ΤΟ ΗΜΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΣΤΡΙΓΓΛΑΣ-ΚΡΙΤΙΚΗ

Ιαν 12, 2014 Θέατρο 0

Η ΣΤΡΙΓΓΛΑ ΕΓΙΝΕ ΑΡΝΑΚΙ;

Το «Ημέρωμα της στρίγγλας», του Ουίλιαμ Σέξπιρ, είναι ίσως το έργο που έχει αποδοθεί σε πολλές διαφορετικές βερσιόν, τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο. Η θεατρική ομάδα του Δήμου Ευόσμου-Κορδελιού αποφάσισε με αυτό το έργο να εγκαινιάσει το νέο της κύκλο και να μπει πιο βαθιά στα νερά του θεάτρου.

Είδαμε την παράσταση στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου, στη οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου, σε μια αίθουσα με αρκετό κόσμο είδαμε μια άλλη εκδοχή της σεξπιρικής κωμωδίας. Πριν να κάνουμε την κριτική μας, θα πρέπει να πούμε ότι η θεατρική ομάδα του Δήμου Ευόσμου-Κορδελιού είναι ένας ερασιτεχνικός θίασος που έχει αναδειχθεί σε διάφορα φεστιβάλ ή διοργανώσεις, έχει ανεβάσει αρκετά έργα, τώρα όμως προσπαθεί να μπει στο νέο του κύκλο. Η σκηνοθέτης που έχει αναλάβει πλέον την καθοδήγηση του θιάσου είναι η Αναστασία Αναστασούδη.

Απ’ότι μας είπε η σκηνοθέτης, σε συνέντευξη που μας παραχώρησε, δεν ήθελε να δείξει, αλλά να διδάξει στους ηθοποιούς τους χαρακτήρες που θα ενσάρκωναν, επίσης στόχος ήταν μια σύγχρονη εκδοχή του σεξπιρικού έργου και η σύνδεσή του με το σήμερα. Το έργο ανοίγει με ένα ονειρικό(;) πρόσωπο που κάθεται στη σκηνή, πριν ακόμα η αυλαία ανέβει. Φοράει το στεφάνι του, χορεύει και απομακρύνεται από τη σκηνή. Μετά μπαίνουν οι ηθοποιοί και αναπτύσσουν το λόγο τους.

Η κωμωδία ξετυλίγεται σε δύο παράλληλες αφηγήσεις. Στο σπίτι της στρίγκλας, όταν αυτή αρνείται τους γαμπρούς και όταν τελικά δέχεται έναν για να αποδεσμεύσει τη μικρότερη αδελφή της, για να παντρευτεί αυτή έναν από τους άντρες που την πολιορκούν. Η δεύτερη ιστορία είναι στο σπίτι που θα μετακομίσει το ζευγάρι, όπου η δύστροπη κοπέλα θα μεταμορφωθεί σε μια γλυκιά και παραχωρητική γυναίκα, υπάκουη στον άντρα της. Κάθε φορά τα σκηνικά αλλάζουν, αυτή η αλλαγή ακολουθεί το μοντέρνο τρόπο, δηλαδή σε ημίφως οι ηθοποιοί μεταφέρουν τα αντικείμενα και τοποθετούν τα καινούργια. Όμως αυτές οι αλλαγές γίνονται πολύ συχνά, με αποτέλεσμα να αυξάνεται πολύ η διάρκεια της θεατρικής παράστασης. Μια λύση θα μπορούσε να ήταν ο επιλεκτικός φωτισμός, άρα ο περιορισμός του θεατρικού χώρου, με σηματοδότηση αυτού στον οποίο γίνεται η δράση και σε αυτόν που είναι αφηγηματικά νεκρός.

Με όμορφο τρόπο ο σκηνικός χώρος ανοίγεται σε όλη την αίθουσα προσκαλώντας τους θεατές να ενταχθούν στο χώρο του έργου και να δεχτούν ότι αυτό τους αφορά. Κάποιες φορές οι ηθοποιοί μπερδεύονταν χωρίς να δημιουργήσουν πρόβλημα στη αντίληψη του έργου και της δράσης. Το σκηνικό ήταν πολύ μινιμαλιστικό, τα κοστούμια σε έφερναν στο σήμερα, με ευχάριστο τρόπο οι γυναίκες έπαιζαν αντρικό ρόλο.

Το τέλος βέβαια όλοι το ξέρουμε. Η γυναίκα υποτάσσεται, αλλά εδώ, στην τελευταία σκηνή, έχουμε μια μικρή ανατροπή: οι γυναίκες φοβίζουν τελικά τους άντρες, αφήνοντας ένα ανοιχτό τέλος στην ιστορία της διαμάχης των δύο φύλων. Η σκηνοθετική οδηγία δε φαίνεται, αυτό που βλέπουμε είναι μια διδασκαλία, ένας άλλος τρόπος παιξίματος από τη θεατρική ομάδα που θέλει να ανοιχτεί προς τον επαγγελματικό χώρο.

Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να προσεχτούν κάποια θέματα: Κατά πρώτο λόγο, θα πρέπει οι ηθοποιοί να πειραματιστούν και με άλλους χαρακτήρες και να μην τυποποιηθούν σε ένα στιλ. Να μπουν μέσα στο βαθύ χώρο του θεάτρου, όπως είναι ο γερμανικός υπαρξισμός, για να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους. Όλα δείχνουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν. Περιμένουμε την επόμενη παραγωγή τους, γιατί βλέπουμε ότι βαδίζουν ένα δρόμο που οδηγεί στο Θέατρο, αλλά, όλοι ξέρουμε, αυτός είναι γεμάτος παγίδες, δυσκολίες, πίκρες, κρύβει όμως χαρές και δόξες που τις απολαμβάνουμε στο τέλος.

ΤΟ ΗΜΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΣΤΡΙΓΓΛΑΣ

Συγγραφέας: Ουίλιαμ Σέξπιρ

Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές

Σκηνοθεσία: Αναστασία Αναστασούδη

Σκηνικά-κουστούμια: Χριστίνα Μανώλα

Μουσική: Νίκος Πανδής

Φώτα-ήχος: Κούλης Λαζαρίδης, Ανδρέας Συμεών

Επιμέλεια παραγωγής: Ρίτσα Γεωργιάδου

Παίζουν: Έλενα Μπουζίκα (ξωτικό), Γιώργος Καλπακίδης και Απόστολος Καλιαμπός (Λουκέντιος), Μαρία Βύζα – Λαβιδά (Τράνιος), Κώστας Λαχουσίδης (Μπατίστας Μινόλα), Μένη Τελωνάκη (Κατερίνα), Δόμνα Κατσουπάκη και Αγγελική Τάτσιου (Μπιάνκα), Σοφία Πιλπιλίδου (Ορτένσιος), Ρόη Μανδαλιανού (Γκρέμιος), Ανέστης Παπαδόπουλος και Ανδρέας Κοροβέσης (Πετρούκιος), Κωνσταντίνος Αλεξιάδης (Γκρούμιος), Σταμάτης Γεωργίου (Κούρτης), Ρίτσα Γεωργιάδου (χήρα), Μανόλης Λιόλιος (δάσκαλος), Μανόλης Λιόλιος και Ντίνος Μπαϊραμπάς (Ράφτης), Ντίνος Μπαϊραμπάς (Βικέντιος).

Γιάννης Φραγκούλης