ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ

Ιούλ 02, 2017 Κινηματογράφος 1

L’ORA LEGALE

του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 29/6/2017 στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Σε μία μικρή πόλη της Σικελίας αποκαλύπτονται τα σκάνδαλα του δημάρχου. Όλοι πλέον ξέρουν ότι είναι διεφθαρμένος και αποφασίζουν να ψηφίσουν ένα δάσκαλο, χαμηλών τόνων, ο οποίος υπόσχεται να πατάξει τη διαφθορά. Όταν όμως κάνει τα λόγια του πράξη τότε όλοι αντιδρούν.

Μία ταινία, κωμωδία -ακόμα μία κωμωδία αυτή την εβδομάδα- η οποία κινείται μεταξύ της φάρσας και της κωμικής κατάστασης. Τυπικοί διάλογοι που προκαλούν γέλιο, όμως το κωμικό στοιχείο γρήγορα εξαντλείται και η κωμωδία αυτή χάνει τη δύναμή της. Διάλογοι-κλισέ, κωμικές καταστάσεις που είναι αδιέξοδες, μας θυμίζουν παλιές ελληνικές κωμωδίες, τουλάχιστον αυτές που από ένα σημείο και έπειτα προκαλούσαν έντονα χασμουρητά.

Οι σκηνοθέτες της ξεκίνησαν τη σταδιοδρομία του ως ηθοποιοί και αργότερα ανέλαβαν τη σκηνοθεσία. Αυτή η ταινία είναι η πέμπτη τους στη σκηνοθεσία, από το 2007 μέχρι σήμερα. Όλες είναι κωμωδίες και όλες βρίσκονται στο χώρο της φάρσας και της ηθογραφίας. Δεν έχουν καταφέρει να μπουν στον πυρήνα του θέματος, να αναλύσουν το πρόβλημα και τους χαρακτήρες τους και να φτιάξουν τη σάτιρά τους, με έναν τρόπο που να είναι στερεός και χρήσιμος σε κάποιον που θέλει να δει ένα ψυχογράφημα ή μία ηθογραφία, για να αναζητήσει στοιχεία μέσα στον εαυτό του.

Ξεκίνησαν από το stand up comedy, ως δίδυμο, και αυτό φαίνεται στον τρόπο δόμησης των χαρακτήρων. Ο προφορικός λόγος δεσπόζει, η επιφανειακή σάτιρα κυριαρχεί, ψάχνει το γέλιο σε μέρη που είναι εύκολη η πρόσβαση στο θεατή. Στην τηλεόραση μπορεί να λειτουργήσει ή σε μία προβολή βίντεο. Ο κινηματογράφος όμως έχει άλλες απαιτήσεις και αυτή η ταινία δεν μπορεί να τις εκπληρώσει.

ΑΛΛΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Κριτική Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)

Με αφελές και φαρσικό χιούμορ, που με το ένα πόδι πατάει στη (γραφική ) πραγματικότητα και με το άλλο στην εύκολη υπερβολή, τα «Παράπονα…» γαργαλάνε τον θεατή με γνώριμες καταστάσεις που διογκώνονται μέχρι το ξεχειλωμένο άκρο τους. Κάποιες είναι­ αλήθεια πως βγάζουν γέλιο, οι περισσότερες μετατρέπονται σε τηλεοπτικής λογικής αφέλειες (αν όχι κρυάδες ) και το τελικό αποτέλεσμα θυμίζει το περσινό «Πού Πάω, Θεέ μου;» αλλά και παλιό ελληνικό σινεμά. Το φινάλε, πάντως, εκπλήσσει με τον αυτοσαρκασμό του, ο οποίος ξεφεύγει από τα όρια της φτηνής φάρσας… Περισσότερα

Κριτική Τατιάνα Καποδίστρια (tospirto.net)

Η ταινία είναι γεμάτη από κωμικοτραγικές καταστάσεις, αλλά η κορυφαία, νομίζω, προκύπτει, όταν οι ίδιοι οι πολίτες που περιμένουν στην ουρά για να εκφράσουν τα παράπονά τους στον δήμαρχο, εξανίστανται επειδή οι υπάλληλοι δεν επιτρέπουν στους δυο κουνιάδους να παρακάμψουν την ουρά και να μπουν πρώτοι στο γραφείο! Ωραία πινελιά, επίσης, ο ρόλος της εκκλησίας στο μπάχαλο ανομίας στο Πιετραμάρε. Αν και δεν πρόκειται για καμιά σπουδαία ταινία, το φινάλε αποζημιώνει με την κυνική παραδοχή πως κάποια πράματα δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν ποτέ… Περισσότερα

Κριτική Θοδωρής Κουτσογιαννοπουλος (Lifo)

Η έκθεση των καταστάσεων είναι καθαρόαιμα λαϊκή, συμβατή με τη σιτσιλιάνικη νοοτροπία, αλλά οι σκηνοθέτες χρησιμοποιούν το μπουφόνικο, στα όρια του σκετς, χιούμορ τους, για να καταδείξουν ένα οργανωμένο αδιέξοδο, στο οποίο εμπλέκονται η Μαφία, η Εκκλησία, η Πολιτεία, πάνω απ’ όλα οι σάπιες ευκολίες μιας κακά συντηρημένης παράδοσης αιώνων, όπως η άδεια της καντίνας που καλείται να παρουσιάσει ο ιδιοκτήτης και, πολύ φυσικά, λέει στον αστυνομικό, πως ο ίδιος ο πατέρας του την παρέδωσε σ’ εκείνον – οπότε, τι να λέμε… Περισσότερα

Κριτική Μανώλης Κρανάκης (flix.gr)

Τεράστια επιτυχία στην Ιταλία, το φιλμ του κωμικού διδύμου θα μπορούσε να έχει γυριστεί και στην Ελλάδα – πράγμα που εξηγεί το λόγο για τον οποίο θα χαμογελάσεις περισσότερες από μία φορές κατά τη διάρκειά του αναγνωρίζοντας κομμάτια μιας ελληνικής πραγματικότητας που μένει άθικτη δεκαετίες ολόκληρες (στη ζωή και το σινεμά). Ακόμη κι αν είναι χαμόγελα που δεν τα αξίζει… Περισσότερα

Κριτική Άγγελος Πολύδωρος (myfilm.gr)

Όλα τα ελαττώματα του Ιταλού (και του νεοέλληνα) εκλεγόμενου και ψηφοφόρου παρελαύνουν σ’ αυτή την ταινία, η οποία στο πρώτο μέρος φέρνει γέλιο: η εκλογική πελατεία, οι διορισμοί από το παράθυρο, η ευνοιοκρατία, η αδιαφορία, ο φιλοτομαρισμός, οι αργομισθίες, η αδιαφάνεια στους διαγωνισμούς, οι απευθείας αναθέσεις και πάει λέγοντας… Περισσότερα

Κριτική Ηλίας Φραγκούλης (freecinema.gr)

Οι Φικάρα & Πικόνε δεν είναι ικανοί (ως σκηνοθέτες καλύτερα να μην γίνει κουβέντα) να πάρουν μια ξεκάθαρη θέση στο τι ακριβώς προτείνει τούτη η ταινία, φλερτάροντας περισσότερο με αυτό που ο λαουτζίκος θα ονειρευόταν ως την ιδανική «λύση»: το βόλεμα στην κοσμάρα του! Η παρουσία ενός μυστηριώδους, εξ αποστάσεως «παρατηρητή» των τεκταινομένων, δε, ποτέ δεν καταλήγει να μετατρέπεται σε μια ανατρεπτική υποπλοκή του σεναρίου, κάνοντάς σε να απορείς γιατί υφίσταται εξαρχής! Πραγματικά, ένα πελώριο «γιατί;» θα έπρεπε να πλανάται πάνω από το σύνολο του φετινού κινηματογραφικού (μας) καλοκαιριού… Περισσότερα

Κριτική Τάσος Ντερτιλής (cinepivates.gr)

Το Ιταλικό κωμικό δίδυμο «κοιτάζει» προς τα πίσω με μπουφόνικη διάθεση και αφέλεια που θυμίζει παλιό ελληνικό σινεμά και καταφέρνει να επανεφεύρει το είδος με ένα εξαιρετικό φινάλε που απογειώνει το σύνολο στη σφαίρα της σύγχρονης αστικής παράνοιας. Γέλιο με το καντάρι, αν και το «απαιτητικό» κοινό δεν θα παραδεχτεί ποτέ ότι θα γελούσε με τέτοιες μπαλαφάρες… Περισσότερα

ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ

(L’ORA LEGALE)

Σκηνοθεσία: Ficarra, Picone

Σενάριο: Edoardo De Angelis, Ficarra, Nicola Guaglianone, Picone, Fabrizio Testini

Φωτογραφία: Ferran Paredes

Παραγωγοί: Gianluca Passone

Παίζουν: Ficarra (Σάλβο), Picone (Βαλεντίνο), Vincenzo Amato (Πιερπάολο Νατολί), Antonio Catania (Βιγκίλε Μικέλε), Sergio Friscia (Βιγκίλε Γκιάνι), Eleonora De Luca (Μπέτι Νατολί), Leo Gullotta (Ραφέλε), Alessandro Roja (πολιτικός), Tony Sperandeo (Γκαετάνο Πατανέ)

Χώρα παραγωγής: Ιταλία

Έτος παραγωγής: 2017

Γλώσσα: ιταλικά

Διάρκεια: 92΄

Είδος: κωμωδία

Ημερομηνία εξόδου: 29/6/2017

Εταιρεία διανομής: Seven Films.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.

• Κριτικές ταινιών