Η ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΣΧΕΣΗ

Οκτ 14, 2017 Κινηματογράφος 0

THE PROMISE

του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 12/10/2017 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Μετά την ανάγνωση αυτής της κριτικής μπορείτε να διαβάσετε τις κριτικές των άλλων κριτικών κινηματογράφου που παρατίθενται μετά από αυτό το κείμενο.

ΣΥΝΟΨΗ

Τα γεγονότα της γενοκτονίας των Αρμενίων στην Τουρκία, κινηματογραφούνται με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο. Στο παρασκήνιο μία ερωτική ιστορία δίνει τον τόνο του ανθρωπισμού για να βιώσουμε την ωμότητα αυτού του πολέμου.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Ο γεννημένος στο Μπέλφαστ σεναριογράφος και σκηνοθέτης, Terry George, αισθάνεται πιο άνετα, σε ταινίες που υπάρχει φασαρία. Με το σκηνοθέτη Jim Sheridan έκανε δύο πολυσυζητημένες και αξιομνημόνευτες ταινίες, «In the name of the father» (1993), και «The boxer» (1997), στις οποίες, και στις δύο, έπαιζε ο Daniel Day-Lewis. Όταν είναι μπροστά από την κάμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το 1998 κάνει την ταινία «A bright shining lie», στην οποία μιλά για τον πόλεμο του Βιετνάμ με μία εντελώς διαφορετική ματιά. Το 2004, στο «Hotel Rwanda» επικεντρώνει στη δράση ενός ανθρώπου εναντίον της γενοκτονίας στη Ρουάντα. Το 2007, με την ταινία μικρής εμβέλειας, «Reservation road», δημιουργεί μία τοπική τραγωδία σχετικά με τα κοινωνικά δεινά.

Με τη «Μεγάλη υπόσχεση», στην οποία ο Robin Swicord είναι συνσεναριογράφος, αναφέρεται στη γενοκτονία των Αρμενίων, στις αρχές του 20^ου αιώνα, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, όταν αυτή είχε συμμαχήσει με τη Γερμανία στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, για ένα μικρό χρονικό διάστημα του πολέμου. Πάνω από ένα εκατομμύριο ψυχές σκοτώθηκαν, ένα γεγονός που ακόμα δεν είναι αναγνωρισμένο ως γενοκτονία από καμία τούρκικη κυβέρνηση. Αντίθετα η ταινία «The ottoman lieutenant», η οποία αναφέρεται στην ίδια χρονική περίοδο, συμπαραγωγή της Τουρκίας, αυτή η γενοκτονία αναφέρεται ως ένα ασήμαντο γεγονός. Με τον George όμως συμβαίνει το εξής: όταν καταπιάνεται με ένα θέμα για να το τελειώσει θα πρέπει να πιστέψει ότι αυτή η εκδοχή των πραγμάτων, στην οποία το σενάριο αναφέρεται, είναι η αληθινή. Μετά είναι δύσκολο να προδώσει αυτή τη ροή των γεγονότων, στην οποία έχει πιστέψει. Σε αυτή την ταινία όμως παίρνει το χρόνο του για να μπει στο «ζουμί», στα ιστορικά γεγονότα.

Ο George και ο Swicord επέλεξαν να επικεντρώσουν σε μία ιστορία αγάπης. Ο νεαρός Μιχάλης Μπογκοσιάν, αποθηκάριος σε ένα χωριό στη νότιο Τουρκία, δεσμεύεται με μία νεαρή κοπέλα, με σκοπό να πάει στην Κωνσταντινούπολη, για να σπουδάσει ιατρική. Θα συναντήσει όμως την όμορφη Άννα, μία καλλιτέχνιδα, η οποία είναι και αυτή αρμένικης καταγωγής. Η Άννα είναι παντρεμένη με έναν Αμερικάνο δημοσιογράφο, σκληρό τύπο και πότη. Έτσι φτάνουμε σε ένα ερωτικό τρίγωνο.

Ο Oscar Isaac, ως Μιχάλης, δεν θα σταθεί για πολύ μέσα στο ρόλο του, θα τον ξεπεράσει, πιθανόν ο περιορισμένος αφηγηματικός χώρος τον καταπιέζει. Κάνει ένα φίλο στο πανεπιστήμιο, εξωτερικεύει τα αισθήματά του, τον ενθουσιασμό του για τις σπουδές του και περνά τα όρια, κάνει την υπέρβασή του. Εξομολογείται αυτό το πάθος του στην Άννα, την πλησιάζει, αλλά αυτή ανήκει σε άλλον. Η Charlotte Le Bon είναι, ως Άννα, εξαιρετική, ανοίγει τα φτερά της και διαβαίνει το όριο. Ο Κρις, εδώ ο Christian Bale, παίζει έναν άντρα δυναμικό και έξυπνο, ο οποίος όμως είναι βουτηγμένος μέσα στα προβλήματα.

Οι σύμμαχοι είναι απόμακροι, η εμπιστοσύνη δεν υπάρχει, σε κανένα, και η ιστορία κάνει τα δικά της παιχνίδια. Αυτοί οι τρεις χαρακτήρες απομακρύνονται και ξανασμίγουν, ενώ ο πόλεμος καταστρέφει οτιδήποτε γύρω τους. Ο Μιχάλης ήταν έγκλειστος σε ένα στρατόπεδο. Όμως η έκρηξη μία δυναμίτιδας το βοηθά να δραπετεύσει. Επιστρέφει στο χωριό του που θα σμίξει με τη Μαράλ, τη νεαρή γυναίκα που είχε αφήσει πίσω. Κρύβονται σε ένα σπίτι στο βουνό, εκεί θα ζήσουν και θα αγαπηθούν. Αυτό το αφηγηματικό μοτίβο, ένας άντρας που ζει με μία γυναίκα ενώ αγαπά μία άλλη, το βρίσκουμε σε πολλές αφηγήσεις και είναι συνηθισμένο, εδώ λειτουργεί ως αντίστιξη στον έρωτα της Άννας με το Μιχάλη. Η Άννα και ο Κρις αντιστέκονται στις βιαιότητες των Τούρκων, ακολουθώντας μία Αποστολή, η τούρκικη εξουσία καταστρέφει τα πάντα.

Η ταινία περιγράφει τα γεγονότα όπως έγιναν. Με ωμό τρόπο, όπως ήταν φρικιαστικά στην πραγματικότητα. Υπάρχουν οι ρομαντικές σκηνές, αλλά θα δούμε και τις μάχες και τον τρόμο, κινηματογραφημένους με ρεαλιστικό τρόπο. Έτσι αυτή η αντίθεση, έρωτας-ωμή βία, κάνει την αφήγηση πιο αποτελεσματική στην καταγγελία αυτής της βίας. Παίρνει το μέρος της Αρμενίας. Αναφέρεται τόσο στους θανάτους όσο και στους επιζήσαντες. Κερδίζει την εμπιστοσύνη μας και την αναγνώρισή μας ως ιστορική ταινία, της οποίας ο σκηνοθέτης δεν έχει κάποια εθνική σχέση, αλλά ιδεολογική, ως ουμανιστής.

ΑΛΛΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Κριτική Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)

Έρωτες, σφαγές, πολιτικά παιχνίδια, ηρωισμοί και κάθε είδους βαναυσότητες θα παρελάσουν από ένα θεαματικό ιστορικό μελόδραμα, που δεν αφήνει ούτε ένα κλισέ τηλεοπτικής μίνι σειράς ανεκμετάλλευτο για να καταγγείλει ένα από τα μαζικότερα εγκλήματα του προηγούμενου αιώνα… Περισσότερα

Κριτική Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (Lifo)

Πιο στρογγυλεμένο και γενικόλογο, αλλά λιγότερο τολμηρό καλλιτεχνικά από το ελλιπές Cut του Φατίχ Ακίν και το Αραράτ του Ατόμ Εγκογιάν, το φιλμ προδίδει την αδυναμία πρωτότυπης δραματικής προσέγγισης ενός τρομακτικού ιστορικού γεγονότος, ειδικά σε σύγκριση με το πολυποίκιλα τεκμηριωμένο πογκρόμ των Εβραίων. Αν το καλοσκεφτούμε, οι Αρμένιοι δεν έχουν κατορθώσει να αποκτήσουν μεμονωμένη ταυτότητα ως χαρακτήρες στην 120 ετών διαδρομή του σινεμά στη λαϊκή κουλτούρα και τώρα, μετά τη μαύρη επέτειο του 2015, προσπαθούν να καλύψουν το χαμένο έδαφος… Περισσότερα

Κριτική Χρήστος Μπακατσέλος (flix.gr)

Η «Μεγάλη Υπόσχεση» είναι ένα φιλμ το οποίο θα έπρεπε να ήταν σαρωτικό, τόσο ως προς τα ιστορικά γεγονότα που θέλει να καλύψει όσο και στην ερωτική ιστορία που θέλει να αφηγηθεί. Μοιάζει όμως να είναι ξεκρέμαστο και άβολα μελό μπροστά σε ένα κοινό που μάταια προσπαθεί να βρει τρόπους να συγκινηθεί ή να νιώσει, έστω και περιστασιακά, την συναισθηματική δύναμη που κρύβεται πίσω από αυτό, κάνοντας τα ιστορικά γεγονότα της περιόδου εκείνης να μοιάζουν ως κάτι το ευτελές και υποτιμώντας ταυτόχρονα τις εκατομμύρια ζωές που χάθηκαν με ένα βαρετό ρομάντζο. Και αυτό είναι ό,τι χειρότερο… Περισσότερα

Κριτική Κωστής Μπίτσιος (apotis4stis5.com)

Το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα διασώζεται και λόγω της φωτογραφίας του Javier Aguirresarobe (The Road), του μοντάζ του Steven Roselblum (Blood Diamond, Braveheart, Glory) και των κοστουμιών του Pierre-Yves Gayraud (Cloud Atlas). Η επική μουσική είναι του Gabriel Yared (The English Patient, Cold Mountain, The Talented Mr. Ripley)… Περισσότερα

Κριτική Κωνσταντίνος Καϊμάκης (Athens Voice)

Προφανώς η εμπορική καριέρα του φιλμ μετρά περισσότερο από την καλλιτεχνική του αξία, με συνέπεια να καταρρέει σαν χάρτινος πύργος όλο το φιλόδοξο επιχείρημα, κάτω από το βάρος της Ιστορίας που συναντά τον Έρωτα. Κρίμα για το καστ, κρίμα για το στόρι, κρίμα και για το σκηνοθέτη, που στη «Rwanda» είχε πετύχει άψογα τη συσχέτιση του ιστορικού γεγονότος και της προσωπικής ιστορίας αλλά εδώ είναι σαφέστατα εκτός φόρμας… Περισσότερα

Κριτική Μαρίνα Βερλέκη (simplylife.gr)

Το κύριο πρόβλημα της ταινίας δεν είναι ότι ανήκει στη σφαίρα το κοστουμαρισμένων κλισέ, αλλά το γεγονός ότι έχει τεράστια έλλειψη σε πάθος και ένταση όσον αφορά στην ερωτική σχέση που παρουσιάζει, αποτυγχάνοντας έτσι να «κλειδώσει» τον θεατή. Ο Zeitz φαίνεται να φλερτάρει την Lotte, αλλά οι πράξεις του δεν φανερώνουν κάτι παραπάνω από σεξουαλική έλξη. Επίσης ο τρόπος που χειρίζεται την ταινία ο Leconte και το πώς αυτή είναι γυρισμένη, δεν αποτρέπει τον θεατή από το να καταλήξει στο προαναφερθέν συμπέρασμα… Περισσότερα

Κριτική iefimerida.gr

Ακολουθώντας όμως μια συμβατική κινηματογράφηση, που σε σημεία θυμίζει τηλεοπτικές σειρές, δεν αποφεύγει το μελόδραμα και περισσότερο στρέφεται σε μια εκπαιδευτική λογική, που στόχο έχει να γνωρίσει στο κοινό ένα τραγικό κομμάτι της Ιστορίας για το οποίο δεν λέγονται πολλά. Ο Όσκαρ Ισαάκ και η Σαρλίζ Λε Μπον υποδύονται το κεντρικό ερωτικό ζευγάρι με ευαισθησία, ενώ ο Κρίστιαν Μπέιλ στο ρόλο του ανθρωπιστή Κρις Μάγιερ αποκαλύπτει την ευάλωτη πλευρά του ανθρώπου που γίνεται αυτόπτης μάρτυρας μιας τραγωδίας, αλλά αποφασίζει να δράσει και να προσφέρει το δικό του λιθαράκι στον αγώνα για την αλήθεια… Περισσότερα

Κριτική Βαρβάρα Κοντονή (freepress.gr)

Χρησιμοποιώντας πραγματικά γεγονότα, όπως την νικηφόρα επανάσταση μερικών χιλιάδων Αρμενίων στο όρος Μούσα Ντάγκ κατά του οθωμανικού στρατού που τους είχε κυκλώσει, τόσο ο Τζορτζ όσο και η Σουίκορντ επιχειρούν να φιλτράρουν την κόλαση του πολέμου μέσω ενός αχρείαστου και, τελικά, αδύναμου ερωτικού τριγώνου, προφανώς αδυνατώντας να διαχειριστούν το βάρος της Ιστορίας, μονάχα για να καταλήξουν να ανακυκλώνουν κλισέ και των δυο ειδών (ρομάντζο και δράμα εποχής), με ξώφαλτσες εικόνες καταστροφής και θανάτου που, όσο να πεις, σίγουρα δίνουν extra πόντους στο άγχος του θεατή για το ποιον θα διαλέξει η Άνα. Για όποιον έχει επιζήσει των 133 λεπτών της ταινίας, δηλαδή… Περισσότερα

Κριτική Κατερίνα Σιδηροπούλου (cinepivates.gr)

«Η Μεγάλη Υπόσχεση» είναι μια ακόμα ταινία που, μαζί με το «The Cut» του Φατίχ Ακίν και το «Αραράτ» του Ατόμ Εγκογιάν, θίγει το φλέγον ζήτημα της Αρμένικης γενοκτονίας. Αξίζει, λοιπόν, να δώσετε μια ευκαιρία στην ταινία γιατί, παρά τα μικρά λάθη της, θα σας αποζημειώσει συναισθηματικά… Περισσότερα

Κριτική Γιώργος Ζερβόπουλος (moviesltd.gr)

Δίχως να εμβαθύνει στα πολιτικά κίνητρα που οδήγησαν στις διώξεις και αντιμετωπίζοντας με απλοικότατο, επιδερμικό τρόπο τους λόγους που προκάλεσαν την παγκόσμια σύρραξη, Η Μεγάλη Υπόσχεση, παραμένει μέχρι τέλους πιστή σε όσα με στόμφο προστάζει η μαρκίζα της, δίχως ποτέ να ολοκληρώνει τα τάματα της. Μια στυλιζαρισμένη, ακριβή για τα συγκεκριμένα μέτρα παραγωγή, που απλώς διεθνοποιεί μόνο στους αδαείς τα γεγονότα, εμμένοντας στην προβολή ενός μοιραίου πάθους, που αποξαρχής φαίνεται πως το κερί του είναι σωμένο… Περισσότερα

Κριτική Αλέξανδρος Κυριαζής (filmboy.gr)

Το The Promise είναι μια ταινία με πολλά προβλήματα, όμως αυτά δεν είναι ικανά να ακυρώσουν την αξία της θέασής της, αφού η πραγματική της ιστορία (εντάξει, δεν είναι και ιστορικό ντοκιμαντέρ, μην περιμένετε πολλές ακρίβειες) είναι υπέρ-αρκετή για να παρουσιάσει μια δυνατή ταινία που φέρνει στη δημοσιότητα τις θηριωδίες των Οθωμανών (και) προς τους Αρμένιους, ενώ η παρουσία του εκλεκτού cast δένει το γλυκό με το καλύτερο τρόπο… Περισσότερα

Κριτική Στράτος Κερσανίδης (left.gr)

Η ταινία παρουσιάζει με ρεαλισμό, ωμό πολλές φορές, τους διωγμούς που υπέστησαν οι Αρμένιοι. Η εποχή ζωντανεύει μπροστά στα μάτια του θεατή αποτυπώνοντας τα ιστορικά γεγονότα και εμπλουτίζεται από την ερωτική ιστορία του Μικαίλ και της Άννας στην οποία εμπλέκεται και ο Κρις ο οποίος είναι κι αυτός ερωτευμένος με την όμορφη Αρμένισσα. Ακαδημαϊκή σκηνοθεσία για μια ταινία ενδιαφέρουσα με πλοκή, πλούσια δράση και αγωνία για την εξέλιξή της… Περισσότερα

Η ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΣΧΕΣΗ

(THE PROMISE)

Σκηνοθεσία: Terry George

Σενάριο: Terry George, Robin Swicord

Φωτογραφία: Javier Aguirresarobe

Μοντάζ: Steven Rosenblum

Μουσική: Gabriel Yared

Παραγωγοί: Eric Esrailian, William Horberg, Edward McGurn, Mike Medavoy

Παίζουν: Oscar Isaac (Μιχάλης), Charlotte Le Bon (Άννα), Christian Bale (Κρις), Shohreh Aghdashloo (Μάρτα), Marwan Kenzari (Εμρέ), Angela Sarafyan (Μαάλ), Tom Hollander (Γκαρέν), Numan Acar (Μουσταφά), Igal Naor (Μεσρόμπ), Milene Mayer (Ιέβα)

Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ, Ισπανία

Έτος παραγωγής: 2016

Γλώσσα: αγγλικά, αρμένικα, γερμανικά, γαλλικά

Διάρκεια: 133΄

Είδος: δράμα, ιστορία

Ημερομηνία εξόδου: 12/10/2017

Εταιρεία διανομής: Feelgood.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.

• Κριτικές ταινιών