ΣΥΕΝΤΕΥΞΗ ΑΝΝΑΣ ΦΟΝΣΟΥ

Ιαν 15, 2022 Θέατρο, Κινηματογράφος 0

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΩ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ

Συνέντευξη Άννας Φόνσου: στο Γιάννη Φραγκούλη*

Συνέντευξη Άννας Φόνσου: Συναντήσαμε την Άννα Φόνσου στο Σπίτι του Ηθοποιού. Στο Σωματείο που δουλεύει εδώ και 12 χρόνια. Το έργο της ζωής της, όπως η ίδια το χαρακτηρίζει. Σε αυτό που δίνει όλο τον εαυτό της. Η συζήτηση επεκτάθηκε στις εμπειρίες στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο. Στο θέατρο, στις σκηνές που προτιμά. Στη συνδικαλιστική της δραστηριότητα.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΝΝΑΣ ΦΟΝΣΟΥ: ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ-ΘΕΑΤΡΟ

Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο;

Το πιο κρίσιμο είναι ότι μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω με σπουδαίους ηθοποιούς. Όπως με τον Αυλωνίτη, τον Παπαγιαννόπουλο, το Σταυρίδη, το Φωτόπουλο. Νομίζω ότι το «εργοστάσιο» έκλεισε και δε βγάζει άλλους αυτού του διαμετρήματος. Αυτή ήταν η μεγάλη μου χαρά. Να βρεθώ κοντά με τους παλιούς συγγραφείς, το Σακελλάριο, τον Πρετεντέρη, το Γιαννακόπουλο. Άλλες εμπειρίες από τον κινηματογράφο δεν έχω. Πάντα μου άρεσε να είμαι πίσω από τη μηχανή και να μην παίζω. Έτσι δεν μπορώ να πω ότι μου έχει λείψει η συμμετοχή μου σε ταινίες.

Η αγάπη σας ήταν το θέατρο;

Και ο κινηματογράφος να το βλέπω. Η μεγάλη αγάπη μου είναι το θέατρο. Γιατί εκεί παίζουν ρόλο οι ηθοποιοί. Θέατρο χωρίς ηθοποιούς δε γίνεται. Ενώ κινηματογράφος χωρίς ηθοποιούς γίνεται. Όσο μεγάλος σκηνοθέτης και να είσαι. Άμα δε δουλέψεις με καλούς ηθοποιούς στο θέατρο δε θα βγάλεις καλό αποτέλεσμα.

Πως ξεκινήσατε στο θέατρο;

Με την κυρία Κατερίνα. Μετά πήγα στη Σχολή Ροντήρη. Ξεκίνησα πολύ νέα, ως εξαιρετικό ταλέντο. 14 χρονών. Έπαιζα μικρούς ρόλους, ώσπου να γίνω γνωστή. Όταν έγινα γνωστή με τον κινηματογράφο, υπηρέτησα την κωμωδία με τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Αυτός με έκανε πρωταγωνίστρια στο θέατρο Κοτοπούλη. Μετά έκανα μία στροφή στην καριέρα μου, το 1966. Παίζοντας μεγάλους συγγραφείς, Κάφκα, Πιραντέλο, Αρνούιγ, Τένεσι Ουίλιαμς.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΝΝΑΣ ΦΟΝΣΟΥ: ΤΑ ΘΕΑΤΡΑ

Αυτό θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως μία περίοδο ωρίμανσης;

Όχι. Ήμουν πολύ νέα τότε. Αλλά πάντα με ενδιέφερε η κουλτούρα. Μεγάλωσα στην Τήνο. Ένα νησί όπου ο πολιτισμός υπάρχει σε μεγάλο βαθμό. Είχαμε από ένστικτο μία αποστροφή στα εύκολα και τα χυδαία. Μία έλξη στη γνώση. Αυτό το σημείο ήταν σταθμός στη ζωή μου. Γιατί από εκεί και πέρα υπηρέτησα το θέατρο. Όπως έπρεπε να το υπηρετήσω. Δεν έχω κάνει καμιά υποχώρηση.

Βέβαια εξακολουθείτε να παίζετε θέατρο…

Παίζω τη «Φθινοπωρινή ιστορία», του Αρμπούτζοφ, στο Θέατρο Καισαριανής, με το Γιάννη Καρατζογιάννη. Ένα έργο που αγαπάω πάρα πολύ. Γιατί το είχε παίξει η μεγάλη μου δασκάλα, η Έλλη Λαμπέτη με το Μάνο Κατράκη. Μου αρέσει να παίζω σε περιφερειακά θέατρα και δημοτικά.

Πιστεύετε ότι γίνεται καλύτερη δουλειά στα περιφερειακά θέατρα;

Πιστεύω ότι όποιος κάνει με πάθος τη δουλειά του, την κάνει καλά. Έχω την τύχη τα τελευταία χρόνια να βρεθώ στα περιφερειακά. Γιατί είναι τα μόνο που μου δίνουν την ευκαιρία να παίζω τα έργα που μου αρέσουν. Νομίζω κανένα κεντρικό θέατρο δε θα ήθελε να παίξω αυτά τα έργα. Τα «κουλτουριάρικα». Εκεί μπορώ να διαλέξω το έργο.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΝΝΑΣ ΦΟΝΣΟΥ: Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ

Υπάρχει μία άμεση επαφή με το θεατή στα περιφερειακά θέατρα;

Πιστεύω ότι οι πιο σπουδαίες δουλειές γίνονται στα δημοτικά θέατρα. Όταν είσαι στις επαρχιακές πόλεις, είσαι πιο κοντά με το αντικείμενο του πόθου σου. Δεν επηρεάζεσαι από άλλα πράγματα, τηλεοράσεις. Κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις. Να είσαι συγκεντρωμένη με το ρόλο. Στην ανάλυση του έργου. Να είσαι πιο κοντά με το σκηνοθέτη και με τους άλλους συναδέλφους.

Οι σκηνοθέτες, εκείνη την εποχή, πως συμπεριφέρονταν στους ηθοποιούς τους;

Ήταν πολύ συναισθηματικοί άνθρωποι. Αγαπούσαν τους ηθοποιούς. Ήταν πολύ κοντά με τους ηθοποιούς. Για αυτό στις παλιές ταινίες φαίνονται πολύ οι ηθοποιοί. Πρόβαλλαν τους ηθοποιούς πολύ και όχι τα πλάνα που είναι πιο πολύ εικαστικά. Μου αρέσει αυτός ο κινηματογράφος. Αλλά, για έναν άνθρωπο που δεν είναι μυημένος στον κινηματογράφο, δεν είναι κατανοητός. Θα πλήξει.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΝΝΑΣ ΦΟΝΣΟΥ: Ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ

Τώρα ασχολείστε με το συνδικαλισμό. Αυτό το επιδιώξατε;

Πάντα ήμουν κοντά στο σωματείο. Από την πρώτη μέρα που έπαιξα. Ήμουν στο συμβούλιο απλό μέλος. Κάναμε εκλογές και με ψήφισαν όλοι οι ηθοποιοί. Έτσι έγινα Πρόεδρος. Τώρα έχουμε μπει βαθιά μέσα στο συνδικαλισμό. Θα το πουν οι συνάδελφοί μου αν τα έχω καταφέρει. Το γεγονός ότι έχω φέρει πέντε γιατρούς, ότι θα πάρουμε ένα ακίνητο. Θα κάνουμε το Θέατρο για το Σωματείο των Ελλήνων Ηθοποιών…

Τι είναι αυτό το Θέατρο;

Ένα Θέατρο που θα παίζουν οι ηθοποιοί που είναι εγγεγραμμένοι στο Σωματείο. Δε θα έχουν πίσω τους εργοδότες που για να νοικιάσεις ένα θέατρο πρέπει να πουλήσεις το σπίτι σου. Να δοκιμαστούν οι νέοι συνάδελφοι. Πιστεύω ότι σε αυτούς θα πρέπει να δώσουμε τη σκυτάλη. Θέλω να δοκιμάζονται οι νέοι ηθοποιοί σε μεγάλους ρόλους. Να έρχονται σκηνοθέτες να τους βλέπουν και όχι στις οντισιόν.

Στο συνδικαλισμό χρειάζεται… στομαχολόγος, πρέπει να έχετε γερό στομάχι;

Σε ένα Σωματείο υπάρχουν αντιθέσεις. Σε ένα τραπέζι 19 ατόμων υπάρχουν οι πολιτικές παρατάξεις. Το θέμα είναι πολιτικό. Είναι δύσκολο να συμφωνήσουν και οι 19 άνθρωποι. Πάντως, τα έχω φέρει βόλτα και αν κρίνω από την αγάπη που μου έχουν οι συνάδελφοί μου, κάπως τα καταφέρνω.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΝΝΑΣ ΦΟΝΣΟΥ: ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ

Μετά έχουμε το Σπίτι του Ηθοποιού.

Με αυτό ασχολούμαι εδώ και 12 χρόνια. Αυτό ενδιαφέρεται για τους παλιούς, τους συνταξιούχους ηθοποιούς. Θέλουμε να πάρουμε ένα ακίνητο. Αυτό που μας έδωσε ο Δήμαρχος, τέρμα Πατησίων, δυστυχώς για τους σκοπούς που το θέλουμε δεν κάνει. Θα κάνουμε ένα κινηματοθέατρο με τα Village Park. Θα είναι πιο εύκολο για εμάς. Θα υπάρχουν δωμάτια να κοιμούνται οι συνάδελφοι. Αυτοί που είναι φτωχοί. Θα υπάρχει το καφενείο, η βιβλιοθήκη. Θα μπορούμε να φιλοξενήσουμε παιδιά καινούργια που δεν έχουν χρήματα και είναι από την επαρχία. Σπουδαστές των Σχολών. Στόχος είναι η αλληλοβοήθεια και οι πολιτιστικές δραστηριότητες. Να καταπολεμήσουμε τη μοναξιά. Αν μας βοηθήσει το κράτος και οι χορηγοί, θα είναι έτοιμο μέχρι το καλοκαίρι.

*Συνέντευξη Άννας Φόνσου: η συνέντευξη πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Αθηναϊκή», το Σάββατο 11 Μαρτίου 2000.

Διαβάστε την εργοβιογραφία της Άννας Φόνσου

Δείτε τα βίντεο που ετοιμάσαμε