THE EAGLE HUNTRESS

Απρ 12, 2017 Κινηματογράφος 0

Η ΚΥΝΗΓΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΕΤΟ

Η ταινία «Η κυνηγός με τον αετό», του Otto Bell, ακολουθεί την Αϊσολπάν, ένα 13χρονο κορίτσι, νομάδα του Καζακστάν στα Όρη Αλτάι, που έχει αποφασίσει να γίνει κυνηγός με αετό σαν τον πατέρα της. Είναι το πρώτο κορίτσι σε 12 γενιές της οικογένειάς της, που θέλει να γίνει κυνηγός με αετό και έχει απόλυτη πίστη ότι θα τα καταφέρει, καθώς κι ο πατέρας της  πιστεύει ότι κάθε κορίτσι μπορεί  -εφόσον δείξει αφοσίωση-  να πετύχει ό,τι ακριβώς και ένα αγόρι.

Η ιστορία  ξεκινά αφότου η  Αϊσολπάν έχει ήδη εκπαιδευτεί με τον αετό του πατέρα της  για πολλούς μήνες. Όμως, επειδή κάθε αετός μπορεί να έχει μόνο ένα αφεντικό, έχει έρθει η ώρα για την Αϊσολπάν να βρει τον δικό της αετό. Κατεβαίνοντας έναν απόκρημνο βράχο με το σχοινί, η Αϊσολπάν βρίσκει ένα νεογέννητο αετόπουλο στη φωλιά του ενώ η μητέρα του κάνει κύκλους πάνω από το κεφάλι της. Ο αετός της θα επιβιώσει, θα εκπαιδευτεί και θα κυνηγήσει μαζί της, μέχρι την στιγμή που θα τον απελευθερώσει κάποια ​​χρόνια αργότερα, ώστε ο κύκλος της ζωής του να συνεχιστεί.

Μετά από μήνες προπόνησης, ο πατέρας της είναι έτοιμος να θέσει τις ικανότητές της σε δοκιμασία. Έτσι, η Αϊσολπάν συμμετέχει σε ένα διάσημο διαγωνισμό, το φεστιβάλ του Χρυσού Αετού, και αντιμετωπίζει 70 από τους μεγαλύτερους κυνηγούς του Καζακστάν στη Μογγολία.

Όμως η πιο επίπονη πρόκληση δεν έχει έρθει ακόμη, αφού η ιεροτελεστία   για κάθε νέο κυνηγό με αετό είναι να λάβει μέρος σε ένα κυνήγι. Η Αϊσολπάν πρέπει να ιππεύσει μαζί με τον πατέρα της σε επικίνδυνα τοπία, ψηλά στα παγωμένα βουνά, με θερμοκρασίες 40 βαθμών κάτω από το μηδέν, ώστε να αποδείξει ότι είναι μια αληθινή κυνηγός με αετό.

Γυρισμένη στις απέραντες εκτάσεις της μογγολικής στέπας, η ταινία «Η κυνηγός με τον αετό» προκαλεί δέος, εμπνέει και αφηγείται με επικό τρόπο την ιστορία ενός νεαρού κοριτσιού που πίστεψε στη δύναμή του, έτσι όπως διδάχθηκε από την οικογένειά της, και κατάφερε να «πετάξει».

Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Η ταινία «Η κυνηγός με τον αετό» ξεκίνησε όταν ο σκηνοθέτης Otto Bell βρέθηκε μπροστά σε μία από τις πιο εντυπωσιακές εικόνες που είχε δει ποτέ: ένα λαμπερό νεαρό κορίτσι στην κορυφή ενός βουνού, να αφήνει χαρούμενα έναν μαγευτικό αετό στον αέρα.

Οι εικόνες του κοριτσιού, της Aisholpan, είχαν τραβηχτεί από τον Ισραηλινό φωτογράφο, Asher Svidensky, που μάγεψε τον Bell, αλλά ο τίτλος του BBC News, «Ένα 13χρονο κορίτσι, κυνηγός αετού στην Μογγολία», του κέντρισε το ενδιαφέρον ακόμη περισσότερο. «Ήξερα ότι κάπου στον κόσμο, αυτό το κορίτσι ήταν εκεί έξω και τριγυρνούσε. Υπήρχε μία ταινία που έπρεπε να γίνει για αυτήν, και θα ήθελα να είμαι εγώ αυτός που θα την κάνει» είπε.

Εντόπισε το Svidensky στο Facebook, και άρχισαν να συζητούν την ιδέα μιας ταινίας. Εντωμεταξύ, οι φωτογραφίες του Svidensky έγιναν viral, καθώς παρουσιάζονταν σε ιστοσελίδες  όπως το National Geographic και η  Huffington Post. «Το εξέλαβα σαν ένα είδος επιβεβαίωσης», λέει ο Βell «αν τόσοι άλλοι αισθάνθηκαν τόσο έντονα για τις φωτογραφίες όπως εγώ, τότε θα έπρεπε να προχωρήσω σε κάτι». Βέβαια αυτό σήμαινε ότι και άλλοι σκηνοθέτες επίσης πλησίαζαν τον Svidensky με προτάσεις. Έτσι, ο Bell κινήθηκε γρήγορα. Αμέσως ταξίδεψε αεροπορικώς  για τη Μογγολία μαζί με τον Svidensky και τον κάμεραμαν Chris Raymond.

Καθώς ο Bell πετούσε πάνω από το καταπληκτικό, αραιοκατοικημένο τοπίο της Μογγολίας, εντυπωσιάσθηκε από την άγνωστη ομορφιά του. Ακριβώς όπως όταν είδε την πρώτη φωτογραφία του κοριτσιού στο βουνό, ένοιωθε σαν να έψαχνε -μέσα από ένα παράθυρο-  αιώνες πίσω στο παρελθόν. «Ήξερα ότι αν επρόκειτο να πω την ιστορία της, θα έπρεπε να βρω έναν τρόπο να κάνω τους ανθρώπους να αισθανθούν όπως εγώ εκείνη τη στιγμή», λέει ο Bell.

Η ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

«Η πρώτη φορά που είδα την Aisholpan, έχοντας διασχίσει όλο τον κόσμο για να την συναντήσω, ήταν συγκλονιστική», λέει ο Βell. «Είναι πολύ επιφυλακτικοί άνθρωποι, έτσι έπρεπε να κρατήσω υπό έλεγχο τα συναισθήματά μου, παρόλο που  μέσα μου έβραζα… Όταν καθίσαμε όλοι για ένα παραδοσιακό τσάι με γάλα  και άρχισα να συζητώ ιδέες για την ταινία, ο πατέρας της Aisholpan, ο Nurgaiv, είπε: «Εγώ και η κόρη μου πρόκειται να κλέψουμε ένα balapan (νεογέννητο αετό ) από τη φωλιά του το πρωί. Αυτό είναι που θα θέλατε να φιλμάρετε;»

Ο Bell έφερε εις πέρας τέτοια τρομερά δύσκολα γυρίσματα, που ήταν ζωτικής σημασίας για την ταινία μιας και ήθελε να συλλάβει τον επικό χαρακτήρα του Μογγολικού τοπίου. «Είναι τόσο απέραντο και κινηματογραφικό»  λέει,  «που ο μόνος τρόπος για να το αγκαλιάσεις είναι από τον αέρα».

Αρχικά, ο Bell ήταν πολύ προσεκτικός στη σχέση του με την Aisholpan και την οικογένειά της. «Ήταν δύσκολο, δεδομένου ότι είναι ένα 13χρονο κορίτσι πολύ ντροπαλό και εγώ δε μιλούσα τη γλώσσα», λέει ο Bell. «Επικεντρώθηκα στην σχέση μου με τη μαμά και τον μπαμπά της, κατ’αρχάς, για να νοιώσουν άνετα. Είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί και στωικοί άνθρωποι και έπρεπε να το σεβαστούμε αυτό καθώς τους πλησιάζαμε. Πήρε λίγο χρόνο, αλλά καθώς περνούσε ο καιρός εκείνη και εγώ χτίσαμε μια πραγματική φιλία.» Η Martina Radwan έμεινε με την Aisholpan και την οικογένειά της για δύο εβδομάδες  και αποθανάτισε  με την κάμερα πολλές στιγμές από την καθημερινότητά τους στην ταινία, όπως σκηνές της Aisholpan στο σχολείο, της οικογένειας στο δείπνο, ακόμη και όταν κάνει πατινάζ στον πάγο με τους φίλους της. «Θέλαμε να δώσουμε στο κοινό ένα παράθυρο στην καθημερινή ζωή της Aisholpan», λέει ο Bell.

Ο Bell κινηματογράφησε τις συνεντεύξεις του με τους υπερήλικες  κυνηγούς αετών του Καζακστάν κατά τη διάρκεια του πρώτου ταξιδιού του στη Μογγολία, στο χωριό Sagsai, όπου πολλοί από αυτούς ζουν. Τους αναζήτησε πηγαίνοντας κυριολεκτικά από πόρτα σε πόρτα. Μεταξύ άλλων στις συζητήσεις τους, αναφέρουν ότι οι γυναίκες είναι «πολύ εύθραυστες» ή «δεν είναι αρκετά γενναίες» για να κυνηγούν με έναν χρυσαετό.

ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Ζώντας σε απομακρυσμένες περιοχές και με τη ζωή τους αφιερωμένη σε μία παράδοση αιώνων, οι υπερήλικες κυνηγοί αντιπροσωπεύουν τις πιο αντιδραστικές απόψεις σχετικά με τον ρόλο των γυναικών στις κοινωνίες του Καζακστάν και στη Μογγολία γενικότερα. Παρόλα αυτά, η στήριξη των γονέων της Aisholpan στο όνειρό της να γίνει κυνηγός με αετό, αποδεικνύει το ευρύ φάσμα απόψεων. «Δεν υπάρχει καμία διάκριση λόγω φύλου, όταν πρόκειται για κυνήγι με αετούς», λέει ο πατέρας της «όποιος είναι σε θέση να κυνηγήσει με αετό επιτρέπεται να το κάνει. Η Aisholpan είναι ένα πολύ γενναίο κορίτσι. Ιππεύει άλογα, ανεβαίνει βράχους και κυνηγάει με αετούς εύκολα, όπως ένα αγόρι. Είμαι πολύ περήφανος για εκείνην. Τα κορίτσια και τα αγόρια είναι εξίσου δυνατά, εάν ένα αγόρι μπορεί να κάνει κάτι, τότε και ένα κορίτσι μπορεί να κάνει το ίδιο».

Την ίδια στιγμή, υπάρχει μία μεγάλη ιστορία πατριαρχικών αντιλήψεων και εθίμων, που εξακολουθούν να υποστηρίζονται από τους περισσότερους κατοίκους του Καζακστάν  μέχρι και σήμερα. Όπως τόνισε ο μελετητής Dennis Keen, «Οι οικιακές εργασίες μοιράζονται μεταξύ ανδρών και γυναικών. Οι άνδρες είναι υπεύθυνοι για τα κοπάδια βοοειδών, φροντίζουν για τα οικονομικά και έχουν μεγαλύτερη πολυτέλεια όσον αφορά την αναψυχή και το κυνήγι. Οι γυναίκες μεγαλώνουν τα παιδιά, φροντίζουν τους επισκέπτες  και όταν έχουν χρόνο ράβουν ή κάνουν ψώνια. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι γηραιότεροι κυνηγοί αντιδρούν στην ιδέα ενός κοριτσιού- κυνηγού με αετό, παρόλο που δεν υπάρχει καθορισμένος κανόνας εναντίον αυτού.»

Η επιθυμία της Aisholpan να γίνει  κυνηγός με αετό δεν ήταν ξαφνική παρορμητική επιθυμία. «Ήμουν δέκα χρονών όταν αποφάσισα ότι ήθελα να γίνω μία κυνηγός με αετό», λέει.  Η Aisholpan δεν είναι η πρώτη σύγχρονη κυνηγός με αετό στο Καζακστάν. Η δικηγόρος Makpal Abdrazakova είχε προηγηθεί, ως η πρώτη γυναίκα από την Μογγολία που αγωνίστηκε στο φεστιβάλ Golden Eagle στο Ölgii και κέρδισε  νικώντας 70 βετεράνους κυνηγούς. Όμως η νίκη της Aisholpan ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακή, ήταν ένα νέο ρεκόρ. Ο χρόνος για έναν αετό να εφορμήσει από την κορυφή του βουνού και να προσγειωθεί στον ώμο του αφεντικού του είναι 30 δευτερόλεπτα και σε πολλές περιπτώσεις, τα πουλιά απλά πετούν μακριά. Ο αετός της Aisholpan πέταξε μέχρι τον ώμο της μέσα σε πέντε δευτερόλεπτα! Αυτός είναι ο ταχύτερος χρόνος που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα.

Τελικά, «Η κυνηγός με τον αετό», δεν είναι μία ταινία για το ότι η Aisholpan ξεπέρασε ένα εμπόδιο, πήρε ένα βραβείο στο φεστιβάλ, ή απέδειξε κάτι σε κάποιους ιδιότροπους  γέροντες. Δεν είναι η μόνη κυνηγός με αετό στην Κεντρική Ασία ούτε είναι το μόνο κορίτσι στην Κεντρική Ασία και τον κόσμο που έχει καταφέρει κάτι καταπληκτικό. Όμως είναι για το ότι μετά από 12 γενιές κυνηγών στην οικογένειά της και μία αρχαία παράδοση που περνά από πατέρα σε γιο, η Aisholpan είναι το πρώτο κορίτσι που είπε «Θέλω να κάνω αυτό!», χωρίς να σκεφτεί ότι δε θα μπορούσε να τα καταφέρει, επειδή ο πατέρας και η μητέρα της την μεγάλωσαν ώστε να σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο. Με την ηλιόλουστη όψη της, τη δύναμη και το θάρρος της, η Aisholpan αποτελεί λαμπερό παράδειγμα ενός κόσμου που αρνείται να πει «όχι» στα όνειρα των μικρών κοριτσιών. «Όλο αυτό το ταξίδι είναι για την προσωπική της νίκη», λέει ο Bell. «Γι ‘αυτό η ταινία τελειώνει τόσο ήσυχα, με την Aisholpan και τον μπαμπά της να ιππεύουν μακριά στο ηλιοβασίλεμα ενώ πέφτουν οι τίτλοι».

Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ

Κατάγεται από τη Βόρεια Αγγλία, αλλά ζει στο Μανχάτταν. Διατηρεί ένα εμπορικό στούντιο κινηματογραφιστών και σχεδιαστών με έδρα τη Νέα Υόρκη. Έχει σκηνοθετήσει πάνω από δεκαπέντε ταινίες ντοκιμαντέρ σε μακρινές χώρες όπως η Ουγκάντα, η Ιαπωνία, η Αίγυπτος και το Βιετνάμ,  για μεγάλες εταιρίες όπως η IBM και η Philips. Σε διάρκεια μιας δεκαετίας, έχει αναλάβει τη σκηνοθεσία και παραγωγή πολυβραβευμένων διεθνών προγραμμάτων, όπως οι «Horizons», στο BBC World News, και το «Shûnya», στην Times Now της Ινδίας. Ο Otto είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και του Προγράμματος  Υποτροφιών WPP.

Η ΚΥΝΗΓΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΕΤΟ

(THE EAGLE HUNTRESS)

Σκηνοθεσία: Otoo Bell

Φωτογραφία: Simon Niblett

Κάμερα: Martina Radwan, Christopher Raymond

Βοηθός φωτογράφος: Ben Crossley

Μοντάζ: Pierre Takal

Μουσική: Jeff Peters

Ήχος: Andrew Yarme

Πρωταγωνιστούν: Nurgaiv Aisholpan, Rys Nurgaiv, Kuksyegyen Almagul, Boshai Dalaikhan, Bosaga Rys

Παραγωγή: Stacey Reiss, Sharon Chang, Otto Bell, Asher Svidensky

Εκτελεστές παραγωγοί: Daisy Ridley, Morgan Spurlock, Jeremy Chilnick, Dan Cogan, Regina Scully, Marc Simon, Barbara Dobkin, Susan MacLaury, Jenny Raskin

Post Production: Adam Sonnenfeld

Χώρες: Αγγλία, Μογγολία, ΗΠΑ

Γλώσσα: Καζακικά

Διάρκεια: 87΄

Το τραγούδι «Angel by the Wings» της Sia, ακούγεται στους τίτλους τέλους της ταινίας.

Βραβεία: Γ΄ Βραβείο στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ του Άμστερνταμ 2016, Β΄ Βραβείο στο Aspen Filmfest 2016, Βραβειο Γυναικείου Ρόλου για την Aisholpan στο Cinema Eye Honors (ΗΠΑ), το 2017, Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ του Ντένβερ, Βραβείο Δραματοποιημένου Ντοκιμαντέρ στο Hamptons International Film Festival 2016, Βραβείο Δραματοποιημένου Ντοκιμαντέρ στο Hawaii International Film Festival 2016, Β΄ Βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ της Μελβούρνης κ. ά.

Έτος παραγωγής: 2016

Εταιρεία διανομής: Filmtrade

Έξοδος στις αίθουσες: 27/4/2017

Γιάννης Φραγκούλης

• Κριτικές ταινιών