Ο ΕΝΟΧΟΣ

Δεκ 30, 2018 Κινηματογράφος 0

THE GUILTY

του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 27/12/2018 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Αξιολόγηση 7,7/10 στο imdb.com από 8.904 χρήστες.

ΣΥΝΟΨΗ

Ένας αστυνομικός που υπηρετεί στις επείγουσες κλήσεις καλείται να αντιμετωπίσει μία κλήση που μπορεί να είναι κάτι πολύ σοβαρό. Θα βιώσουμε μαζί του την ένταση της εργασίας του, τις έντονες ψυχικές καταστάσεις που το δοκιμάζουν, για να διαβάσουμε την ανθρώπινη ψυχή στις πιο ακραίες της δοκιμασίες. 

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Στο Φεστιβάλ του  Sundance η ταινία που ταρακούνησε τους θεατές είναι αυτή του Gustav Molllers, «Ο ένοχος» («The guilty»), παραγωγής του 2018, η οποία έχει διανεμηθεί σε περιορισμένο αριθμό αιθουσών, στην Αμερική. Είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος γιατί τόσοι κριτικοί κινηματογράφου και θεατές εστίασαν σε αυτή την ταινία που έχει να κάνει με την έντονη επαγγελματική δραστηριότητα ενός άντρα. Αν δούμε ότι έχουμε να κάνουμε με μία ρεαλιστική αφήγηση, «Ο ένοχός» είναι μια εξέχουσα άσκηση της κινηματογραφικής σπουδής που έχει να κάνει με την ένταση, με την σπουδή του ήχου, με μία ταινία θρίλερ, με περιορισμένες δυνατότητες. Η ταινία πολλαπλασιάζει την ένταση, μας καθοδηγεί να εστιάσουμε σε αυτούς τους ίδιους τους πρωταγωνιστές.

Οι πρώτες στιγμές της ταινίας μας οδηγούν σε μία ρεαλιστική αφήγηση, η  οποία θα μας βάλει στον πυρήνα της αφήγησης. Θα βρούμε τον Άσγκερ Χολμ, ένα Δανό αξιωματικό της αστυνομίας, ο οποίος είναι σε μία ψυχική αναζήτηση  και δουλεύει στην άμεσο δράση, στο τηλεφωνικό κέντρο.  Παρακολουθούμε μέρη από τις τηλεφωνικές συνδιαλλαγές, οι οποίες θα μας οδηγήσουν σε αυτά που θα συμβούν στην επόμενη μέρα, σε αυτά που θα μας μιλήσουν για τις ζωές των άλλων, οι οποίες θα μπορούσαν να είναι σημαίνοντα της καθημερινής ζωής και για τα οποία δε γνωρίζουμε λεπτομέρειες. Αυτά τα στοιχεία που δεν ολοκληρώνονται, θα μας δημιουργήσουν την εικόνα της έντασης που βιώνει ο Άσγκερ.

Ο κεντρικός αυτός χαρακτήρας θα μπορούσε να ήταν ένα είδος ανθρώπου περιορισμένης ευθύνης. Όσο ο ρόλος του το επιτρέπει, θα μας δείξει το πώς λειτουργεί στην υπηρεσία του, πως μπορεί να είναι αποτελεσματικός στις νομικές και προσωπικές παρεμβάσεις του. Οι πρώτες κλήσεις δομούν αυτό το χαρακτήρα, αυτές που έχουν να κάνουν με τα ναρκωτικά και με τις πόρνες, σε σχέση με τις υπηρεσίες που προσφέρουν στους πελάτες τους. Η ιδέα ότι ο Άσγκερ δεν είναι ελεύθερος για να αποφασίζει σχετικά με αυτούς που ζητούν τις υπηρεσίες του, δομεί όσο το δυνατόν πιο καλά το χαρακτήρα του. Ένα τηλεφώνημα θα αλλάξει όλη τη ζωή του, θα του δώσει να καταλάβει ότι δεν είναι τέλειος και ότι έχει φτάσει σε ένα αδιέξοδο.

Το τηλεφώνημα είναι από μία γυναίκα που ο Άσγκερ καταλαβαίνει ότι βρίσκεται σε κίνδυνο. Ακούγεται ότι έχει προβλήματα, αλλά δεν μπορεί να βγάλει κάποιο νόημα. Θα καταλάβουμε, μαζί με τον Άσγκερ, ότι αυτή δεν μπορεί  να μιλήσει ευθαρσώς για το πρόβλημά της, αλλά καταλαβαίνουμε ότι βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο, ζει μία κακή κατάσταση, αυτοί οι κεντρικοί χαρακτήρες «βυθίζονται» μέσα σε αυτό τον εφιάλτη. Η ταινία μας οδηγεί σε αυτές τις καταστάσεις που βρισκόμαστε όταν θα πρέπει να εξετάσουμε τις συμπεριφορές των άλλων ανθρώπων, για τους οποίους διαθέτουμε ελάχιστες πληροφορίες και μπορούμε να καταλάβουμε ότι δε ζουν μία «κανονική» ζωή. Έχοντας ελάχιστα στοιχεία στη διάθεσή του, καταλαβαίνει ότι βυθίζεται μέσα στον πυρήνα της ανθρώπινης ψυχής.

Κατά κάποια έννοια, ο Άσγκερ κάνει τα συνήθη λάθη, σε αυτή την ταινία, χωρίς να φτάνει στην καταστροφή. Ας σκεφτούμε πότε έχουμε εντρυφήσει σε ένα κείμενο που έχουμε διαβάσει, ίσως στα κοινωνικά δίκτυα, πόσο έχουμε μπει μέσα στον ψυχικό κόσμο αυτού του ανθρώπου που το έχει στείλει. Τότε θα καταλάβουμε τα συναισθήματα αυτού του αξιωματικού της αστυνομίας. Περιμένουμε από αυτόν να βγάλει το φίδι από τη τρύπα, όμως, από την ταινία, καταλαβαίνουμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα περίπλοκο κόσμο, αυτόν που αυτός ο άνθρωπος βιώνει κάθε μέρα, αυτή η οπτική μας φωτίζει ένα δρόμο εν πολλοίς άγνωστο σε εμάς, αν και είναι οικείος ή καθημερινός μας.

Η ταινία μας οδηγεί στον ψυχικό κόσμο αυτού του ανθρώπου που δέχεται «επιθέσεις» κάθε στιγμή, βρίσκεται σε μία συνεχή αναστάτωση, θα μπορούσε να ήταν το αναφερόμενο, το σημαινόμενο, όλων αυτών των ανθρώπων που καλούνται να διαχειριστούν επείγουσες ανθρώπινες εκκλήσεις, χωρίς πολλές επιλογές, μην έχοντας τη βοήθεια πολλών ατόμων, αυτενεργώντας πολλές φορές. Είναι η ιστορία των ανθρώπων που δεν ξέρουμε, ποτέ δε θα γνωρίσουμε, μία απλή ιστορία όπως η ταινία «Roma», απλή, αλλά με μεγάλο βάθος ανάλυσης, σε δεύτερη ανάγνωση.

Ο ΕΝΟΧΟΣ

(THE GUILTY)

Σκηνοθεσία:  Gustav Möller

Σενάριο: Gustav Möller,  Emil Nygaard Albertsen

Φωτογραφία: Jasper Spanning

Μοντάζ: Carla Luffe Heintzelmann

Μουσική: Carl Coleman,  Caspar Hesselager

Παραγωγοί: Lina Flint

Παίζουν: Jakob Cedergren (Άσγκερ), Jessica Dinnage (Ίμπεν, φωνή), Omar Shargawi (Ρασίντ, φωνή), Johan Olsen (Μίκαελ, φωνή), Jacob Lohmann (Μπο, φωνή), Katinka Evers-Jahnsen (Ματίλντ, φωνή), Simon Bennebjerg (ναρκομανής, φωνή), Laura Bro (δημοσιογράφος, φωνή), Morten Suurballe (άντρας, φωνή), Guuled Abdi Youssef (άντρας, φωνή)

Χώρα παραγωγής: Δανία

Έτος παραγωγής: 2018

Γλώσσα: δανέζικα

Διάρκεια: 85΄

Είδος: έγκλημα, δράμα, θρίλερ

Ημερομηνία εξόδου: 27/12/2018

Εταιρεία διανομής: One From the Heart.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

• Κριτικές ταινιών