Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ
THE SNOWMAN
του Γιάννη Φραγκούλη
Στις 12/10/2017 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Μετά την ανάγνωση αυτής της κριτικής μπορείτε να διαβάσετε τις κριτικές των άλλων κριτικών κινηματογράφου που παρατίθενται μετά από αυτό το κείμενο.
ΣΥΝΟΨΗ
Ένας κατά συρροή δολοφόνος προκαλεί την αστυνομία να το βρει. Αφήνει στον τόπο του εγκλήματος ένα χιονάνθρωπο, αυτοαποκαλείται Χιονάνθρωπος, δρα γύρω από το παγωμένο Όσλο. Ο ντετέκτιβ θα πρέπει να το βρει και να σταματήσει τη δολοφονική δραστηριότητά του. Ένταση, ατμοσφαιρικές σκηνές, καλά δομημένη αφήγηση, δυνατές υποκριτικές.
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Είναι λίγο απογοητευτικό να μη βλέπουμε το Fassbender να είναι το κυρίαρχο αστέρι σε αυτή την ταινία. Να κάνει το κομμάτι του και να δείχνεται. Και όμως, αυτή η ταινία «Ο χιονάνθρωπος» («The snowman») έχει το σπίρτο και την παιδική αθωότητα μέσα της. Εδώ ο Fassebender είναι ο σκληρός. Υπάρχει ένας κατά συρροή δολοφόνος που αυτοαποκαλείται Χιονάνθρωπος. Ο αστυνόμος που θα τον κυνηγήσει ονομάζεται Χάρι Χολ, είναι ώριμος και έχει παραβατικές συμπεριφορές. Άρα το αστέρι είναι πάλι ο Fassebender.
Το 2007 ο Jo Nesbo έκανε το μπεστ σέλερ στο οποίο βασίστηκαν οι Peter Sraughan και Hossein Amini για να κάνουν το σενάριο αυτής της ταινίας. Ο Tomas Alfredson που έκανε, μαζί με τη Maria Djurkovic, το «Tinker tailor soldier spy», το 2011, όπως και μία σύγχρονη εκδοχή των βαμπίρ «Let the right one in», το 2008, τώρα βουτά στο χιόνι για να κάνει ένα θρίλερ στο οποίο προσφέρεται για να κάνει κανείς ανάλυση χαρακτήρων.
Είναι ένα διαχειρήσιμο και εύκολο να το δεις θρίλερ, με φρικτές εικόνες, αντίρροπες δυνάμεις που φέρνουν ψυχολογικές συγκρούσεις, φτάνουν στις εμμονές στην πλευρά του πατέρα και του γιου, διαδραματίζεται ανάμεσα στις παγωμένες πόλεις του Όσλο και του Μπέργκεν, μέρη που είναι κοσμοπολίτικα, δύσκολα τα ξεχνάς και βρέχονται από το νερό, το οποίο είναι στοιχεία της κάθαρσης. Στην ταινία βλέπουμε ένα μπάτσο που είναι αλκοολικός και φαίνεται ότι δεν έχει το μυαλό του στη δουλειά του, ακόμα και όταν αυτό θέλει να εκδηλώσει. Όπως η ιστορία εξελίσσεται πιάνουμε τον εαυτό μας να αρέσκεται στο να παρακολουθεί αυτούς τους συνδέσμους ανάμεσα στο ντετέκτιβ και τα στοιχεία της έρευνας, στα στοιχεία της προηγμένης τεχνολογίας και στο μυστήριο που υπάρχει.
Στο κέντρο του ενδιαφέροντος είναι φυσικά ο Fassbender και το κυνήγι του για να βρει το Χιονάνθρωπο, ένα κατά συρροή δολοφόνο που αφήνει, στο μέρος του εγκλήματος, έναν χιονάνθρωπο. Αυτό είναι ένα στοιχείο που θα πρέπει να μας προβληματίσει γιατί για να φτιάξεις έναν χιονάνθρωπο απαιτεί αρκετό χρόνο και μπορεί εύκολα κάποιος να δει αυτόν που τον κατασκευάζει σε δημόσιο χώρο.
Τα στοιχεία που βρίσκονται στο παρασκήνιο δίνονται από την αρχή της ταινίας, βρίσκονται στις τραυματικές σχέσεις των γονιών και των παιδιών που έχουν βιώσει την απώλεια. Τυχαία, ο Χολ έχει παρόμοιες εμπειρίες. Πίνει για να ξεχάσει τη σχέση που διαλύθηκε με τη Ρακέλ, η οποία όμως επιμένει να διατηρεί φιλικές σχέσεις μαζί του, επειδή ο Χολ θυμίζει την πατρική φιγούρα στον έφηβο γιο της Ρακέλ, τον Όλεγκ, και είναι για αυτόν κάτι σαν ο βιολογικός του πατέρας. Στη δουλειά του συνεργάζεται με μία νέα ντετέκτιβ, την Κατρίν, η οποία έχει προσωπικούς λόγους για να βρει τη λύση στο μυστήριο του Χιονάνθρωπου, έχει σχέση με τον επιφανή και τον απειλητικό επιχειρηματία Άρβε.
Ο δύστροπος Γκερτ είναι ένα πρόσωπο-κλειδί. Οι γλάροι πετάνε πάνω από το σώμα του τελευταίου θύματος του Χιονανθρώπου. Ο μπάτσος παίρνει το πιστόλι του και πυροβολεί στον αέρα, τα πουλιά φεύγουν και αφήνουν το χώρο που θέλει ο δολοφόνος να είναι κοντά στο θύμα του, όπως ο Saul Bass στην «Ανατομία ενός εγκλήματος». Η βία είναι η βάση όπου κτίζεται όλη η ιστορία.
Ο Fassbender παίζει εξαιρετικά τον πότη, έχει όλα τα χαρακτηριστικά του, δεν βλέπει ξεκάθαρα, έχει όμως φτιάξει ένα καλογυμνασμένο σώμα. Εκφράζεται πολύ καλά με γκριμάτσες, δημιουργώντας μία μανιέρα στην υποκριτική του. Μπορεί να τα κάνει όλα αυτά γιατί υποστηρίζεται από τους χαρακτήρες της Ρακέλ και της Κατρίν. Ο Άρβε είναι ο δυσλειτουργικός άνθρωπος που έχει τη συνήθεια να τραβά φωτογραφίες από τις γυναίκες που έχει συναντήσει, κάτι όμως που αποδομεί αυτές τις σχέσεις. Υπάρχουν και οι χαρακτήρες που τους βοηθούν για να θεμελιώσουν τους δεσμούς στη σύνθεση τους, οι οποίοι έχουν και μία χωρική συνάφεια.
Πάντως, ήταν κατόρθωμα να γίνει μία ταινία από ένα ογκώδες μυθιστόρημα χωρίς αυτό να προδωθεί. Το πιο δύσκολο ήταν ότι η δομή της αφήγησης σε αυτό το έργο του Nesbo ήταν πολύ καλά δεμένη, δεν έχει χάσματα που στην αφήγηση της ταινίας θα μπορούσαν να είχαν παραβληθεί, άρα οι σεναριογράφοι έκαναν πολύ σκληρή δουλειά για να συμπυκνώσουν τη μυθιστορηματική γραφή. Η σκηνοθεσία δημιουργεί μικρά αφηγηματικά κομμάτια, αυξάνει έτσι την ένταση, αποστασιοποιεί το θεατή, του δημιουργεί το σασπένς και κάνει οικονομία στον αφηγηματικό χρόνο.
ΑΛΛΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Κριτική Κωνσταντίνος Καϊμάκης (Athens Voice)
Εκεί που πίσω από τη βιτρίνα καθωσπρεπισμού κρύβονται σημάδια που όχι μόνο δεν επιτρέπουν διαλείμματα αισιοδοξίας, αλλά επιπλέον δικαιώνουν την ύπαρξη και τη δράση (βλέπε αυτοδικία) μιας ειδικής κατηγορίας ανθρώπων με σοβαρά ψυχολογικά και συναισθηματικά προβλήματα που χρίζουν άμεσης ιατρικής βοήθειας… Περισσότερα
Κριτική Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)
Η υποβλητική σκηνοθεσία –με τα γεωμετρικά πλάνα, το κοφτερό μοντάζ (έχει βάλει και η Θέλμα Σουνμέικερ το χεράκι της) και την υποβλητική ατμόσφαιρα– εκμεταλλεύεται το παγωμένο τοπίο, νεκρώνει τις διόδους επικοινωνίας των ανθρώπων κι επιβάλλει μια αποστασιοποιημένα απειλητική αίσθηση, πολύτιμα σημάδια κινηματογραφικής έμπνευσης σε ένα μονοδιάστατο αστυνομικό θρίλερ με αδικαιολόγητα βεβιασμένη εμμονή στην αγωνιώδη δράση… Περισσότερα
Κριτική Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (Lifo)
Ο Άλφρεντσον καταφέρνει μεν να στήσει την ατμόσφαιρα που επιθυμεί (ένα κλίμα διαφορετικό από τα συνηθισμένα νεο-νουάρ), να αρθρώσει διαφορετικά το σκανδιναβικό gore και να δώσει υπόσταση σε έναν Χόλε που φλερτάρει αδιάκοπα με την αυτοματαίωση, χάρη στο ταλέντο του Μάικλ Φασμπέντερ να παίζει καλά χωρίς τη μπάλα, αλλά δυσκολεύεται να χωρέσει μια εμφανώς μεγαλύτερη και καλύτερα απλωμένη στις 600 σελίδες του μυθιστορήματος υπόθεση στις δύο ώρες που έχει στη διάθεσή του. Παρά τις καλές του στιγμές, με μερικές άψογα εκτελεσμένες σκηνές, η μεταφορά του Χιονάνθρωπου δεν είναι ακριβώς pageturner… Περισσότερα
Κριτική iefimerida.gr
Ο Μάικλ Φασμπέντερ στον ρόλο του θρυλικού πλέον Χάρι Χόλε, που έχει γίνει μέχρι και πόλος έλξης των τουριστών στο Όσλο, με τη σκοτεινή του γοητεία αποδίδει την ευάλωτη συναισθηματική κατάσταση του ήρωά του, όχι όμως και τις ικανότητες που έχει ως ντετέκτιβ.
Δίπλα του η Σάρλοτ Γκενσμπούρ και η Ρεμπέκα Φέργκιουσον που δίνουν έναν ευρωπαϊκό αέρα στην ταινία, μαζί με μια πλειάδα πολλών γνωστών και καλών ηθοποιών που εμφανίζονται ελάχιστα, (Τζέι Κ. Σίμονς, Κλόι Σεβινί, Τόμπι Τζόουνς κι έτσι δεν προλαβαίνουν να προσφέρουν και πολλά, εκτός από τον Βαλ Κίλμερ που κουβαλάει μια ροκ παρακμή… Περισσότερα
Κριτική Κωστής Μπίτσιος (apotis4stis5.gr)
Η παραγωγή του Martin Scorsese μεταφέρθηκε εξ ολοκλήρου στην χιονισμένη Νορβηγία. Για αυτό Ο Χιονάνθρωπος αποτελεί την καλύτερη υποδοχή του κινηματογραφικού χειμώνα. H ατμοσφαιρική φωτογραφία του Dion Beebe (Memoir sofa Geisha, Chicago) και η ενδιαφέρουσα μουσική του Marco Beltrami (First They Killed My Father) δίνουν στο φιλμ τον απαραίτητο νουάρ τόνο. Λόγω Χόλιγουντ από την μέση του έργου υποψιάζεσαι ποιος είναι ο δολοφόνος… Περισσότερα
Κριτική Χρυσαφούλα Λαγού (filmakias.gr)
Περνώντας στους ηθοποιούς, ο Fassbender είναι ένας εύλογος και πειστικός πότης, αν και οι περισσότεροι δεν είναι τόσο γυμνασμένοι όσο αυτός. Ωστόσο, περνάει το συναίσθημα αρκετά καλά και είναι απαλλαγμένο από γκριμάτσες που μερικές φορές χρησιμοποιεί. Ο ίδιος είναι σε θέση να τα πετύχει όλα αυτά με την εξαιρετική υποστήριξη από τους χαρακτήρες γύρω του. O μεγάλος JK Simmons δουλεύει καλά ως ο δυσλειτουργικός μεγιστάνας που έχει τη συνήθεια να τραβάει φωτογραφίες γυναίκες με τις οποίες μόλις συναντήθηκε. Βέβαια, ως γενικό σύνολο στην ταινία υπάρχει μία αμηχανία εξαιτίας των κυριολεκτικά άπειρων ρόλων με αποτέλεσμα από ένα σημείο και μετά να χάνονται το βαθύτερο νόημα και η υπόθεση… Περισσότερα
Κριτική Τατιάνα Καποδίστρια (tospirto.net)
Ας μην πούμε περισσότερα για το δια ταύταˑ μόνο ότι η λύση του μυστηρίου σχετίζεται με ένα παιδικό τραύμα του δολοφόνου… Σε μικρούς, αλλά καθοριστικούς, ρόλους εμφανίζονται ο Σίμονς (ως γκράντε επιχειρηματίας), ο Τζόουνς (ως συνάδελφος του Χόλε από την αστυνομική διεύθυνση του Μπέργκεν), και ο Κίλμερ, μεταλλαγμένος (από τις πλαστικές;) στο ρόλο ενός… μακαρίτη. Α, και παράλληλα με την αστυνομική υπόθεση, εξελίσσεται και η σχέση του Χάρι με την πρώην του (Γκενσμπούρ), η οποία ζει με τον επίσης αγνώστου πατρός έφηβο γιό της και τον τωρινό σύντροφό της (Κάρλσον, καλός). Κι επειδή όλα κάπως συνδέονται –προσοχή στις παγωμένες λίμνες. Και στα κομμένα δάχτυλα… Περισσότερα
Κριτική Γιώργος Κρασσακόπουλος (flix.gr)
Ισως οι καλύτερες στιγμές του να είναι στην εξαιρετικά σκηνοθετημένη αρχική σεκάνς, η οποία έχει όλη την σκοτεινιά, τον εσωτερικό τρόμο και την γιατί όχι διαστροφή που θα περίμενες από ένα ενήλικο, βίαιο, θρίλερ και το φινάλε που παραδίνεται στην δράση και ανακαλύπτει μια καλοδεχούμενη κυνική αίσθηση του χιούμορ στην ανακήρυξη του Χάρι Χόλε σε ήρωα μιας επερχόμενης σειράς υποθέσεων που θα λυθούν στην οθόνη… Περισσότερα
Κριτική Αγγελική Στελλάκη (cinepivates.gr)
Η ταινία διατηρεί, ωστόσο, το στοιχείο του λεγόμενου «pageturner», της αγωνίας που σε κάνει να γυρίζεις τις σελίδες. Η ταινία διατηρεί αν όχι το επίπεδο της αγωνίας, τουλάχιστον το στοιχείο της έκπληξης. Πολλοί είναι εκείνοι που σημειώνουν ότι η ταινία δεν ακολουθεί την πλοκή του βιβλίου του Νέσμπο και ο ίδιος ο Νέσμπο έχει παραδεχθεί ότι «αυτός δεν είναι ο δικός του Χιονάνθρωπος», αλλά η εκδοχή του Άλφρεντσον, κάτι που ίσως να μπερδέψει τον θεατή, καθώς κάποια πράγματα δεν εξηγούνται ιδιαίτερα… Περισσότερα
Κριτική Γιάννης Ζουμπουλάκης (Το Βήμα)
Πάντως, το χιονισμένο σκανδιναβικό τοπίο συμβάλλει δημιουργικά στην ατμόσφαιρα και το κυριότερο, ο Αλφρεδσον αποδεικνύει ότι ο καθαρός τρόμος δεν είναι απαραιτήτως κρυμμένος πίσω από τη διαπασών, αλλά μπορεί να παραχθεί μέσα από την απόλυτη ησυχία (όλα τα βιβλία του Νέσμπο κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και ο συγγραφέας θα βρίσκεται εδώ την ερχόμενη εβδομάδα για μια παρουσίαση στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών)… Περισσότερα
Για το μυθιστόρημα Αντώνης Καρπετόπουλος (oneman.gr)
Βρίσκω τον περίεργο αυτό ανταγωνισμό του συγγραφέα με τον ήρωα του σπάνιο και υπέροχο. Συνήθως οι συγγραφείς των αστυνομικών λατρεύουν τους ήρωές τους, ώστε κι εμείς να τους αγαπήσουμε. Ο Χόλμς είναι σχεδόν σούπερ ήρωας. Ο Πουαρό έχει απίστευτα κοφτερό μυαλό. Ο επιθεωρητής Μεγκρέ είναι έτοιμος να μπει στο μυαλό του δολοφόνου. Οι ήρωες του Τσάντλερ και του Χάμετ είναι ατακαδόροι και κάνουν θραύση στις γυναίκες: οι πιο πολλοί μοντέρνοι αμερικάνοι τους μιμούνται. Οι ήρωες του Ελρόι είναι τόσο σπάνια brutal που καταντούν υπερβολικά γοητευτικοί. Ο αστυνόμος Μολνταλμπάνο του Καμιλέρι είναι καλοφαγάς και χιουμορίστας. Ο Πέπε Καρβάλιο του Μανουέλ Βάσκεθ Μολνταλμπάν πολιτικά προβληματισμένος και ευαίσθητος – άσε που τον κυνηγάνε όλες! Ο επιθεωρητής Βαλάντερ του Μάνκελ πολύ οργανωτικός και ώριμος όσο λίγοι. Μόνο ίσως ο Ιαν Ράτκιν ταλαιπωρεί τον επιθεωρητή Ρέμπους, όσο ο Νέσμπο τον Χάρι Χόλε, αλλά αν ήξερε ο Ρέμπους ό,τι έχει περάσει ο Χόλε, θα άφηνε αναστεναγμούς ανακούφισης… Περισσότερα
Κριτική Γιώργος Νυκταράκης (filmboy.gr)
Προφανώς το έργο της μεταφοράς ενός αρκετά πυκνογραμμένου βιβλίου είναι εξαιρετικά δύσκολο. Όταν μάλιστα επιλέγεται η αναπαραγωγή πολλών επεισοδίων και προσώπων σε έναν περιορισμένο κινηματογραφικό χρόνο, η προσπάθεια δείχνει αδύνατη. Έτσι το αποτέλεσμα είναι πιθανό να απογοητεύσει τους αναγνώστες, και μάλλον θα αφήσει κενά στους κινηματογραφόφιλους. Παρόλα αυτά είναι μια ταινία η οποία βλέπεται ευχάριστα αλλά και εύπεπτα, με αυτά που μένουν να είναι η παγωμένη ατμόσφαιρα των Νορβηγικών τοπίων, και η στιβαρή παρουσία του Michael Fassbender… Περισσότερα
Κριτική Άγγελος Πολύδωρος (aggelospolidoros.blogspot.gr)
Κριτική Απόστολος Κίτσος (moveitmag.gr)
Κριτική Γιώργος Ζερβόπουλος (moviesltd.gr)
Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ
(THE SNOWMAN)
Σκηνοθεσία: Tomas Alfredson
Σενάριο: Hossein Amini, Peter Straughan, Søren Sveistrup, Jo Nesbø (μυθιστόρημα)
Φωτογραφία: Dion Beebe
Μοντάζ: Thelma Schoonmaker, Claire Simpson
Μουσική: Marco Beltrami
Παραγωγοί: Tim Bevan, Eric Fellner, Peter Gustafsson, Richard Hewitt, Alexander O’Neal, Robyn Slovo
Παίζουν: Michael Fassbender (Χάρι Χολ), Rebecca Ferguson (Κατρίν), Chloë Sevigny (Σύλβια), Val Kilmer (Γκερτ), J.K. Simmons (Άρβε), Charlotte Gainsbourg (Ρακέλ), Jamie Clayton (Έντα), James D’Arcy (Φιλίπ), David Dencik (Ίνταρ), Toby Jones (ερευνητής)
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ, Αγγλία, Σουηδία
Έτος παραγωγής: 2017
Γλώσσα: αγγλικά
Διάρκεια: 119΄
Είδος: έγκλημα, δράμα, τρόμος
Ημερομηνία εξόδου: 12/10/2017
Εταιρεία διανομής: UIP.
Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.
Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.
Σχετικά άρθρα
Στην ίδια κατηγορία
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας μας, που συμμετέχει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
SOTOS, EVERLASTING PAINTER (TRAILER)
Επικοινωνήστε
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
Email: info@filmandtheater.gr
Τηλ: (+30) 6974123481
Διεύθυνση: Ιωαννίνων 2, 56430, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη
