filmandtheater Το video channel: το κείμενο για το κανάλι μας.

ΤΟ VIDEO CHANNEL

Απρ 15, 2025 Κινηματογράφος 0

Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ

Το video channel: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Έχουμε φτιάξει αυτό το video channel για να δείξουμε αποκλειστικά και μόνο την παραγωγή μας με βίντεο που εστιάζουν στον κινηματογράφο, το θέατρο, τα διάφορα ρεπορτάζ και τις εκπομπές γνώμης και διασκέδασης. (Στο τέλος αυτού του κειμένου υπάρχουν τα βίντεο που έχουμε παράξει.)

Το video channel: Κείμενο και βίντεο

Ο ιστοτόπος αυτός, όπως ξέρετε, έχει αποδείξει ότι έχει υψηλό επίπεδο σε κείμενα που αφορούν στον κινηματογράφο και το θέατρο. Αναλύσεις, κριτικές, ρεπορτάζ, συνεντεύξεις, θεωρητικά κείμενα είναι αυτό που λέμε η «ύλη» του, στην γλώσσα της δημοσιογραφίας. Όμως στον κινηματογράφο ο γραπτός λόγος πάει μαζί με τον οπτικό.

Αυτή είναι η αιτία που θέλουμε τα βίντεο να συνοδεύουν τα κείμενά μας. Πιστεύουμε ότι αυτά τα βίντεο θα έχουν την ίδια ποιότητα με τα κείμενα του γραπτού λόγου, όπως τα ξέρετε και τα έχετε αγαπήσει.

Το video channel: Η σημασία του

Ξέρουμε ότι ο οπτικός λόγος είναι διαφορετικός από τον γραπτό. Συνοδεύεται από εικόνες που κάνουν πιο εύληπτο τον προφορικό λόγο και αφήνουν χώρο στην φαντασία του θεατή. Επιπλέον, αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εκπαιδευτικό υλικό για σπουδαστές και φοιτητές που σπουδάζουν τον κινηματογράφο και το θέατρο.

Εκτός αυτών, αυτός που ακούει ένα βίντεο, όπου εκφωνείται μια κριτική για παράδειγμα, μπορεί να λαμβάνει πληροφορίες κάνοντας κάτι άλλο παράλληλα. Κερδίζει χρόνο και αξιοποιεί κάθε στιγμή της ζωής του ή ξεκουράζει τα μάτια του, όταν αυτά έχουν κόπωση, από άλλες δραστηριότητες.

Το video channel: Συμπληρωματική λειτουργία

Είναι εύκολο να καταλάβουμε ότι τα βίντεο που έχουν παραχθεί και θα παράγουμε έχουν συμπληρωματική σημασία και, σε ελάχιστες περιπτώσεις, αυτόνομη σχετικά με τα κείμενα που βρίσκονται σε αυτό τον ιστοτόπο.

Κατά συνέπεια, το κάθε βίντεο θα παραπέμπει στο αντίστοιχο κείμενο, εφόσον υπάρχει αυτή η σύνδεση. Ο θεατής θα έχει την επιλογή είτε να διαβάσει είτε να δει είτε να κάνει και τα δύο για το θέμα που τον ενδιαφέρει, έτσι ώστε να έχει πληρέστερη γνώμη για το θέμα που έχει σημασία για αυτόν.

Δεν μένει παρά να ευχηθούμε καλή ανάγνωση και θέαση! Ελπίζουμε αυτός ο ιστοτόπος να λειτουργεί και εκπαιδευτικά, όσο πιο καλά γίνεται.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΙΒΑΝ

Ακούμε αυτά που λέει ο πρωταγωνιστής της ταινίας, φανταζόμαστε τις λεπτομέρειες, συνδέουμε αυτά τα στοιχεία και φτιάχνουμε την δική μας αφήγηση. Με αυτή την έννοια, το ντοκουμέντο γίνεται μυθοπλασία, η οποία στο μοντάζ έχει δομηθεί. Σε αυτή την ταινία επαληθεύεται η θεωρία του κινηματογράφου. Ο Ζαν Ρους αναφέρει ότι αυτό που βλέπουμε σε μια ταινία δεν είναι το ντοκουμέντο, αλλά αυτό που το ασυνείδητό μας έχει δημιουργήσει, με αφορμή αυτό που βλέπουμε, στο συνειδητό. Αυτή είναι η δομή της μυθοπλασίας και, σε τέτοιες ταινίες, αναφερόμαστε ως ταινίες κινηματογραφικές και όχι ντοκιμαντέρ, έτσι ώστε να τις διαχωρίσουμε από αυτές που έχουν τηλεοπτική γραφή.

Η κριτική της ταινίας εδώ

Το βίντεο

Η ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΜΟΥ

Και είναι εκεί σε αυτή τη μεγαλειώδη συνάντηση που ο καλλιτέχνης συνειδητοποιεί τη ματαιότητα της ατομικής ευχαρίστησης και το ανούσιο αυτής, όταν το δημιούργημά του δεν δίνει τη σκυτάλη στους αποδέκτες του να συνεχίσουν το έργο του, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, από εκεί που εκείνος το άφησε. Γιατί μέσα από αυτή τη συνέχεια έρχεται η ενότητα, όλοι γίνονται ένα και η μοναξιά, η απώλεια όλων αυτών που θεωρούμε τα πιο σημαντικά στη συμβατική ζωή μας παύουν να καθίστανται τραυματικά, παύουν να μας πληγώνουν, παύουν να αποτελούν το κέντρο της ύπαρξής μας.

Η κριτική της ταινίας εδώ.

Το βίντεο

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ

Η ταινία χρησιμοποιεί τα κινηματογραφικά εργαλεία για να εστιάσει στο αντικείμενο της μελέτης της, τον Τίτους Μίλεχ. Η κάμερα άλλοτε τον βλέπει από μακριά και όταν η συμπεριφορά του σημαίνει, τότε εστιάζει σε αυτόν με μεσαία ή κοντινά πλάνα. Ο θεατής ταυτίζεται με τον κινηματογραφικό φακό, τα υποκειμενικά πλάνα μας ωθούν να παρατηρήσουμε αυτόν τον άνθρωπο και να τον μελετήσουμε. Επειδή αυτό είναι δύσκολο σε μία θέαση, ο θεατής ωθείται να συλλέξει όλα τα στοιχεία, να τα αποθηκεύσει στο ασυνείδητό του και, αργότερα, μετά την θέαση, να φτιάξει την δική του ιστορία για αυτόν τον Γερμανό που έχει απαρνηθεί την πατρίδα του.

Η κριτική της ταινίας εδώ.

Το βίντεο

WISHBONE

Στην γραφή της Πέννυς Παναγιωτοπούλου έχουμε μια καλή μορφή μιας κατάστασης και κάτι, κάποιο εμπόδιο, που μάλλον δεν θα έπρεπε να μας ανησυχεί. Όταν αυτό το «κάτι» είναι η αιτία που θα γίνει η κατάρρευση, αυτή θα είναι η ανατροπή. Η σκηνοθέτης ξέρει να βαδίζει από το ένα σημείο στο άλλο και, με αυτό τον τρόπο, να ξεδιπλώνει μια τραγική σελίδα που θα είναι αυτό που ζήσει ο πρωταγωνιστής. Χρησιμοποιεί τις αντιθέσεις για να φτάσει στο αδιέξοδο όπου το τραγικό θα σημειώσει το μεγαλύτερο εύρος του.

Η κριτική της ταινίας εδώ.

Το βίντεο

Η ΚΛΑΙΡΗ ΤΙ ΚΑΝΕΙ;

Καταλαβαίνουμε ότι εδώ υπάρχει μια μυθοπλαστική διαδικασία. Δομούνται χαρακτήρες τόσο με αυτό τον τρόπο όσο και με τον τρόπο κινηματογράφησης. Η κάμερα παρακολουθεί τα δρώμενα ως ένας αντικειμενικός παρατηρητής. Αυτή μπορεί να είναι το μάτι οποιουδήποτε ανθρώπου, άρα και του θεατή. Αυτός μπαίνει ξανά στην αφήγηση της ταινίας και δημιουργεί χαρακτήρες. Είναι προφανές, έτσι όπως το αναφέρουμε, ότι σε αυτή την ταινία ντοκουμέντων έχουμε περσόνες που έχουν δημιουργηθεί σε αυτή την μυθοπλαστική διαδικασία in vivo, παράλληλα με την κινηματογράφηση και την προβολή της ταινίας.

Η κριτική της ταινίας εδώ.

Το βίντεο