές ταινιών