Μ.Α.Τ. ΜΟΝΑΔΑ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗΣ ΤΑΞΗΣ

Ιούλ 23, 2017 Κινηματογράφος 0

RAID DINGUE

του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 20/7/2017 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Μετά από την ανάγνωση αυτής της κριτικής μπορείτε να διαβάσετε κριτικές άλλων κριτικών κινηματογράφου.

Όνειρό της είναι να γίνει μέλος των ειδικών δυνάμεων. Είναι όμως, η Τζο, μία αδέξια αστυνομικός. Το μόνο προσόν της είναι ότι ο πατέρας της είναι υπουργός. Καταφέρνει και επιβιώνει στην αστυνομία, όμως ο Οζέν, ο οποίος μισεί τις γυναίκες, αποφασίζει να τις κάνει τη ζωή δύσκολη.

Η ταινία κινείται ανάμεσα στην περιπέτεια και τη δράση, από τη μία μεριά, και την κωμωδία και τη φάρσα, από την άλλη. Έχει τη συνταγή της επιτυχίας: δράση, γρήγοροι ρυθμοί, φάρσες, κωμικά στοιχεία για αυτό έγινε η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία στη Γαλλία. Το σενάριο μπάζει από παντού. Τα γκανγκ πολύ γρήγορα τελειώνουν, τα κωμικά στοιχεία στερεύουν, η δράση επαναλαμβάνεται και όλα αυτά μας θυμίζουν αμερικάνικη τηλεταινία, μόνο που προβάλλεται στη μεγάλη οθόνη και δεν έχει την ελάχιστη δομή σαν αυτές, μιμείται τη φόρμα και τη δομή τους ή τουλάχιστον προσπαθεί.

Δεν καταφέρνει όμως να μείνει στη μία ή στην άλλη αφηγηματική τοποθεσία, παραπαίει και τελικά αποφασίζει να δώσει ένα καλό θέαμα. Εκεί είναι η εμπορική επιτυχία της ταινίας, η οποία δε συνδέεται και με την καλλιτεχνική. Πάντως, επιβεβαιώνει τον κανόνα που θέλει οι γαλλικές ταινίες να κάνουν μία επικίνδυνη στροφή προς τις «αμερικανιές», δηλαδή τις ταινίες του Χόλιγουντ που δεν πουλούν τίποτε άλλο από θέαμα έντονο, ταχύ ρυθμό, τελικά αποπροσανατολισμό τους ενδιαφέροντος του θεατή σε κάτι που δεν είναι καν αφήγηση, σύμφωνα με τη θεωρία και την πρακτική της αφηγηματικής τέχνης.

ΑΛΛΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Κριτική Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)

Από τη μεριά της, η Πολ κάνει ό,τι μπορεί ως θηλυκός κλόουν, ο Μπουν κρατά χωρίς κόπο τον υποστηρικτικό «μπάσο» ρόλο και όλα ακολουθούν την πεπατημένη μιας φάρσας με πολλά στοιχεία σλάπστικ κωμωδίας. Τα τελευταία, όμως, δεν είναι καθόλου δουλεμένα, η υπερβολή είναι η εύκολη λύση (ο Ιβάν Ατάλ ως drag queen είναι απλά θλιβερός ) και το χαζοχαχανητό το πανεύκολο αποτέλεσμα.,, Περισσότερα

Κριτική Θανάσης Πατσαβός (flix.gr)

Ισως όλα αυτά να μην ήταν τόσο ενοχλητικά, αν το «Μ.Α.Τ. Μονάδα Αποδόμησης Τάξης» ήταν τουλάχιστον αστείο. Αλίμονο, όμως, το πιο εμπνευσμένο στοιχείο του είναι η ελληνική απόδοση του τίτλου του… Περισσότερα

Κριτική Τάσος Μελεμενίδης (Lifo)

Στις σκηνές δράσης η ταινία παίρνει στοιχεία από την φρενίτιδα που υπάρχει πλέον στη Γαλλία με την τρομοκρατία, χωρίς να γελοιοποιεί τη δουλειά των αστυνομικών, κάτι που έπαιξε τον ρόλο του (μαζί φυσικά με το όνομα του Μπουν) στην άμεση εμπορική επιτυχία της στη χώρα. Έξω από αυτήν, πάντως, μοιάζει με γέφυρα πιο φιλόδοξων παραγωγών του σκηνοθέτη της και ξεχνιέται σχεδόν αμέσως… Περισσότερα

Κριτική Γιώργος Νυκταράκης (filmboy.gr)

Το σενάριο επίσης δεν βοηθάει, καθώς το ανάλογα ανώριμο χιούμορ βγάζει γέλιο σε ελάχιστες περιπτώσεις, η καθοδήγηση της πλοκής από τον πατέρα και υπουργό της πρωταγωνίστριας δείχνει παράλογη σε ένα κατά τα άλλα αναμενόμενο σε εξέλιξη στόρι, και η όποια απόπειρα για μια κοινωνική κριτική στον τρόπο αντιμετώπισης αντρών και γυναικών στον εργασιακό χώρο, χάνεται από την έλλειψη σοβαρότητας του όλου εγχειρήματος… Περισσότερα

Κριτική Τατιάνα Καποδίστρια (tospirto.net)

Καίτοι η ταινία συνολικά προβιβάζεται, υπάρχουν αρκετές αδυναμίες –όπως, φερ’ ειπείν, η κακομονταρισμένη σκηνή των εκρήξεων σε πύργο όπου φιλοξενείται διεθνής πολιτική διάσκεψη. Συγχρόνως, το φλερτ μεταξύ του μισογύνη εκπαιδευτή και της αντισυμβατικά χαζοβιόλας αστυνομικίνας είναι προβλέψιμο, ενώ ένας ανέξοδος σεξισμός διαποτίζει πολλά γκαγκ του φιλμ. Αντιθέτως, ο ρόλος-καρικατούρα του Βικτόρ, του αρχηγού των σέρβων τρομοκρατών που όλο μεταμφιέζεται (τον βλέπουμε από τραβεστί στο παρισινό Gay Pride, μέχρι λουδοβίκειο αυλικό) αποκτά ειδικό βάρος χάρη στην στιβαρή ερμηνεία του Ατάλ (θυμηθείτε τον στους εξαιρετικούς «38 μάρτυρες»)… Περισσότερα

Κριτική Γιώργος Ζερβόπουλος (moviesltd.gr)

Όπως είναι λοιπόν αντιληπτό, ο Boon εδώ, δεν κρατά για τον εαυτό του τον βασικό χαρακτήρα της πλοκής του Raid Dingue, μεταβιβάζοντας τον στην Alice Pol, που καλείται να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά, στην πιο σημαντική στιγμή της μέχρι τώρα καριέρας της. Πολλά τα βάρη που πέφτουν πάνω της, μολονότι ο υποκριτικός περίγυρος είναι και ικανός και έμπειρος (από Blanc μέχρι Azema διαθέτει το πανέρι) και η νεαρή κωμικός δεν καταφέρνει να τα σηκώσει. Μορφασμοί, μουτσούνες, αδέξιες κινήσεις και άτεχνες υπερβολές, ορίζουν μια περσόνα περιορισμένου χιούμορ, πλάκας και συνεπώς κεφιού, το ακριβώς αντίθετο ας πούμε με εκείνη την αεράτης Goldie Hawn στην Private Benjamin. Εκεί είχαμε να κάνουμε με φανταρίνα όμως και ουχί με “νάτο το κοριτσάκι, με το ροπαλάκι”, ιδιότητα που όπως προείπα, ελάχιστα, έως μηδενικά εξάπτει την προδιάθεση μου για μια αστεία ταινία της προκοπής… Περισσότερα

Κριτική Κωνσταντίνος Καϊμάκης (Athens Voice)

Η εικόνα της παραδομένης στην αναξιοκρατία και την πολιτική διαφθορά Γαλλίας, έχει άμεση εφαρμογή και αλλού. Κάθε σύγκριση ή ομοιότητα με την ελληνική πραγματικότητα είναι άστοχη και αφελής, καθώς στη χώρα μας ο νεποτισμός είναι άγνωστη λέξη. Εδώ ακριβώς γελάμε… Περισσότερα

Κριτική Νίκος Παλάτος (freecinema.gr)

ο χειρότερο όλων, όμως, έρχεται με την τρομοκρατική (#diplhs) σεναριακή υποπλοκή, η οποία θέλει συμμορία Σέρβων κακοποιών να έχει ξεκινήσει σειρά ληστειών στη γαλλική πρωτεύουσα, έχοντας σαν απώτερο στόχο κάτι… πολύ μεγάλο και επικίνδυνο. Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο, κρίνεται απαραίτητο οι δύο εγκέφαλοι της οργάνωσης να ντυθούν γυναίκες, μπλέκοντας μάλιστα με το Pride Parade του Παρισιού, οδηγώντας τον Ιβάν Ατάλ σε ερμηνευτικό κατάντημα που σε γεμίζει με θλίψη από τη μία, ενώ από την άλλη κάπου σκέφτεσαι πως ο Σωτήρης Μουστάκας του «Γλυκοψεύτη» (ή «Μήτσος ο Ρεζίλης», που είναι και πιο εύγλωττο) δεν απείχε και τόσο από το δίδυμο Τζακ Λέμον / Τόνι Κέρτις του «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό». (Εκ της Διευθύνσεως: Κάποιες από τις γνώσεις των συντακτών σε θέματα της… ελληνικής κινηματογραφίας είναι φρόνιμο να μην δημοσιοποιούνται κατά αυτόν τον τρόπο…)… Περισσότερα

Κριτική Στράτος Κερσανίδης (kersanidis.wordpress.com)

Μέτρια κωμωδία που δεν δικαιολογεί το σημαντικό χρηματικό ποσό που ξοδεύτηκε για την παραγωγή της… Περισσότερα

Μ.Α.Τ. ΜΟΝΑΔΑ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗΣ ΤΑΞΗΣ

(RAID DINGUE)

Σκηνοθεσία: Dany Boon

Σενάριο: Dany Boon, Sarah Kaminsky

Φωτογραφία: Denis Rouden

Μουσική: Maxime Desprez, Michaël Tordjman

Παραγωγοί: ivien Aslanian, Dany Boon, Romain Le Grand, Patrick Quinet, Jérôme Seydoux

Παίζουν: Alice Pol (Τζοάνα), Dany Boon (Ευγένιος), Michel Blanc (Ζακ), Yvan Attal (Βικτόρ), Sabine Azéma (Μαρί-Καρολίν), Patrick Mille (Έντουαρντ), François Levantal (Πατρίκ), Anne Marivin (Ισαμπέλ), Florent Peyre (Ολιβιέ), Alain Doutey (Μπερνάρ)

Χώρα παραγωγής: Γαλλία, Βέλγιο

Έτος παραγωγής: 2016

Γλώσσα: γαλλικά, αγγλικά, σέρβικα

Διάρκεια: 105΄

Είδος: κομεντί, δράση

Ημερομηνία εξόδου: 420/7/2017

Εταιρεία διανομής: Σπέντζος Film.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.

• Κριτικές ταινιών